နအဖႏွင့္ ဝန္ထမ္း တခ်ိဳ႕၏ အက်င့္ပ်က္သမွ်

Click here to download

2 demonstrations in UK at Junta's embassy and Singapore embassy (Next Stop - Thai Embassy soon)

At Junta's embassy


At Singapore embassy





Slogan For Singapore embassy,

Two face Singapore government ...... Shame on you
Renew the Burment Students visa in Singapore ......... Right now
Burma cause of democracy movement ........ Respect Respect
support the people not the Dictators ....... Right now

ေနာက္ဆံုးရသတင္း (သို႔)ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ သူမ၏ ေတာင္းဆိုခ်က္ (၂) ခ်က္

လြန္ခဲ့ေသာ ရက္သတၱပတ္ (၂) ပတ္၊ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လ ၁၅ရက္ေန႔က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ စားေသာက္ေရးကို တာဝန္ယူပို႔ေဆာင္ရေသာ ကိုျမင့္စိုးအား ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က၊ သူမ ေတာင္းဆိုေသာ အခ်က္ (၂) ခ်က္ကို နအဖ အေနျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ေပးျခင္း မရွိပါက ကိုျမင့္စိုးအေနျဖင့္ တံခါး လာေခါက္စရာ ေနာက္ထပ္ မလိုေတာ့ဘူးဟူ၍ ေျပာၾကားခဲ့သည္ဟု သိရပါသည္။

အဆိုပါ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေတာင္းဆိုခ်က္ (၂) ခ်က္မွာ
၁။ အင္တာနက္ တပ္ဆင္ အသံုးျပဳခြင့္ႏွင့္
၂။ ဆရာဝန္ ေဒါက္တာ တင္မ်ိဳးဝင္း၊ ေရွ႕ေန ဦးၾကည္ဝင္း တို႔ျဖင့္ ေတြ႔ဆံုခြင့္ စသည့္ အခ်က္ (၂) ခ်က္ကို ေတာင္းဆိုထားျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

ေနာက္ထပ္ သိရေသာ အခ်က္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ အိမ္မႈ ကိစၥမ်ားကို ကူညီလုပ္ကိုင္ေပးေနေသာ ေဒၚခင္ခင္ဝင္းႏွင့္ အျခားအေဖၚ၏ လြတ္လပ္ခြင့္မ်ားကိုလည္း နအဖ အေနျဖင့္ အခုေနာက္ပိုင္းရက္မ်ားတြင္ ခ်ဳပ္ျခယ္မႈ ပိုမို မ်ားျပားလားျခင္း ခံရသည့္ အခ်က္အေပၚလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေနျဖင့္ ေက်နပ္ႏွစ္သက္ျခင္းမရွိ ဟူ၍လည္း သိရပါသည္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ေတာင္းဆိုခ်က္ (၂) ခ်က္တြင္ ဒုတိယ ေတာင္းဆိုခ်က္ျဖစ္ေသာ ေဒါက္တာ တင္မ်ိဳးဝင္းႏွင့္ ေရွ႕ေန ဦးၾကည္ဝင္း တို႔ျဖင့္ ေတြ႔ဆံုခြင့္ကို လိုက္ေလ်ာေပးလိုက္ေသာ္လည္း ပထမ အခ်က္ျဖစ္သည့္ အင္တာနက္ တပ္ဆင္ အသံုးျပဳခြင့္ကို ခြင့္မျပဳေသးေသာေၾကာင့္ (၇) ရက္လွ်င္ တစ္ခါ ေပးပို႔ရေသာ အစားအေသာက္မ်ားကို လက္ခံရမည့္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ (၂၂) ေန႔တြင္ အစားအေသာက္မ်ားကို ပို႔ေပးႏိုင္ျခင္း မရွိေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။

ဒီေန႔ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၂၉ ရက္ေန႔သည္ ေနာက္ထပ္ (၇) ရက္ ေျမာက္ေသာ ေန႔ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနျဖင့္ အစားအေသာက္မ်ားကို လက္မခံဘဲ ျငင္းဆိုထားသည္မွာ (၂)ပတ္တိတိ ျပည့္ေျမာက္သြားၿပီ ျဖစ္သည္။

ထိုေၾကာင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနျဖင့္ အစာအငတ္ခံ ဆႏၵျပ၊ မျပဆိုတာကို ေသခ်ာ မသိႏိုင္ေသးေသာ္လည္း အစားအေသာက္ ေပးပို႔ျခင္းကို လက္မခံသည္မွာ (၂) ပတ္ရွိေနၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း သိရပါသည္။

ကိုထိုက္

ANTI-DICTATORSHIP PEOPLES・ FREEDOM MOVEMENT

Letter of Invitation

We are going to stage a protest against the Thai Embassy in Washington DC denouncing the Thai Prime Minister・s remark against our beloved leader and a Nobel Peace Laureate. His remark is slimy, sleazy, irresponsible, unwise and stupid for a statesman.

Samak made the controversial comment; we quote, to UN envoy Ibrahim Gambari when the two met in Bangkok as the Nigerian diplomat was returning from his latest failed mission to Burma. ・Europe uses Aung San Suu Kyi as a political tool. If it's not related to Aung San Suu Kyi, you can have deeper discussions with Myanmar [Burma].・

We also would like to urge the activists around the world to stage a protest against the Thai PM in front of the Thai Embassies around the globe. Also, please demand the UNSC to dismiss Gambari form his post by protesting at the UN offices around the world.

Remember, our job as non-violent activists is to let the world know that the atrocities and social injustices are still going on in Burma, and that is why we keep on doing what we suppose to. Media cooperation and sympathy of our honest and noble struggles are greatly appreciated.

"LONG LIVES DAW AUNG SAN SUU KYI." "DOWN WITH MURDEROUS DICTATORS IN BURMA"

Venue: Royal Thai Embassy
1024 Wisconsin Ave Nw, #303, Washington DC

Time: 1:00 pm
Date: August 29, 2008 (Friday)

Contact:
Ko Yin Aye : 301-905-7591
Ko Saw Maung Naing : 301-917-7728
Ko Arkar Soe : 301-213-0605
U Tin Maung Thaw : 703-980-8083
Shwe Htee : 571-235-4035

Let's see what did Mr Gambari do in Burma!!!

(To watch Video Clip, Click on Cartoon.)

Click to play

ဗမာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ား အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ေန႔

ဆႏၵျပပြဲ ဖိတ္ၾကားျခင္း

လန္ဒန္ၿမိဳ႕႕ ျမန္မာသံရံုးနွင့္ စကၤာပူႏိုင္ငံ သံရံုးတို႔တြင္ ေသာၾကာေန႔ ၂၉ ရက္ ၾသဂုတ္လတြင္ ဆႏၵျပပြဲမ်ားျပဳလုပ္သြားမည္ ျဖစ္သျဖင့္ လာေရာက္ပူေပါင္း ပါဝင္ ၾကပါရန္ ဖိတ္ၾကားအပ္ပါသည္။

က်င္းပမည့္ အခ်ိန္ႏွင့္ ေနရာမ်ား
၁၃း၀၀ မွ ၁၄း၀၀ အထိ ျမန္မာသံရံုး
၁၅း၀၀ မွ ၁၆း၀၀ အထိ စကၤာပူသံရံုး

KNO-UK မွ စစ္အာရွင္မ်ား၏ မတရားဖိႏွိပ္မႈမ်ားကို ကန္႔ကြက္ေၾကာင္း ဆႏၵျပရန္ အတြက္ ေန႔လည္ ၁ နာရီ မွ ၂ နာရီတြင္ ျမန္မာသံရံုးေရွ႕တြင္ ဆႏၵေဖၚထုတ္ ျပသရန္ႏွင့္

U2V မွ စကၤာပူ အစိုးရ၏ ျမန္မာေက်ာင္းသားမ်ား အေပၚ အေၾကာင္းမဲ့ ႏွင္ထုတ္၊ ဗီဇာ သက္တမ္း တိုးမေပးသည့္အေပၚတြင္ ဆႏၵျပ ကန္႔ကြက္ပြဲကို ေန႔လည္ ၃ နာရီမွာ ၄ နာရီ အထိ စကၤာပူ သံရံုးေရွ႕တြင္ ဆႏၵထုတ္ေဖၚျပသရန္ ဖိတ္ၾကားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

KNO & U2V

Invitation for demostrations

Dear All,

In UK, we will have 2 demostrations on the 29 of August (Friday) 2008. First one will be at the front of Burmese Embassy and Second one will be at the front of Singapore Embassy.

13:00 to 14:00 at the front of Burmese Embassy Map here
15:00 to 16:00 at the front of Singapore Embassy Map here

The first one is organized by KNO, detail are,

We, the Kachin National Organisations from India, Japan, Denmark and UK will hold demonstration in front of Burmese Embassies

-to show solidarity to Nhkum Hkawn Din's family ( 15) who was the victim of sexual violence and brutal murdered by SPDC soldiers

- to stop Human rights abuses and systematic genocide of ethnic nationalities in Burma

- to demand Senior General Than Shwe to appologize on State TV for such barbarian acts.

- to gain Genuine Federal Democratic Union

You are invited to join the demonstration. The programme as follows:

1. India - August 27, 11:00am to 12:30 pm, contact no. 0091 9810123374, 0091 9854361177, 0091 9999137828

2. Japan- August 27, 3:00pm to 4:00pm, Contact no. Peter Brang Seng: 0081 9041306401, 0081 8035990719

3. Denmark - August 27, To distribute leaflet on human right abuses on the trains.

4. UK- August 29, 1:00pm to 2:00pm, contact no. Lashi Gun Tawng: 0044 7882207225

Place; 19 A Charles Street,London W1J 5DX .... Map here

The second one is Organized by U2V group, and the reason is

The Burmese in Singapore have organised "more than dozen" events in the last few months, from the march along Orchard and Tanglin Roads during the Asean summit held in Singapore last November, to petition signing against the sham referendum, to prayer vigils for those slain in the streets of Rangoon. All have been peaceful, but they have also been a reflection of the deep anger felt by Burmese over the vileness of the military regime.

After those things happen, now six Burmese who actively organize for those peaceful movements, have been thrown out of Singapore in the last month or so when their residency passes were denied renewals. While the immigration office has not provided any explanation for any of these cases.

Now we are going to ask to singapore embassy in uk for;
-to stop Human rights abuses on burmese people in Singapore by singapore government
-to stop supporting to the burmese junta

That's why, We invite you to join our demostration outside the singapore embassy to show our solidarity for our Burmese students in Singapore.

Time 15:00 to 16:00 at the front of Singapore Embassy
address 9 Wilton Crescent, Belgravia, London SW1X 8SP .. MAP

Future New Generation Students

သတိရမိသည္မ်ား (၂)

ဒီေနရာမွာ ေမ့ထားလို႔ မရတဲ့ ဘေလာ့ေလာက က လူေတြလည္း ရွိေသးတယ္ဗ်။ သူတို႔ကေတာ့ တခ်ိန္က yahoo chat ေတြမွာလည္း နာမည္ေက်ာ္ခဲ့တဲ့၊ ရုရွားက စစ္သည္ေတာ္ တခ်ိဳ႕ပါပဲ။ မခ်န္ထားခဲ့ စေကာင္း ေတြေပါ့။

ျပည္တြင္းေရး အရ မၿငိမ္မသက္ တဖက္သက္ျဖစ္လာေလ၊ အဆိုပါ စစ္သည္ေတာ္ေတြရဲ႕ က႑က ပီျပင္လာေလ။

အမွတ္တရ .... သမိုင္းဝင္ ၂၀၀၇ ရဲ႕ ၾသဂုတ္လ (၁၅)ရက္။ ဆိုင္းမပါ ဗံုမတီး၊ တပ္မေတာ္ႀကီးက မဟုတ္တာေတြ လုပ္တာမ်ားေနလို႔ ညသန္းေခါင္ အက်င့္ပါေနသလားမသိ၊ လူဖမ္းလည္း ည သန္းေခါင္၊ ေဟာဗ်ာ ... ေလာင္စာ ဆီေစ်းေတြ တတ္တာေတာင္ ညသန္းေခါင္မွာဗ် ...... ဆီဆိုင္က ဆိုင္းဘုတ္မွာ လက္ေရးနဲ႔ ေရးျပသတဲ့။

ႏိုင္ငံေတာ္ တာဝန္ႀကီးကို ေန႔မအား ညမအား တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ ေနၾကပံုမ်ား ေျပာပါတယ္။ ဆီေစ်းတိုးတာ စာရြက္ေလးနဲ႔ေတာင္ ႀကိဳတင္ ခ်မေရးအား၊ မေၾကျငာအား။ အႏွစ္ (၂၀) ေန႔မအား၊ ညမအား တိုင္းျပည္ တာဝန္ထမ္းလိုက္တာမ်ား ... ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဖာ လုပ္ငန္း ထြန္းကား လာတယ္တဲ့။ ေတာ္လိုက္တဲ့ တပ္မေတာ္ သားေကာင္းမ်ားေပါ့။ တပ္မေတာ္ႀကီးလည္း ဖာ တပ္မေတာ္ ျဖစ္ေရာ။

ဓါတ္ဆီ တဂါလံ ၁၅၀၀ က်ပ္ ကေန ၂၅၀၀ က်ပ္ (၆၇%)၊
ဒီဇယ္ တဂါလံ ၁၅၀၀ က်ပ္ ကေန ၃၀၀၀ က်ပ္ (၁၀၀%)၊
ျပည္တြင္းျဖစ္ သဘာဝ ဓါတ္ေငြ႕ ၅၄ က်ပ္ ကေန ၂၇၃ က်ပ္ (၄၀၀%) အထိ တိုးတတ္သြားပံုမ်ား။

ရပ္ကြက္ထဲမွာ ေအာ္သလို ၾကားလို႔မွ ေတာ္ေသးရဲ႕လား အရပ္ကတို႕ ေရ ... လို႔ ေအာ္ရမယ့္ အေပါက္။ ဒါ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ ေစတနာေတြေပါ့။ ဓါတ္ဆီဆိုင္လည္း က်ီးနဲ႔ ဖုတ္ဖုတ္၊ လမ္းမမွာလည္း ကားသံေတြ နည္းသြားတယ္ ဆိုပဲ။ အခုမွ အေမရိကန္ ဒုတိယ သမၼတေဟာင္း အယ္(လ)ဂိုးလ္က ကမာၻႀကီး ပူေႏြးလာတာကို အေရးတယူ လုပ္ၿပီး ေလာင္စာဆီ သံုးတာကို ေလ်ာ့ခ်ဖို႔ တိုက္တြန္းေနတာ။ တို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြက ၂၀၀၇ ခု ၾသဂုတ္လ ၁၅ ရက္ ကတည္းက ကမာၻအတြက္ ႀကိဳတင္ စီစဥ္ခဲ့တာ။ အေျမာ္အျမင္ႀကီးပါေပ့။

စာေတြက ေတာင္ေရာက္ ေျမာက္ေရာက္နဲ႔။ ေျပာခ်င္ရာကို မေရာက္ဘူး။ ဒီလိုပါပဲ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြ အေၾကာင္းေျပာရရင္ မၿပီးနိုင္ မစီးႏိုင္။

ၾသဂုတ္လ ၁၅ ဆီ ေစ်းတတ္တာကို ကုန္ေစ်းႏံႈး က်ဆင္ေရး အဖြဲ႔က ကိုထင္ေက်ာ္က ၂၂ ရက္ေန႔မွာ ဆီေစ်းမခ်ေပးရင္ တႏိုင္ငံလံုး အႏွံ ျပည္လံုးကၽြတ္ ဆႏၵျပပြဲေတြ လုပ္မယ္ ဆိုတာကို ရာဇသံ ေပးေတာ့ ေထာက္လွန္းေရးေတြ ကိုထင္ေက်ာ္ကို ရန္ကုန္ၿမိဳ႕အႏွံ လူရွာပံုေတာ္ ဖြင့္ေနရပါေလေရာလား။

မီဒီယာေတြက ဆီေစ်းတတ္တာကို ေၾကျငာ။ တိုးတိုး တမ်ိဳး၊ က်ယ္က်ယ္ တဖံုနဲ႔ ျပည္သူလူထုက အရာရာ ေစ်းႀကီးလို႔ စိတ္ညစ္ေနခ်ိန္မွာ ႏိုင္ငံတကာ က ေစ်းႏႈန္းေတြ ေလာက္ မႀကီးေသးပါဘူးဆိုၿပီး သတင္းစာေတြမွာ ပုဏၰျဖဴ၊ ပုဏၰညိဳ ေတြက ေဆာင္းပါးေရးနဲ႔။ ဟုတ္ေနတာပါပဲ။

အဲဒီ ပုဏၰျဖဴ၊ ပုဏၰညိဳေတြရဲ႕ အေရးအသားေတြကို ကိုးကားၿပီး စာတိုေပစ ေရးသား လာၾကပံုတာေတြကို ဘေလာ့ တခ်ိဳ႕မွာ ျမင္ေတြ႔ၾကလာရတယ္။ အရင္းစစ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ရုရွားေရာက္ အခြန္စား ပညာေတာ္သင္ အေမာင္စစ္သည္တခ်ိဳ႕ရဲ႕ ျပည္သူ႕႕အေပၚ သေဘာထားေတြပါပဲ။

ဘေလာ့ေပၚက ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ အယူဝါဒရပ္တည္ေရး အြန္လိုင္း တိုက္ပြဲေတြရဲ႕ အစ၊ အဲဒီက ျဖစ္တယ္လို႔ မွတ္မိရဲ႕။ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ သတင္းဆိုတာေတြကို ခပ္ပါးပါးေလး ေဖၚျပေပးေနရာကေန၊ ဘေလာ့ေတြမွာ အယူဝါဒရပ္တည္မႈေတြကို ဦးစားေပး က႑ တစ္ရပ္ကို လွစ္ခနဲ ျမင္လိုက္ရပါေတာ့တယ္။

ဒါေပမယ့္ ကဗ်ာ၊ ေဆာင္းပါး၊ ဟာသ၊ ရသ၊ ကိုယ္ေတြ႔ အေတြ႔အၾကံဳ အေရးအသားေတြကေတာ့ ဘေလာ့ေလာကမွ ဦးေဆာင္လွ်က္ပါပဲ။ ကိုယ့္အိမ္ယာ အခန္း တခန္းလို layout ေတြ ျပင္ၾက။ template ေတြ လဲၾက။ ပညာေတြ ဖလွယ္ၾကနဲ႔။ ေန႔စဥ္ ဒိုင္ယာယီ တစ္ခုကို ဆီ ပိုင္ဆိုင္ထားၾကသလိုပဲ။

စာေရးရမွာ ေနာက္တြန္႔ေနတက္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို စာေရးပါ၊ ေရးၿပီးတဲ့ စာေတြကို စာလံုးေပါင္းက အစ အျခားလိုအပ္တာေတြကို ... အစ္မ စစ္ေပးမယ္လို႔ အားေပးကူညီတဲ့ အစ္မ ေမၿငိမ္း။ မေရးျဖစ္ဘဲ ေနရင္ .... စာေရးဖို႔၊ ဘာသာျပန္ေတြ ဆက္ေရးဖို႔ တိုက္တြန္းတတ္တဲ့ ပင့္ဂိုလ္း၊ ဘေလာ့ ေလာကမွာ ဘေလာ့ မေရးေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘေလာ့သမားတခ်ိဳ႕နဲ႔ အေတာ္ေလး ရင္းႏွီးတဲ့ ကိုေဇာ္ထြန္းရဲ႕ အားေပးမႈေတြက ကၽြန္ေတာ္ ျဖတ္သန္းလာခဲ့တဲ့ ဘေလာ့ လမ္းတေလွ်ာက္ သတိရမိသည္မ်ားေတြပါပဲ။

ေနာက္မွ အပိုင္း (၃) ကို ဆက္ေရးပါဦးမယ္။

ေလးစားစြာျဖင့္
ကိုထိုက္

ဥပေဒမဲ့ တိုင္းျပည္

စစ္အစိုးရရဲ႕ အထူးအခုိင္းခံပုဂၢိိဳလ္ မစၥတာ အီဗရာဟင္ အ(ဒ္)ဘူလာ ဂမ္ဘာရီသို႔ ပန္ၾကားခ်က္။

ကုလသမဂၢ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ရဲ႕ အထူးအၾကံေပးပုဂၢိဳလ္ မစၥတာ အီဗရာဟင္ ၊ အ(ဒ္)ဘူလာ ၊ ဂမ္ဘာရီရဲ႕ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔(၆)ရက္ၾကာခရီးစဥ္ဟာ ၂၃ . ၈ . ၂၀၀၈ (စေနေန႔)မွာ ၿပီးဆံုးခဲ့ပါတယ္ ။ျမန္မာလူထု တစ္ခဲနက္ေထာက္ခံအားေပးေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့တဲ့ “အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (NLD)” ႏွင့္ လက္နက္အားကိုးနဲ႔ မတရားအာဏာယူထားတဲ့ စစ္အစိုးရတို႔အၾကား “ႏိုင္ငံေရးအရ တင္းမာမႈေတြကို ေျပလည္ေအာင္ညႇိႏႈိင္းေျဖ႐ွင္းေပးရန္” ဆိုတဲ့ ကုလသမဂၢရဲ႕ တာ၀န္နဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံကိုလာေရာက္ခဲ့တဲ့ ခရီးစဥ္ဟာ(၆) ႀကိမ္ေျမာက္ ျဖစ္ပါတယ္ ။

မစၥတာ ဂမ္ဘာရီ ရဲ႕ ခရီးစဥ္တိုင္း စစ္အစိုးရရဲ႕ အလုိက်စီစဥ္ထားတာျဖစ္တဲ့အတြက္ ၊ လြပ္လပ္စြာ သြားေရာက္ႏိုင္ခြင့္မ႐ွိခဲ့ပါဘူး ။ အဲ့ဒါကိုလည္း မစၥတာ ဂမ္ဘာရီဟာ မိမိအေနနဲ႔ မိမိအစီအစဥ္အတိုင္း လုပ္ေဆာင္ခြင့္ရရန္ေတာင္းဆိုခဲ့ျခင္းမ႐ွိဟု ၊ ယူဆရပါတယ္။ စစ္အစိုးရက ေတြ႕ဆံုရန္ စီစဥ္ေပးတဲ့ပုဂၢိဳလ္မ်ားနဲ႔သာ ေတြ႕ဆံုခြင့္ရ႐ွိခဲ့တာ တစ္ႏိုင္ငံလံုးကျပည္သူေတြ အသိဆံုးပါ ။ ဒါကိုလည္း မစၥတာ ဂမ္ဘာရီက ၀မ္းသာအားရ လက္ခံေတြ႕ဆံုခဲ့တာပါဘဲ ။ ျငင္းပယ္ျခင္းမ႐ွိသလို ၊ အမွန္တကယ္ေတြ႕ဆံုသင့္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြနဲ႔ေတာ့ ေတြ႕ဆံုရန္ မႀကိဳးစားခဲ့ပါဘူး ။

စစ္အစိုးရရဲ႕ ေန႔စဥ္ထုတ္သတင္းစာနဲ႔ ႐ုပ္ျမင္သံၾကားေတြကိုၾကည့္ရင္ အစဥ္အၿမဲ စစ္အစိုးရပုဂၢိဳလ္ေတြနဲ႔ အထူးခင္မင္ရင္းႏွီးစြာဆက္ဆံေလ့႐ွိၿပီး စစ္အစိုးရရဲ႕ပုဂၢိဳလ္မ်ားနဲ႔သာ ညစာစားပြဲ က်င္းပေလ့႐ွိပါတယ္ ။ အတိုက္အခံပုဂၢိဳလ္မ်ား တက္ေရာက္ႏိုင္ရန္ လံုး၀ေတာင္းဆိုျခင္းမ႐ွိခဲ့ပါဘူး ။ ဒါေပမယ့္ မစၥတာ ဂမ္ဘာရီဟာ ညစဥ္ညတိုင္း ျမရိပ္ညိဳ႐ိြဳင္ရယ္ဟိုတယ္မွာ ၊ အႏွိပ္ခံခဲ့တယ္လို႔ လံုၿခံဳေရးတာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနသူအခ်ဳိ႕က ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္ ။ ျမရိပ္ညိဳ႐ိြဳင္ရယ္ဟိုတယ္မွာ အခ်ိန္ေပး ၊ ထမင္းစား ၊ အႏွိပ္ခံ ဇိမ္ယူေနၿပီး အမွန္တကယ္ တာ၀န္အရ အခ်ိန္ေပးေတြ႕ဆံုရမယ့္ NLD အပါအ၀င္ ၊ တိုင္းရင္းသားဒီမိုကေရစီပါတီ အဖဲြ႕အစည္းေတြ ၊ ေတြ႕ဖို႔က်ေတာ့ အခ်ိန္မ႐ွိလို႔ (၁၀) မိနစ္ဘဲလက္ခံေတြ႕တာဟာ မစၥတာ ဂမ္ဘာရီရဲ႕သိကၡာမ႐ွိတဲ့ လုပ္ရပ္ပါ ။ ကမာၻကထည့္၀င္ထားတဲ့ UN ကေငြေၾကးေတြ (လစာအပါအ၀င္)ကို မိမိကိုယ္က်ဳိးအတြက္ သံုးၿဖံဳးပစ္ေနတာဟာ ၊ ကမာၻျပည္သူတစ္ရပ္လံုးကို မစၥတာ ဂမ္ဘာရီ ေစာ္ကားေနတာပါ ။

ခရီးစဥ္တိုင္းမွာ ျဖစ္ျဖစ္ေျမာက္ေျမာက္ ၊ မေအာင္ျမင္ခဲ့တဲ့ မစၥတာ ဂမ္ဘာရီဟာ ယခု ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္မွာေတာ့ “ လူထုေခါင္းေဆာင္ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ” နဲ႔ မေတြ႕ဆံုခဲ့ရပါဘူး ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနနဲ႔ အေတြ႕မခံတဲ့အေၾကာင္းရင္းကို အခုအခ်ိန္ထိ မည္သူမွ မသိ႐ွိႏိုင္ေသးပါဘူး ။ ျဖစ္ႏိုင္္ေခ်ကေတာ့ စစ္အစိုးရရဲ႕ လမ္းျပေျမပံု (Road Map) ကို အသိအမွတ္ျပဳခဲ့လို႔ရယ္ ၊ မိမိရဲ႕ မူလတာ၀န္ကေန ေသြဖီၿပီး စစ္အစိုးရအလိုက် ေဆာင္႐ြက္ေပးေနတာရယ္ေၾကာင့္ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္ ။ ထူးျခားတာကေတာ့ စစ္အစိုးရရဲ႕ ႐ုပ္ျမင္သံၾကားက မစၥတာ ဂမ္ဘာရီရဲ႕ အဖြဲ႕၀င္ေတြနဲ႔ စစ္အစိုးရကလူေတြ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ အိမ္ေ႔႐ွကေန ေလာ္စပီကာေတြနဲ႔ ေအာ္ဟစ္ေခၚဆိုေနပံုေတြကို ျပသတာပါဘဲ ။

စစ္အစိုးရရဲ႕ ထိန္းသိမ္းျခင္းကို ခံေနရတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အမွန္တကယ္ေတြ႕ဆံုလိုတယ္ဆိုရင္ ဘာျဖစ္လို႔ မစၥတာ ဂမ္ဘာရီ အေနနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အိမ္မွာ သြားေရာက္ေတြ႕ဆံု ဂါရ၀ျပဳခြင့္ကို စစ္အစိုးရထံ မေတာင္းဆိုခဲ့တာလဲ ။ အလားတူ မစၥတာ ဂမ္ဘာရီ ကို လက္ခံေတြ႕ဆံုမႈမ႐ွိတဲ့ စစ္ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေ႐ႊ(ယိုင္ယိုင္)ရဲ႕ အိမ္ေ႔႐ွကိုေရာ ဘာျဖစ္လို႔ ေလာ္စပီကာနဲ႔ သြားမေအာ္ၾကတာလဲ ။ (ေသနတ္နဲ႔ ပစ္ခံရမွာ သိေနလို႔လား ။ )

မစၥတာ ဂမ္ဘာရီ ရဲ႕ အဆင့္ဟာ ၊ ကုလသမဂၢအေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ရဲ႕ အထူးအႀကံေပးပုဂၢိဳလ္ (သံတမန္) တစ္ဦးသာျဖစ္ၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ လူထုေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးျဖစ္တယ္ဆိုတာ မစၥတာ ဂမ္ဘာရီ သေဘာေပါက္မွာပါ ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အိမ္မွာ သြားေရာက္ေတြ႕ခြင့္ ေတာင္းဆိုျခင္းဟာ မစၥတာ ဂမ္ဘာရီ အတြက္ ေသးသိမ္တဲ့ကိစၥမဟုတ္ပါဘူး ။ ကမာၻက ေလးစားရတဲ့ ႏိုဘယ္(လ္)ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆု႐ွင္ လူထုေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ အိမ္မွာ ေတြ႕ဆံုခြင့္ရတာဟာ မစၥတာ ဂမ္ဘာရီ အတြက္ အထူးဂုဏ္ယူဖြယ္ရာ ကိစၥႀကီးတစ္ခု ျဖစ္လာမွာပါ ။

ရဟန္းသံဃာ ၊ ေက်ာင္းသူ/သား ၊ လူငယ္လူ႐ြယ္လူႀကီးမက်န္ ၊ ျပည္သူလူထုကို အၾကမ္းဖက္ သတ္ျဖတ္ၿပီး မတရားအာဏာကိုရယူထားတဲ့ စစ္အစိုးရနဲ႔ သူတို႔ရဲ႕လက္ေ၀ခံ အၾကမ္းဖက္အဖြဲ႕အစည္း လူလိမ္လူညာေတြနဲ႔သာ ဆက္လက္ေတြ႕ဆံုေပ်ာ္ပါးေနဦးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ထပ္မလာပါနဲ႕ေတာ့လို႔ ျမန္မာလူထုကိုယ္စား ေတာင္းဆိုလိုပါတယ္ ။မစၥတာ ဂမ္ဘာရီ အေနနဲ႔ မိမိႏိုင္ငံ (ႏိုက္ဂ်ီးရီးယား) မွာ လာဘ္စားတာ အားမရလို႔ စစ္အစိုးရရဲ႕ ေပးစာကမ္းစာေတြရဖို႔ မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးေနရတာ ၊ ၀င္ခြင့္မရမွာေၾကာက္လို႔ ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ဆန္း (ဟာသေက်ာ္ဆန္း) ရဲ႕ တံေတြးခြက္ထဲမွာ မ်က္ႏွာအပ္ေတာင္းပန္ေနရတာဟာ ကုလသမဂၢရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာကို ထိခိုက္ေစပါတယ္ ။ ႐ွက္တတ္ရင္ လဲေသဖို႔ေတာင္ေကာင္းပါတယ္ ။

စစ္အစိုးရနဲ႔ မစၥတာ ဂမ္ဘာရီ တို႔ ပူးေပါင္းၿပီး လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ အျပစ္ျဖစ္ေအာင္ ပညာသားပါပါ ဖန္တီးေဆာင္႐ြက္ေနတာေတြကို ျမန္မာျပည္သူျပည္သားေတြက ေကာင္းေကာင္းနားလည္ၾကပါတယ္ ။ ျမန္မာလူထုဟာ ဦးေႏွာက္ေကာင္းၾကပါတယ္ ။ စစ္အစိုးရ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားလို က်ပ္မျပည့္တဲ့သူေတြမဟုတ္ဘူးဆိုတာ မစၥတာ ဂမ္ဘာရီ သိထားသင့္ပါတယ္ ။ မစၥတာ ဂမ္ဘာရီ၊ (ခင္ဗ်ား)အရင္ေ႔႐ွက အာေပါင္အာရင္းသန္သန္ေျပာခဲ့ၾကတဲ့ ကုလသမဂၢ အထူးကိုယ္စားလွယ္ေတြ စစ္အစိုးရနဲ႔ အေပါင္းအသင္းလုပ္မႈေၾကာင့္ ၊ ေနာက္ဆံုး ဘယ္လိုဇာတ္သိမ္းခဲ့သလဲဆိုတာ သြားေရာက္ေတြ႕ဆံု ေမးျမန္းၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္ ။

ကုလသမဂၢရဲ႕ လုပ္ပိုင္ခြင့္ကို အလြဲသံုးစားလုပ္ၿပီး စစ္အစိုးရရဲ႕ ခိုင္းေစမႈေတြသာ ဆက္လုပ္ေနမယ္ဆိုရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ထပ္မလာပါနဲ႔ေတာ့လို႔ မစၥတာ ဂမ္ဘာရီ ကို ထပ္မံပန္ၾကားလိုက္ပါတယ္ ။

သူရဲေကာင္း။

Mr. Ibrahim Agboola Gambari

Entreaty to Mr. Ibrahim Agboola Gambari (Special Slavish Servant of Burmese Military Junta)

So call special envoy from United Nation Secretary General, Mr. Ibrahim Agboola Gambari completed his (6) days trip to Burma on Saturday, 23.08.2008.This is a 6th trip for him and purpose of his mission was to negotiate between Military Junta and National League for Democracy (NLD) to resolve the political tension and reconciliation. NLD won the landslide election held by Junta but latter refuse to hand over the power to NLD. Most of the NLD party members were arrested, tortured and even murdered by Junta.

Each and every of Mr. Gambari’s trips and itineraries are entirely arrange by Military Junta and he has no freedom to go wherever he wants but we never heard of his objection to that restriction.

Mr. Gambari only get the chance to see the person if Junta arrange/allow for him and all entire nation know that he is gladly followed everything arrange by Junta. He never refuses the arrangement and never tries to request for the meeting which really necessary.

All entire nation watch in the Junta’s own news paper and television media as they can always see Mr. Gambari enjoy the accompany of Generals and having enjoy together with them in Banquet Dinner. We never heard of Mr. Gambari requesting any opposition party members to attend in that event or arrange to meet and having a chance to talk and dine with them. We learnt from some security personnel that he can spare his time to have massage session in Mya Yeik Nyo Royal Hotel every night. He can spend the extra time for own relaxation such as massage, manicure and other personal satisfaction but his main task of meeting with NLD and other Ethnic Organization, he can only spare 10 minutes for them. That is the most dishonorable behavior of Mr. Gambari’s and we feel insulted to our entire Nation and people. He is wasting the money of United Nation and in other mean he is wasting the money of the world people’s distribution. He is insulting the people of the world too.

He can never achieve any positive result in all his trips to Burma. Only result is that he praises the Junta’s 7 steps Road Map as that is totally unacceptable by Burmese people. Probably, Daw Aung San Su Kyi refusal to meet him is mostly because of that. Moreover, Mr. Gambari is very obviously doing all the jobs for Junta and Burmese people consider him as Junta’s slavish servant.

The funniest thing we can see in this trip was that Mr. Gambari’s entourages and Junta’s subordinates were shouting with portable Loudspeaker in front of Daw Aung San Su Kyi house. State run Medias want to accuse that they call Daw Aung San Su Kyi in that way but she was not turn up.

Daw Aung San Su Kyi was in under house arrest for more than five years without trial and her house, her compound and surrounding area including all adjacent roads were segregated and restricted. No one except authority and security personnel can enter that area. They can go into her house anytime and that is daily and normal practice for the authorities to do so. Why can’t they go in? Why Mr. Gambari did not wants to go in? Why they want to make that comical show? She’s not free person to come out from her house. Junta leader Senior General Than Shwe also refuses to meet Mr. Gambari and why didn’t he go in front of Than Shwe house with Loudspeaker and shout? He knows that he will get bullets instead of meeting.

Mr. Gambari’s position is only a special envoy from United Nation Secretary General and we consider him as normal diplomat. Not more than that but Daw Aung San Su Kyi is a leader of Burmese people so we believe if Mr. Gambari go to her house and arrange for meeting is not a dishonorable subject for him. Mr. Gambari can be proud of going to Noble peace prize laureate house for meeting especially she is under unlawful suppression and house arrest.

Mr. Gambari is enjoying with Junta’s entertainments and neglecting the desire of entire nation and people. Junta and Generals are criminals and innocent people of Burma were tortured, murdered and threaten by them. If Mr. Gambari is enjoying associating with them, then the best for you is not to come back to Burma. Your task and your work are contrary and we feel betrayed.

This is a shame for United Nation as one of their top diplomats was shamelessly associated with the world most corrupted and murderous criminals. He can’t save his own face in front of Generals when he was insulted by Brigadier General Kyaw San but he is immediately tamed after that. Probably Kyaw San did some under table negotiation to close Mr. Gambari’s mouth and recruited as their most loyal servant.

The last act of Loudspeaker conspiracy in front of Daw Aung San Su Kyi house was intentional set up collaborated together by Junta’s Generals and Mr. Gambari. But let us warn to Mr. Gambari that Burmese people are not stupid and have considerable brain with them. We are not like brainless Generals. All of Mr. Gambari’s predecessors were end up in the dishonorable results due to corruption and close association with Junta. We hope you are better at beginning but all the same at the end.

We again, hereby request you not to come back to Burma as if you are obeying the order of Junta and breaching the duty of United Nation that Burmese people are not in trust with you anymore.

THU YE KAUNG.

Road Map

Information Release: August 26, 2008, Political Prisoners' Lives Endangered By Neglect. - AAPP's Health Report Annex.

Information Release - Upload a Document to Scribd

Read this document on Scribd: Information Release

Thai PM Says West Uses Myanmar's Suu Kyi As Political Tool

Click here to Read what did he say.

Is he Nut? How come outsider can use Daw Aung San Suu Kyi as Political tool?
In reallity, he has been used as Political tool by Junta.

Since she has been detain, Daw Aung San Suu Kyi never meet with outsider apart from that so call UN envoy whilst Mr Samak Sundaravej worship a few times to junta.

Who is the actual tool?

သတိရမိသည္မ်ား (၁)

ကၽြန္ေတာ္ ဘေလာ့ စ ေရးကာစ နဂိုေရးၿပီးသား ဘေလာ့ အသိုင္းအဝိုင္းမွာ ရွိၿပီးသား လူေတြဆီ အလည္သြားရ၊ ေရးတာေတြ ဖတ္ရ၊ တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္ cbox တို႔၊ comment တို႔မွာ ႏႈတ္ဆက္ရ၊ အခ်င္းခ်င္း အားေပးၾကႏွင့္ တမ်ိဳး ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းေသး၏။ အဲဒါ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ရဲ႕ ႏွစ္လယ္ပိုင္း ဇြန္၊ ဂ်ဴလိုင္ လ မ်ားရဲ႕ အခ်ိန္ေတြ။

ႏိုင္ငံေရး ေရခ်ိန္၊ .... ဟုတ္ပဗ်ာ။ ဘာေကာင္းသလဲ မေမးနဲ႔။ ၈၈ မ်ိဳးဆက္မ်ားရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈေတြကို နားေထာင္ရ၊ ေလ့လာရ၊ သတင္းေတြ အားရပါးရ နားေထာင္ရနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္လႈပ္ရွားမိပါရဲ႕။ (၂၀၀၇) ခုႏွစ္ ႏွစ္စပိုင္းေလာက္ မွာ ကိုမင္းကိုႏိုင္ အပါအဝင္ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္ (၅) ေယာက္ကို ဘာမွန္း မသိ၊ ခဏ ဆိုၿပီး ေခၚသြားတာ ရက္ေတြေက်ာ္၊ လေတြ ကူးနဲ႔၊ ထံုးစံ အတိုင္း လုပ္ေနတာကိုမ်ား ... က်န္ခဲ့တဲ့ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ေတြက statements ေလးေတြ ထုတ္ၿပီး ၿငိမ္မေန။ အထူးသျဖင့္ ကိုေက်ာ္မင္းယု (ကိုဂ်င္မီ)၊ ကိုျမေအးတို႔ ဦးေဆာင္ၿပီး ထိေရာက္တဲ့ လႈပ္ရွားမႈေတြ၊ တိုက္ပြဲဝင္ပံုစံ ေဖာ္ထုတ္မႈေတြ ...။ အားပါး ... လက္ဖ်ားခါေလာက္ရဲ႕။

အျဖဴေရာင္ ဝတ္ဆင္တဲ့ လႈပ္ရွားမႈ ...။ လက္မွတ္စုေဆာင္းတဲ့ လႈပ္ရွားမႈ ...။ ရင္ဖြင့္သံ လႈပ္ရွားမႈ ... ။ အဲ .. တၿပိဳင္နက္ထဲမွာပါပဲ ... အမ်ိဳးသမီးေတြကလည္း အန္တီစု မလြတ္မခ်င္း အဂၤါေန႔တိုင္း ဘုရားတတ္ ဆုေတာင္းပြဲတဲ့။ မနီလာသိန္းကလည္း ၈၈ မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသူေတြကို စုစည္းလို႔ေပါ့။

အဲဒီမွာပါပဲ ..။ လူ႔အခြင့္အေရး (ကိုယ့္အခြင့္အေရးဆိုတာ) ဆိုတာ သူမ်ားက ေပးတာ မဟုတ္ဘူး၊ အစိုးရ တရပ္က ေပးရတာ မဟုတ္ဘူး၊ ကိုယ့္ဘာသာ ထုတ္သံုးရတာ။ ေနရာေဒသ ႏိုင္ငံ ဆိုတဲ့ စည္းနဲ႔ မဆိုင္ဘူး။ လူပုဂၢိဳလ္ရဲ႕ စိတ္ဓါတ္နဲ႔ပဲ ဆိုင္တယ္ ဆိုတာကို နားလည္စ ျပဳလာတယ္။ ကိုယ္တိုင္ လက္ရွိ လြတ္လပ္တဲ့ ေနရာမွာ ေနထိုင္ေနရၿပီး အခုအထိ မလြတ္လပ္ေသးပါလားဆိုတာကို ... လြတ္လပ္မႈ အျပည့္ရွိတဲ့ ႏိုင္ငံျခား တိုင္းျပည္မွာ (၇) ႏွစ္ေလာက္ ေနထိုင္ၿပီးမွ ျပည္တြင္းက ၈၈ မ်ိဳးဆက္ေတြရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈေတြ ျမင္ရတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဖ်က္ခနဲ ျမင္လိုက္မိတယ္။ ရွက္မိပါရဲ႕။ လြတ္လပ္တဲ့ ေနရာကို ခဏ ေရာက္ေနေပမယ့္ အဲဒီ အခ်ိန္ မတိုင္ခင္အထိက တကယ့္ လြတ္လပ္မႈကို နားမလည္ခဲ့ဘူး ဆိုတာ ဝန္ခံမိပါတယ္။

မျဖဴျဖဴသင္းရဲ႕ HIV ေရာဂါသည္ေတြကို ကူညီေရး၊ မစုစုေႏြးရဲ႕ ရဲရဲေတာက္ မတရားတာကို ငံု မခံတဲ့ စိတ္ဓါတ္၊ ကိုမင္းကိုႏိုင္တို႔ ျပန္လြတ္လာေတာ့ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသား မိသားစုေတြကို အားေပးတဲ့ လုပ္ငန္းေတြ .. ။ သူတို႔ စိတ္ဓါတ္ေတြနဲ႔ လုပ္ရပ္ေတြက သတင္းေတြထဲကတဆင့္ ေသြးထဲမွာ အတူ လွည့္ပတ္ စီးေနၾကတာ။

ျမင္ေနရတယ္။ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးမွာ မျမင္ရတဲ့ အင္အားနဲ႔ လိႈင္းလံုးႀကီး တစ္ခု စီးလာေနတယ္ ဆိုတာကို။ .. သတိရမိပါရဲ႕။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘေလာ့ေရးတဲ့ လူေတြကလည္း အဲဒီ အားေတြနဲ႔ အတူေပါ့ဗ်ာ။ လိုက္ၿပီး စီးေမ်ာ နာယူ၊ ေလ့လာ မွတ္သားၿပီး ျပန္လည္ ေဝငွနဲ႔။ ေတာ္ေတာ္ေလး ေႏြးေထြးတဲ့ ေလာကပါပဲ။ ကြန္ျပဴတာ နည္းပညာ၊ စာေပ၊ ရသ၊ သုတ၊ ကဗ်ာ၊ ဟာသ၊ အမွတ္တရ၊ ေရာက္တတ္ရာရာ၊ ဘာသာေရး၊ ပညာေရး စံုေနတာပါပဲ။ အဲ .. ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ သတင္း အတြက္ကေတာ့ ခပ္ပါးပါးေလးပါပဲ။

မွတ္မိရဲ႕ .. ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ အာဇာနည္ေန႔မွာ ပို႔စ္ အသစ္ မတင္ဘဲ ဝမ္းနည္းတဲ့ အထိမ္းအမွတ္ ဂုဏ္ျပဳဖို႔ကို စကၤာပူက ကေဒါင္းညင္သာက စၿပီး ေဆာ္ၾသေတာ့ အားလံုး တညီတညာထဲ ဂုဏ္ျပဳခဲ့ၾကတာေတြ၊ ... အဲဒီေန႔ မေရာက္ခင္ အာဇာနည္ေန႔အတြက္ ေရးခ်င္တာေလးေတြ ရင္ထဲကေန ေမြးလာသမွ် အလုအယက္ ေရးတင္ခဲ့တာေတြ။ အမွတ္တရ တစ္ခုပါပဲ။

လြမ္းမိတာပါပဲ ...

ဟိုး ... အေဝးက အမိနဲ႔ အဖကို ... လြမ္း ..

စစ္ အစိုးရကို ေထာက္ခံတဲ့ အဘိုးနဲ႔
အယူအဆမတူၾကပဲ ရန္ ခဏ ခဏ ျဖစ္ခဲ့ရတာေတြကို ... လြမ္း..

ေအးအတူ၊ ပူအမွ် အတူအကြ ေနလာခဲ့တဲ့
ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြကို ... လြမ္း ..

ေက်ာင္းတုန္းက ဆရာ၊ ဆရာမေတြကို ... လြမ္း..

ေက်ာင္းလြယ္အိပ္ထဲက ကက္ဆက္ေခြနဲ႔
ကိုယ့္စိတ္ႀကိဳက္ သီခ်င္း ဖြင့္ခိုင္းလို႔ ရတဲ့
လကၻရည္ဆိုင္ကို .... လြမ္း

မညီညာတဲ့ ဂစ္တာႀကိဳးနဲ႔
လမ္းမမွာ ေအာ္ဟစ္သီေၾကြးဖူးတဲ့ သီခ်င္းေတြ
ပလက္ေဖာင္းေပၚက တီးဆိုဘက္ ဂီတ သူရဲေကာင္းေတြကို ... လြမ္း

ဆုပ္ကိုင္ခဲ့ဖူးတဲ့ ေႏြးေထြးတဲ့ လက္ကေလးနဲ႔
ဘဝေရွ႕ေရး တိုင္ပင္ရင္း ေၾကမြသြားတဲ့ အိမ္မက္ေလးကို ...လြမ္း

ခိုးေသာက္ခဲ့ဖူးတဲ့ ဘီယာဆိုင္နဲ႔
ေတေဖၚ ေတဖက္ သူငယ္ခ်င္းေတြကို .. လြမ္း

စိတ္ကူးသန္သန္နဲ႔ ေရးျခစ္ခဲ့ဖူးတဲ့
ေက်ာင္းသားဘဝက ကဗ်ာစာအုပ္ေလးကို .... လြမ္း

ကဗ်ာေရးရင္း အမိႈက္ေတာင္းထဲ ေရာက္သြားရတဲ့
စကၠဴစုတ္ေလးေတြကို ...လြမ္း

မိုးစက္ေတြ၊ ႏွင္းစက္ေတြထဲ
က်ခဲ့ဖူးတဲ့ မ်က္ရည္စက္နဲ႔ သက္ျပင္းေမာေတြကို .. လြမ္း

ကၽြန္ေတာ္ .. ဒီလိုပဲ ... လြမ္းတာပါပဲ ဗ်ာ။


စာေရးေကာင္းတဲ့ လူေတြ၊ အစ္မ ေမၿငိမ္း၊ အစ္မ ခင္မင္းေဇာ္တို႔က စလို႔၊ ကလူသစ္၊ ကိုေပါ၊ ကိုစ်န္၊ မဂ်စ္တူး၊ တတ္စလာ၊ ပင့္ဂိုလ္း၊ ကိုသင့္၊ ၊ မသဒၶါ၊ ကေဒါင္း၊ ဘာညာ၊ အဲဒီလူေတြက စလို႔ .......... ဖိုးခ်မ္း၊ လင္းလတ္ၾကယ္စင္၊ စမိုင္းေမတို႔ အထိ၊ အမ်ားႀကီးပါပဲ၊ မွတ္မိသေလာက္ ေဖၚျပတာပါ။ (အကုန္ထည့္ေရးရင္ နာမည္ေတြ တန္းစီေနမွာစိုးလို႔။) အျခား သင္ယူစရာ ဘေလာ့သမားေတြျဖစ္တဲ့ ညီလင္းဆက္၊ ကိုေမာင္လွ တို႔က စီနီယာေတြလည္း ျဖစ္သလို၊ ပညာယူစရာ ေနရာေတြေပါ့။ (ညီလင္းဆက္ဘေလာ့ထဲက ျမန္မာေဖာင့္ ဘယ္လို သံုးရေအာင္ လုပ္သလဲဆိုတဲ့ နည္းနဲ႔၊ eot ကို ကေဒါင္းဆီက code ေတြ ယူၿပီး ဒီဘေလာ့ကို တည္ေဆာက္ထားခဲ့တာပါ။ စီေဘာက္က ေနာက္ခံ မိန္းကေလးပံု(မွတ္မိသူေတြ ရွိမွာပါ) background ထည့္နည္းကို ကိုဖိုးခ်မ္းဘေလာ့က ေလ့လာၿပီး၊ ကိုရန္ေအာင္ဘေလာ့က peekabo ကို ေလ့လာခဲ့ပါတယ္။ (ဒါေပမယ့္ peekabo ကို လုပ္ရမွာ ပ်င္းတာနဲ႔ မလုပ္ျဖစ္ပါဘူး။)

စာရွည္သြားရင္ ဖတ္ရတာ ပ်င္းမွာစိုးလို႔ ေနာက္မွ သတိရမိသည္မ်ား အပိုင္း (၂) ကို ဆက္ေရးေတာ့မယ္။

(ကၽြန္ေတာ္ တခါမွ မလုပ္ဖူးပါဘူး၊ ဒါေပမယ့္ ဘေလာ့သမားေတြ လုပ္ေလ့ရွိတဲ့ တတ္(tag) ဓေလ့ကို သတိတရ ရွိေအာင္ ဘေလာ့ စ ေရးတာနဲ႔ ျဖတ္ေက်ာ္လာခဲ့ရတဲ့ သတိရမိသည္မ်ားကို ေရးၾကေအာင္ တတ္(tag) လုပ္ဖို႔ စာရင္းျပဳစုေနပါေၾကာင္း၊ ကၽြန္ေတာ့္ အခန္းဆက္ သတိရမိသည္မ်ား ၿပီးတာႏွင့္ tag list ကို ေၾကျငာၾကည့္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။)

ေလးစားစြာျဖင့္
ကိုထိုက္

မတရားတာကို ေခါင္းငံု မခံတဲ့ စိတ္ဓါတ္ႏွင့္ လုပ္ရပ္

ကုိရင္ေလး၂ ပါးကို ဒုတပ္ၾကပ္တဦးက ျဖားေယာင္းေခၚေဆာင္သြား
(RFA မွ ရယူထားပါသည္။)

ေျခာင္းၾကည့္သူရဲ့ အမွား (ကိုႀကီးေပၚ)

(ေမးလ္မွ ရေသာ စာတစ္ပုဒ္ကို အားလံုး ဖတ္ႏိုင္ေစရန္ ျပန္လည္ ေဝမွ် လိုက္ပါသည္။ မူရင္းေဖၚျပထားေသာ web site စာမ်က္ႏွာကို မသိ သျဖင့္ ေဖၚျပေပးႏိုင္ျခင္း မရွိပါ။ သိသူမ်ား ထိုလိပ္စာကို ကၽြန္ေတာ့္ထံ အေၾကာင္းၾကားေပးပါက အဆိုပါ ဆိုဒ္သို႔ ညြန္းေပးႏိုင္မည္ ျဖစ္ပါသည္။)

အမွတ္ ၇

ဆယ့္ရွစ္ရာစုက ေပၚခဲ့တဲ့ Jonathan Swift ရဲ့ Gulliver's Travels ဆိုတဲ့ ၀တၳဳဟာ ေက်ာ္ၾကား လူသိမ်ားပါတယ္။ ဆရာႀကီး ေမာင္ထင္ က `ဂါလီဗာ၏ ခရီးစဥ္´ ဆိုၿပီး ဘာသာျပန္ခဲ့တယ္ေလ။ ၀တၳဳထဲမွာ ကေမာက္ကမႏိုင္လွတဲ့လူေတြအေၾကာင္း သေရာ္ထားတာ အလြန္ပီျပင္လွပါတယ္။ အခု ႏွစ္ဆယ့္တစ္ရာစုမွာေတာ့ အလားတူ ၀တၳဳတပုဒ္ ေပၚလို႔ေနပါၿပီ။ နာမည္ကလည္း ခပ္ဆင္ဆင္ပါ။ Gambari's Travels ပါတဲ့။ `ဂမ္ဘာရီ၏ ခရီးစဥ္´ေပါ့။ သူသြားတဲ့ ႏိုင္ငံကေတာ့ ေရႊဗာရာ ျမန္မာဏသီ တိုင္းျပည္ႀကီးတဲ့ ခင္ဗ်။

ဟုတ္ပါရဲ့။ ဂမ္ဘာရီ ခမ်ာ ဒီခရီးကို သြားေလတိုင္း ျဖစ္ရပ္ဆန္းေတြ ဇာတ္လမ္း အတိုအရွည္ေတြနဲ႔ တိုးလို႔ခ်ည္း ေနေတာ့တာကိုး။ ၂၀၀၆ ႏို၀င္ဘာ ပထမဆုံး အေခါက္တုန္းကေတာ့ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီ ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ အတူယွဥ္တြဲ ႐ိုက္ကူးထားတဲ့ ဓာတ္ပုံက ထိပ္တန္းသတင္းဓာတ္ပုံ အျဖစ္ ကမာၻကို ျပန္႔ခဲ့တယ္ေလ။ ၂၀၀၇ က်ျပန္ေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ့ စာတေစာင္ကို ဂမ္ဘာရီက တိတ္တဆိတ္ သယ္ေဆာင္လာၿပီး ထုတ္ျပန္ေပးလိုက္ပုံက တကယ့္ သည္းထိတ္ရင္ဖို ဇာတ္လမ္းတပုဒ္ပါပဲ။ အဲ ဒီႏွစ္ထဲက်ေတာ့ ဂမ္ဘာရီခမ်ာ အျပင္က လူေတြက ကန္႔ကြက္လိုက္, ျပစ္တင္လိုက္၊ ဟိုေရာက္ေတာ့လည္း အဆူခံလိုက္ရ အေငါက္ခံလိုက္ရနဲ႔ သြားေပၚေအာင္ေတာင္ ျဖဲမျပႏိုင္ရွာေတာ့ပါဘူး။ ဒီတေခါက္မွာေတာ့ျဖင့္…

ေလာ္နဲ႔ေခၚ ေမာ္ေတာင္မၾကည့္

ၾသဂုတ္လ ၁၈ ရက္ေန႔က ဂမ္ဘာရီ ေရႊျပည္ႀကီးကို ေရာက္ပါတယ္။ သက္ဆိုင္ရာတို႔က ဂမ္ဘာရီသည္ မည္သူမည္၀ါတို႔ႏွင့္ မည္သည့္ေနရာတြင္ ေတြ႔ေလသတည္း… လို႔ သတင္းေတြ ထုတ္ေပးပါတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း ဟိုလူ ဒီလူ ဘယ္သူ ဘယ္၀ါေတြနဲ႔ ေတြ႔တယ္ပဲ ေျပာေျပာ၊ ထမင္းလက္ဆုံစားတယ္ ဆိုဆို ေဂါက္သီးပဲ အတူ႐ိုက္႐ိုက္၊ အဲဒါေတြကို ဘယ္သူကမွ စိတ္မ၀င္စားပါဘူး။ စိတ္၀င္စားတာက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ေတြ႔သလား။ ေတြ႔ၿပီးေတာ့ ဘာေျပာသလဲ။ ဗိုလ္သန္းေရႊနဲ႔ ေတြ႔သလား။ သူကေကာ ဘာေျပာသလဲ။ အဲဒါေတြပါ။

ဂမ္ဘာရီ၏ လက္ေထာက္ႏွစ္ဦး သည္းထိတ္ရင္ဖို ကားေပၚမွ ဆင္းလာပံု

မထင္မွတ္တဲ့ ျဖစ္ရပ္က ၂၀ ရက္ေန႔ မနက္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ေတြ႔ဖို႔ စီစဥ္ထားေပမ့ဲ ေဒၚစု ေရာက္မလာဘူးလို႔ ဆိုပါတယ္။ အဲသည္ေနာက္ နာရီပိုင္းအတြင္းမွာ ေတြ႔ခဲ့ၾကတဲ့ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ လူႀကီးေတြေတာင္ ဒီကိစၥကို ဂဃနဏ မသိရဘူး ဆိုေတာ့၊ ဘယ္လိုမွ မထင္မွတ္တဲ့ `ေရွာ့ခ္´ တခု ျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုရမွာပါ။ ေနမေကာင္းလို႔လား။ ႀကိဳတင္မသိလို႔လား။ ကားပ်က္ေနလို႔လား။ စိတ္ေကာက္တာလား။ ေတြးစရာေတြက အမ်ားသား။

(လူႀကီး လူေကာင္း ပီသစြာ ေလာ္ႏွင့္ ေအာ္ေခၚေနေသာပံု)

ဒီလို ျဖစ္လာတဲ့အခါ ေရႊျပည္ေတာ္ႀကီးက ေမာင္မင္းႀကီးသားမ်ားက အခက္အခဲကို အလြယ္တကူပဲ ေျဖရွင္းလိုက္ပါတယ္။ ဘယ္လို ေျဖရွင္းသလဲ ဆိုေတာ့ ေဒၚစုအိမ္ေရွ႕ကေန `ဂမ္ဘာရီက ေတြ႔ခ်င္လို႔ပါ ခင္ဗ်ာ´ ဆိုၿပီး ေလာ္နဲ႔ ေအာ္ေခၚသတဲ့ေလ။ ၿပီးေတာ့ ဂမ္ဘာရီရဲ့ လက္ေထာက္ႏွစ္ေယာက္ကလည္း အိမ္ေရွ႕မွာ ရစ္၀ဲရစ္၀ဲ ေစာင့္ေနၾကသတဲ့။

ကိုႀကီးေပၚ စဥ္းစားၾကည့္တယ္။ ေဒၚစုကို အိမ္ခ်ဳပ္ခ်ထားၿပီး လုံျခံဳေရးကို အျပည့္ခ်ထားတယ္လို႔ ဆိုတယ္။ ဒီေတာ့ ေဒၚစုဆီကို ဘယ္သူကမွ အဆက္အသြယ္ လုပ္တာ မရွိေတာ့လို႔လား။ အရင့္အရင္တုန္းက ဂမ္ဘာရီနဲ႔ ေတြ႔တာတို႔၊ ဦးေအာင္ၾကည္နဲ႔ ေတြ႔တာတို႔မွာ က်ေတာ့ေကာ ဒီလိုပဲ အိမ္ေရွ႕ကေန `ေတြ႔ခ်င္လို႔ပါ ခင္ဗ်ား´ ဆုိၿပီး ေလာ္နဲ႔ ေအာ္ခဲ့တာပဲလား။ မၾကာခင္ကပဲ ေရွ႕ေန ဦးၾကည္၀င္း တို႔၊ ဆရာ၀န္ ဦးတင္မ်ိဳး၀င္း တို႔ ေဒၚစုဆီ သြားတာ က်ေတာ့ေရာ ဒီလိုပဲ `ေရွ႕ေန ဦးၾကည္၀င္း ေရာက္ေနပါၿပီ ခင္ဗ်ား။ တံခါးဖြင့္ေပးပါ´။ `ေဒါက္တာ တင္မ်ိဳး၀င္း ေရာက္ေနပါၿပီခင္ဗ်ား။ ေဆးစစ္ခ်င္လို႔ပါ´ ဆိုၿပီး ေလာ္နဲ႔ ေအာ္ခဲ့တာပဲလား။ ေဒၚစုကို အခ်ဳပ္ တႏွစ္ ထပ္တိုးတုန္းကေကာ ဒီလိုပဲ အိမ္ေပါက္၀က ေလာ္နဲ႔ ေအာ္ခဲ့တာပဲလား။

ေရႊျပည္ေတာ္မွာကေတာ့ ``ရပ္ကြက္အတြင္းရွိ လုပ္သားျပည္သူ အေပါင္းတို႔ခင္ဗ်ာ။ မနက္ျဖန္ စေနေန႔ လုပ္အားေပးသို႔ တအိမ္တေယာက္ မပ်က္မကြက္ လာေရာက္ၾကပါရန္… ´´ ဆိုၿပီး ေလာ္နဲ႔ ေအာ္တာက က်င့္သားရေနၿပီ မဟုတ္လား။ အဲ ေနာက္ဆက္တြဲ ရွိေသးတယ္ ``မလာေရာက္က ျပင္းထန္စြာ အေရးယူမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း…´´ ဆိုပါလား။ ကိုႀကီးေပၚလည္း ၾကားပါမ်ားေတာ့ အလြတ္ေတာင္ ရေနၿပီ။ အခု ေဒၚစုကို ေလာ္ေန ေအာ္ေတာ့ေရာ ``မေတြ႔ပါက ျပင္းထန္စြာ အေရးယူမည္…´´ ဆုိတာ ပါေသးလား မသိ။

ေရႊျပည္ေတာ္သားေတြကေတာ့ အက်င့္ပါေနလို႔ ထားပါေတာ့။ ဟို ဂမ္ဘာရီဆိုတဲ့ ပုဂၢဳိလ္ႀကီးက သူ႔လက္ေထာက္ ႏွစ္ေယာက္ကိုပါ ေလာ္အဖြဲ႕ထဲ ထည့္ေပးလိုက္တာ စဥ္းစားစရာပါပဲ။ တကယ္ဆို လာမေတြ႔သူကို ေလာ္နဲ႔ ေအာ္ရတယ္ ဆိုတာ ဂမ္ဘာရီ လက္ေတြ႔ ေတြ႔ေနၿပီပဲ။ သူေတြ႔ခ်င္တဲ့ ဗုိလ္သန္းေရႊကိုလည္း အဲသလို ေလာ္နဲ႔ သြားေအာ္ဖို႔ ေကာင္းတာေပါ့။ ``ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးခင္ဗ်ား၊ က်ေနာ္ ဂမ္ဘာရီပါ၊ ေတြ႔ပါရေစ ခင္ဗ်ား…´´ ဘာညာေပါ့။ သူ႔တုိင္းျပည္ေရာက္ရင္ သူ႔ဓေလ့အတိုင္းေတာ့ က်င့္ရမွာေပါ့။ မေတြ႔ ေတြ႔ေတြ႔ ကိုယ္ဖက္က ေအာ္စရာရွိတာေတာ့ ေအာ္သင့္တာေပါ့။ ဟုတ္ဘူးလား။ ေဒၚစုကိုေတာင္ ေလာ္နဲ႔ ေအာ္ေသးတာ။ ဗိုလ္သန္းေရႊကိုလည္း ေလာ္နဲ႔ ေအာ္ေပါ့။

ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ဂမ္ဘာရီရဲ့ အလုပ္က အဲသည္ႏွစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးေပးရမွာ ျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ။

အရင္တေခါက္ကလည္း ဂမ္ဘာရီက ေတြ႔ ေတြ႔ ေတြ႔ ဆိုတာေတြ လုပ္ေပမယ့္ အေရးပါသူ ဗိုလ္သန္းေရႊကို မေတြ႔ရခဲ့ရဘူး။ ဒီတေခါက္လည္း ေတြ႔ဖို႔ အလားအလာ မရွိပါဘူး။ ဒါကို သိတဲ့ ေဒၚစုက အေၾကာင္းထူးႏိုင္စရာ မရွိတာမို႔ မေတြ႔ဘဲ ေနလိုက္တာပဲလို႔ ကိုႀကီးေပၚက ေကာက္ခ်က္ခ်ပါတယ္။ ဒါက ကိုႀကီးေပၚရဲ့ ေကာက္ခ်က္ပါ။ လြဲခ်င္လည္း လြဲမွာေပါ့ ေနာ။ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ကိုေတာင္ ေတြ႔တယ္ဆို႐ုံေလး ထုံးတို႔လို႔၊ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္က ခပ္ျပင္းျပင္း ေျပာလိုက္ေတာ့မွ ေနာက္ထပ္ ေဆြးေႏြးျဖစ္တာ။ ဒါလဲ ေဆြးေႏြးပြဲ တန္းလန္းႀကီးနဲ႔ ဂမ္ဘာရီ-ျပန္ပါၿပီ ျဖစ္သြားရတာပါပဲ။

ဒီတေခါက္မွာ ထူးတာေလး တခု ရွိသဗ်။ ကုလအတြင္းေရးမွဴးခ်ဴပ္ ဘန္ကီမြန္း ဒီဇင္ဘာမွာ ေရႊျပည္ေတာ္ႀကီးကို သြားမယ္ ဆိုပဲ။ ႏိုင္ငံေရးကိစၥ သက္သက္တဲ့။ ကိုႀကီးေပၚ ေျပာခဲ့သားပဲ။ `မြမ္းမံသင္တန္း´ ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ ေအာက္မွာေလ။ မပူပါနဲ႔ ဘန္ကီမြန္းလည္း အခ်ိန္တန္ရင္ သြားမွာပါလို႔။ ေဟာ… အခု သြားေတာ့မယ္။ ဂမ္ဘာရီက ေလးငါးေခါက္ ရွိၿပီဆိုေတာ့ အရည္အခ်င္းေတြ ေတာ္ေတာ္ ေတာက္ေျပာင္သြားၿပီ။ မယုံရင္ သူ႔မ်က္ႏွာကို ၾကည့္ပါ။ မည္းေပမဲ့ ေျပာင္ပါတယ္။ အခု ဘန္ကီမြန္း အလွည့္။ လာေတာ့မယ္။

ဘန္ကီမြန္းအတြက္ တခုေတာ့ ၾကပ္ၾကပ္မွာလိုက္ခ်င္သပ။ လက္ကိုင္ ေလာ္စပီကာ ေကာင္းေကာင္း တခုေတာ့ မပါ ပါေအာင္ ေဆာင္သြားပါ။ ေရႊျပည္ေတာ္ႀကီးေရာက္လို႔ ``သူနဲ႔ မေတြ႔ခ်င္ဘူး ဟူး ဟူး´´ ဆုိတဲ့အခါ အဲဒီ ေလာ္စပီကာက အသုံးတည့္ေကာင္း တည့္ပါလိမ့္မယ္။ အကယ္၍ မေတြ႔ရင္ေတာင္မွ ေရႊျပည္ေတာ္ရဲ့ အက်င့္စ႐ုိက္အတိုင္း က်င့္သုံးခဲ့တာမို႔ ၀ိနည္းလြတ္ႏိုင္ပါတယ္။

ႏွစ္ဆယ့္တစ္ရာစုမွာေပၚတဲ့ `ဂမ္ဘာရီ၏ ခရီးစဥ္´ ဇာတ္လမ္းတြဲဟာ လူထူးလူဆန္းတို႔ေနတဲ့ ေရႊဗာရာ ျမန္မာဏသီ တိုင္းျပည္ႀကီး တခုနဲ႔တင္ ဂႏ ၳ၀င္ေျမာက္ေနမွာ အေသအခ်ာပါ။

ကိုႀကီးေပၚ

ျမန္မာႏိုင္ငံသား ၆ ဦးအား ဗီဇာသက္တမ္း တိုးေပးရန္ စကၤာပူျငင္းပယ္

ေဆာ္လမြန္
စေနေန႔၊ ၾသဂုတ္လ 23 2008 12:02 - ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္

နယူးေဒလီ။ ။ စကၤာပူ အစိုးရသည္ အေၾကာင္းတစံုတရာ မျပဘဲ ျမန္မာႏိုင္ငံသား ၆ ဦး၏ ဗီဇာသက္တမ္း တိုးေပးရန္ ေလွ်ာက္ထားမႈကို ျငင္းပယ္လိုက္သည့္အတြက္ ၃ ဦးမွာ ဂ်ဴလိုင္လကတည္းက တိုင္းျပည္မွ ထြက္ခြါသြားခဲ့ရၿပီ ျဖစ္သည္ ဟု သူတို႔ကိုယ္ သူတို႔ ျမန္မာမ်ဳိးခ်စ္မ်ားဟု ေခၚေဝၚသည့္ ျမန္မာ့အေရး တက္ႂကြ လႈပ္ရွားသူမ်ားက ေသာၾကာေန႔ က ေျပာၾကားလိုက္ၾကပါသည္။

အဆိုပါ တက္ႂကြ လႈပ္ရွားသူမ်ားက ေသာၾကာေန႔က သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲတရပ္ က်င္းပၿပီး လူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရးႏွင့္ နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္ စစ္ေဆးေရး အာဏာပိုင္အဖြဲ႔ (ICA) ႏွင့္ လူအင္အား ဝန္ႀကီးဌာနတို႔က အဆိုပါ ဗီဇာသက္တမ္း တိုးျမႇင့္မႈကို အဘယ္ေၾကာင့္ ျငင္းပယ္ရသည္ဆိုသည့္ အေၾကာင္းရင္းကို ထုတ္ေဖၚ ေျပာဆိုပါရန္ စကၤာပူအစိုးရကို ေတာင္းဆိုလိုက္ၾကသည္။

“ဤျမန္မာမ်ဳိးခ်စ္ ၆ ဦးသည္ စကၤာပူ တရားဥပေဒကို ဆန္႔က်င္ၿပီး ရာဇဝတ္မႈ က်ဴးလြန္ခဲ့သည္ဆိုသည့္ အေထာက္အထားလဲ ဘာမွမရွိပါ” ဟု ျမန္မာမ်ဳိးခ်စ္မ်ား၏ ေၾကညာခ်က္တြင္ ေဖၚျပထားသည္။

သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲကို ဦးေဆာင္ က်င္းပခဲ့သူ ကိုမ်ဳိးျမင့္ေမာင္က ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ား ဗီဇာသက္တမ္း တိုးျမႇင့္ေပးရန္ ေလွ်ာက္ထားမႈကို ျငင္းပယ္ခဲ့ျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ အေၾကာင္းျပခ်က္ ေပးပါရန္ သူတို႔ စကၤာပူအစိုးရကို ေတာင္းဆိုထားသည္ဟု ေျပာသြားပါသည္။

“ဘာအေၾကာင္းျပခ်က္မွ ေရေရာရာရာ မေပးဘဲ ဗီဇာသက္တမ္း တိုးေပးဘို႔ ျငင္းတာ ဒါပထမဆံုးအႀကိမ္ဘဲ” ဟုသူက ဆိုပါသည္။

အလားတူ ျပႆနာမ်ားႏွင့္ ၾကံဳေတြ႔ေနရသည့္ အျခား ျမန္မာႏိုင္ငံသား အမ်ားအျပား ရွိႏိုင္ေသာ္လည္း သူတုိ႔သိသည္မွာ ဤ ၆ ဦးသာျဖစ္ေၾကာင္း၊ ျမန္မာ့ ဒီမိုကေရစီေရးကို ေထာက္ခံသည့္ ဆႏၵျပပြဲမ်ားတြင္ ပါဝင္ခဲ့မႈႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ရဲစခန္း တြင္ စစ္ေဆးေမးျမန္းျခင္းကို သူတို႔ ခံခဲ့ၾကရေၾကာင္းလည္း သူက ဆက္လက္ ေျပာဆိုသြားခဲ့ပါသည္။

“က်ေနာ္တို႔ လႈပ္ရွားမႈေတြမွာ ပါဝင္ခဲ့တဲ့အျခား ပုဂၢိဳလ္ေတြအတြက္လည္း က်ေနာ္တို႔ စိတ္ပူေနရပါတယ္” ဟု ကိုမ်ဳိးျမင့္ေမာင္က ေျပာဆိုသြားၿပီး တရားမွ်တမႈ ေပၚေပါက္ေရးအတြက္ သူတုိ႔ ေရွ႔ေနႏွင့္အတူ ရင္ဆိုင္သြားရန္ ျပင္ဆင္ ထားေၾကာင္းလည္း ေျပာဆိုသြားခဲ့ပါသည္။

အဆိုပါ ဗီဇာသက္တမ္း တိုးေပးရန္ ေလွ်ာက္ထားမႈကို ျငင္းပယ္ခံခဲ့ရသူ ၆ ဦး အနက္ ၃ ဦးမွာ ေမာင္စိုးသီဟ၊ ကိုမ်ဳိးထြန္း ႏွင့္ ကိုလိႈင္မိုးတုိ႔ ျဖစ္ၿပီး သူတို႔သည္ ဂ်ဴလိုင္လကုန္ႏွင့္ ၾသဂုတ္လအေစာပိုင္းက စကၤာပူႏိုင္ငံတြင္းမွ ထြက္ခြါသြားခဲ့ၾကရသည္ဟု ဆိုပါသည္။

အာဆီယံ ထိပ္သီး အစည္းအေဝး က်င္းပေနခ်ိန္ ႏိုဝင္ဘာ ၂ဝ ရက္ ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္က စကၤာပူႏိုင္ငံ ေအာ္ခ်တ္လမ္းမ ႀကီးေပၚတြင္ ျမန္မာမ်ဳိးခ်စ္မ်ားက ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ခ်ီတက္ဆႏၵျပပြဲ တရပ္ကို က်င္းပ ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကၿပီး၊ ျမန္မာစစ္အစိုးရ၏ အတုအေယာင္ ဆႏၵခံယူပြဲကို ဆန္႔က်င္ ကန္႔ကြက္သည့္ ‘ကန္႔ကြက္မဲ’ ထည့္ေရး လႈပ္ရွားမႈကိုလည္း ၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္ ဧၿပီလႏွင့္ ေမလအတြင္းက က်င္းပ ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံသား ၆ ဦး ဗီဇာသက္တမ္း တိုးျမႇင့္ရန္ ေလွ်ာက္ထားခဲ့ျခင္းကို အဘယ္ေၾကာင့္ ျငင္းပယ္ခံခဲ့ရသည္ ဆိုသည့္ အေၾကာင္းအခ်က္ကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မသိရေသးေသာ္လည္း စကၤာပူအစိုးရ၏ ျမန္မာစစ္အစိုးရႏွင့္ နီးနီးကပ္ကပ္ ဆက္ဆံေနျခင္းႏွင့္ ႀကီးႀကီးမားမား ပတ္သက္ေနဖြယ္ ရွိသည္ဟု တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူမ်ားက ယံုၾကည္ေနၾကသည္။

ျမန္မာ ၆ ဦး၏ ဗီဇာသက္တမ္းကို တိုးျမႇင့္ေပးရန္ ျငင္းပယ္ခဲ့သည့္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ရွင္းလင္းေဖၚျပေပးရန္ တက္ႂကြ လႈပ္ရွားသူမ်ားက စကၤာပူအစိုးရကို ေတာင္းဆိုလိုက္ၾကၿပီး၊ ျမန္မာ့တက္ႂကြ လႈပ္ရွားသူမ်ားအေပၚ မွ်မွ်တတ တန္းတူ ညီမွ် သေဘာထား ဆက္ဆံပါရန္လည္း ေတာင္းဆိုခဲ့ၾကသည္။

စကၤာပူ လူအင္အားဝန္ႀကီးဌာနကို မဇၩိမက ဆက္သြယ္ေမးျမန္းရာတြင္ ဤကိစၥႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ တစံုတရာ မွတ္ခ်က္ေပးရန္ ျငင္းဆိုသြားၿပီး လူဝင္မႈ ႀကီးၾကပ္ေရးႏွင့္ နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္ စစ္ေဆးေရး အာဏာပိုင္အဖြဲ႔ (ICA) ကိုသာ ေမးျမန္းပါ ရန္ ညႊန္းဆိုေျပာၾကားသြားခဲ့သည္။

သို႔ေသာ္ အဆိုပါဌာနသို႔ မဇၩိမ က ဆက္သြယ္ ေမးျမန္းရာတြင္လည္း “ဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ သတင္းအခ်က္အလက္ေတြကို က်ေနာ္တို႔ မေျပာႏိုင္ပါဘူး၊ ICA က ဒီျပႆနာနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ေမးခြန္းေတြကို မေျဖႏုိင္ပါဘူး” ဟုသာ ေျဖၾကား ေျပာဆိုသြားခဲ့ပါသည္။

Singapore shows Burmese dissidents the door

(Before reading the story for the head-line, Could you please read and see how Singapore Gov is trying so hard for human Right working group. Does Singapore Gov know the menaing of the word "Human Right"? (To be able to learn the meaning of human right read in wikipedia .....)

Click here to Read about Singapore Gov is working on Human Right working group)

Led by Singapore's George Yeo, Asean foreign ministers last September "expressed their revulsion to Myanmar Foreign Minister Nyan Win over reports that the demonstrations in Myanmar [were] being suppressed by violent force", and called on the military junta there to "work towards a peaceful transition to democracy."

Singapore's Prime Minister Lee Hsien Loong had spoken "to his ASEAN counterparts... and [would] be writing to Senior General Than Shwe," the joint Asean statement said [1]. During that period, Singapore was the rotating chair of Asean, and people thought this unusually strong statement was a hopeful sign of where Singapore stood. But was this government, always so boastful of its "integrity", being sincere?

After handing over the chair of Asean to Thailand last month, Singapore appears to have reverted to its true nature -– and mindless of our international reputation too -– which is to punish anyone who had organised and spoken out against a fellow authoritarian government.

Their core philosophy seems to be: "Autocrats of the world, unite!"

Six Burmese have been thrown out of Singapore in the last month or so when their residency passes were denied renewals. While the immigration office has not provided any explanation for any of these cases -- and the silence itself can be read as sinister -– "they had some commonalities", said Myo Myint Maung at a press conference on 22 August.

All six have had their personal particulars recorded by the police at one or more events organised by the expatriate Burmese community since last September, and each of them have, at least once, been summoned to Tanglin Police Station for investigation.

The press conference on 22 August 2008 at Peninsular Excelsior Hotel. Picture shows only half the room.

The Burmese in Singapore have organised "more than dozen" events in the last few months, from the march along Orchard and Tanglin Roads during the Asean summit held in Singapore last November, to petition signing against the sham referendum, to prayer vigils for those slain in the streets of Rangoon, said Myo. All have been peaceful, but they have also been a reflection of the deep anger felt by Burmese over the vileness of the military regime.
Paid for his education, then threw him out

One of the six persons our government threw out had in fact been bonded to work for Singapore-registered companies for 3 years, a condition of a tuition grant given by the Ministry of Education. Maung Soe Thiha had been looking forward to start work when he graduated from the National University of Singapore this year.

His student pass expiring upon graduation, he applied for a Long Term Social Visit Pass, to look for a job. This should be routine, and "normally, people on Long term Social Visit Passes can stay for 6 months or more to seek employment," said Myo. But in Soe Thiha's case, the government rejected his application altogether, giving no reason for its decision.

Simultaneous with these events, the young man's job search had just about found success. Hai Yong Engineering was prepared to give him his first job and the company promptly filed an electronic application for an Employment Pass for him. Without any visa at all, however, Soe Thiha had to leave Singapore. Hai Yong's application for an Employment Pass for him is still in limbo three weeks later.

He is now languishing in Cambodia living on his savings.

Employer wants him, but government says Go!

Another equally ridiculous case is that of Hlaing Moe. He had been working as a Technical Supervisor with Sankyu (Singapore) Pte Ltd since July 2006 on an S Pass, which is the residency document for skilled foreigners. He applied for a renewal of his S Pass in July this year (his company was willing to continue employing him) but this application was also rejected without any explanation.

He therefore could only continue staying for a short while more under a Social Visit Pass (i.e. a tourist pass).

Hlaing Moe was also a part-time student at Ngee Ann Polytechnic, studying for a Diploma in Technology (Mechanical) with exams on 14 – 24 August 2008. He appealed for an extension of his Social Visit Pass to enable him to complete his exams, but this appeal was rejected, also without any reason.

He is now languishing in Malaysia.

Myo Myint Maung provided more details of 2 other cases at the press conference, which you can glean from his press release, archived as Burmese citizens denied renewal of visas in Singapore.

Singapore still trying to "recruit" talent

Not in the Press Statement is the case of Thu Yein Win (right). He was at the press conference to share with the public his experience over his application for Permanent Residency (PR).

Thu Yein Win has been working in Singapore for over a year (but less than 2 years) as an Assistant Engineer with a private company. He is also on the executive committee of the Overseas Burmese Patriots in Singapore (OBP).

In April this year, he applied for Permanent Residency, following which he was asked to attend an interview at the Immigration and Checkpoints Authority (ICA) in June.

To his surprise, there was virtually nothing in the two-and-a-half hour interview relating to his application for PR status, nothing on his qualifications or the documents that he had submitted. Instead, the 2 officers present focussed exclusively on his Burmese patriotic activities.

"They asked me: 'Who is the leader of the OBP? How many members do you have? Who are they? What are their names? Where do you usually gather for meetings?' And they also asked about my close friends."

At one point, they asked him if he would inform them in advance of any activities by the OBP. It's not clear (to me at least) what answer he gave them, but the more important point, as you can see, is what our government agents are up to.

Thu Yein Win had in March this year helped organise a petition against the junta's referendum on their extremely undemocratic new constitution. While doing so, his particulars were recorded by some officers, and he was subsequently summoned to a police station for investigations.

Cold heart

Hlaing Moe was not even allowed to stay on for 2 more weeks to finish his exams. Were our bureaucrats just plain unfeeling? Were they merely being robotic?

Or were they deliberately being cruel?

The number of Burmese whose particulars have been recorded by the police for participating in various activities is unknown. "Perhaps 50," was Myo Myint Maung's best guess. But going by these examples, all of them may well be expecting the worst.

It's not easy to find another country to take them. Do they have to return to Burma? Chasing them out of Singapore "may put them into physical danger of the violence that the Singapore government condemned [last year]," said Myo Myint Maung.

Myo was careful to stress that he was not calling these cases deportations. He pointed out that strictly speaking, each case was one of a non-renewal of residency papers. He concedes that such decisions are up to the Singapore government; as foreigners they cannot demand the right to stay. The intent of the press conference was to raise awareness of this trend and ask the Singapore government for reasons for the non-renewals.

He was being diplomatic.

Yawning Bread is a citizen of Singapore. I don't have to be diplomatic. Let me be blunt: For all practical purposes, these are deportations. By putting their lives at risk, the Singapore government is as callous as the junta when they blocked foreign aid to Cyclone Nargis victims. By penalising anyone who has spoken out against generals, the Singapore government is aiding and abetting those generals in their continuing crime against humanity.

Not only is this deportation policy morally wrong -- shockingly, revoltingly wrong -- but from a self-interest perspective, it is unbelievably stupid.

Do we think the military regime will last forever? Impossible. One day, it will fall and these young men and women whom we antagonise today will quite possibly be part of the new government. How can it serve Singapore's interest to be on the wrong side of history?

What fools we have for a government.

© Yawning Bread

Related Documunts
Press Ststement
Spoke person's comment

ဗမာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ား အဖြဲ႔ခ်ဳပ္

Download this document here

yannaing (usob) - Upload a Document to Scribd

Read this document on Scribd: yannaing (usob)

Skillful manipulators!

လြန္ခဲ့ေသာ ၁ ႏွစ္၊ ဒီအခ်ိန္၊ ဒီည

လြန္ခဲ့ေသာ ၁ ႏွစ္၊ ... ၂၀၀၇ ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လရဲ႕ ၂၁ ရက္ ည၊ ၂၂ ရက္ကို အကူးမွာ လူတစ္စုကို လူမိုက္ တဖြဲ႔က အက်ည္းတန္စြာ လက္နက္အားကိုးနဲ႔ အဓမၼဝင္ေရာက္ဖမ္းဆီးသြားခဲ့တာဟာ ျမန္မာ့ သမိုင္းအတြက္ ေမ့မရတဲ့ ရက္စြဲ တစ္ခု ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

လာေရာက္ အႏိုင္က်င့္ ရမ္းကား ဖမ္းဆီးသူမ်ားကေတာ့ ရဲခ်ဳပ္ ခင္ရီရဲ႕ လက္ေအာက္က ဒုရဲအုပ္ ေအာင္ျမင့္ ဆိုတဲ့ လူပါဝင္တဲ့ လူရမ္းကား တစ္စုသာျဖစ္ပါတယ္။ ထို လူမ်ားဟာ မိမိကိုယ္ကို ဝန္ထမ္းလို႔ နာမည္ခံထားေပမယ့္ ျပန္ေပးသမားမ်ား လုပ္ရပ္အတိုင္း လူတစ္ေယာက္ကို ဖမ္းရာမွာ ဖမ္းဝရမ္း မပါ၊ တိက်တဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ မပါဘဲ အႏိုင္က်င့္ေနတဲ့ လူမိုက္ဂိုဏ္းသားမ်ားသာ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ယခုဆို ျပန္ေပးဆြဲခံရေသာ တိုင္းျပည္သားေကာင္းမ်ားကေတာ့ ယခုအခါ လူသူ မ်က္ကြယ္ေရာက္ေနတာ တႏွစ္ တင္းတင္းျပည့္ေျမာက္ခဲ့ပါၿပီ။ ဒါေၾကာင့္ အဲဒီညမွာ မတရားျပဳက်င့္ ဖမ္းဆီးခံခဲ့ရတဲ့ တိုင္းျပည္သားေကာင္းမ်ားရဲ႕ နာမည္မ်ားကို အားလံုး ျပန္လည္ မွတ္မိႏိုင္ေအာင္ ေဖၚျပလိုက္ပါသည္။

ကိုအံဘြယ္ေက်ာ္ရဲ႕ မိခင္ ေဒၚတင္တင္ဝင္းႏွင့္ အေမးအေျဖ လုပ္ခဲ့ေသာ အသံဖိုင္ကိုလည္း ျပန္လည္မွတ္မိေစရန္ႏွင့္ ထိုရက္က မတရား ျပဳက်င့္မႈမ်ားကို သက္ေသအျဖစ္ ေအာက္တြင္ နားေထာင္ ၾကည့္ၾကပါလို႔ တိုက္တြန္းခ်င္ပါတယ္။

မေျပာရဲဘူးလား .. မရိုးသားလို႔ေပါ့၊ မမွန္ကန္လို႔ေပါ့ ...

၁။ ကိုမင္းကိုႏိုင္၊
၂။ ကိုကိုႀကီး၊
၃။ ကိုၿပံဳးခ်ိဳ၊
၄။ ကိုမင္းေဇယ်ာ၊
၅။ ကိုျမေအး၊
၆။ ကိုေက်ာ္မင္းယု (ကိုဂ်င္မီ)၊
၇။ ကိုေဇယ်၊
၈။ ကိုေက်ာ္ေက်ာ္ေထြး (ကိုမာကီး)၊
၉။ အံဘြယ္ေက်ာ္၊
၁၀။ ကိုပဏၰိထြန္း၊
၁၁။ ကိုေဇာ္မင္း၊
၁၂။ ကိုေဇာ္ေဇာ္မင္း၊
၁၃။ ကိုသက္ေဇာ္၊
၁၄။ ကိုဥာဏ္လင္း၊
၁၅။ ကိုရင္ထြန္း

တိုင္းျပည္ရဲ႕ သူရဲေကာင္း အာဇာနည္မ်ား အျမန္ဆံုး လြတ္ေျမာက္လာႏိုင္ေရးမွာ ျမန္မာျပည္ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ အေရးႀကီးေသာ အဓိကက်သည့္ အဆင့္ တစ္ဆင့္ျဖစ္ပါသည္။ မတရား အက်ဥ္းက်ခံေနရေသာ အဆိုပါ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား မလြတ္ေျမာက္မျခင္း ျမန္မာျပည္လြတ္ေျမာက္ေရး မရႏိုင္တာ ေသခ်ာေသာ ျငင္းမရသည့္ အခ်က္ ျဖစ္ပါသည္။ ဒါေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား လြတ္ေျမာက္ေရး အတြက္ ျပန္ေပးဆြဲ အဖြဲ႔ ျဖစ္သည့္ နအဖတြင္ ေတာင္းဆိုေနသည္ထက္ သူတို႔ မလႊတ္လွ်င္ မျဖစ္ေသာ အေျခအေနသို႔ ရေအာင္ ျပဳလုပ္ရန္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံသားတိုင္းရဲ႕ တာဝန္ျဖစ္ပါသည္ ခင္ဗ်ာ။

ေလးစားစြာျဖင့္
ကိုထုိက္

I have questions

Why is the United Nations Organization existed in the world?

Is there any problem that has actually been sorted by UN?

Burma, Tibet, Iraq War, Sudan Darfur, ... Now Georgia?

If there is no mistake, there are multi-million us dollars has been used to run UN organization in every month. Does it worth to use such large amount of money? Shouldn't we use this money for global warming effect instead of UN to run itself?

Why should we spend Mr Gambari air tickets to Burma for such a worthless trip, Shouldn't we use this money for cyclone victims in Burma or use one year education for orphan child?

There is a saying ..
If you are not a part of solution, then you are a part of Problem.

Does Mr Gambari is a part of solution for Burma?
If not ... What will he be?

ထူးမျခားနား

စစ္သားေဟာင္း တစ္ေယာက္ရဲ႕ အေတြး

စ်ာပနထဲကအေတြး

က်ေနာ္ရဲ႕မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္က ဗြီစီဒီေလးတစ္ခ်ပ္လာေပးျပီး ေကာ္ပီကူးေပးပါဆိုလို႔ ကူေပးလိုက္တယ္၊ က်ေနာ္က ဘာစီဒီလည္း ဆိုေတာ့ အစ္ကိုလည္းၾကည့္ပါဆိုလို႕ ကူးျပီးေတာ့ၾကည့္ျဖစ္တယ္၊ အားလားလား…. ငေပြးတို႔ရဲ႕ဘုိးေတာ္ခ်ဳပ္ ေစာဘုိျမရဲ႕ စ်ာပနအခမ္းအနားကို ရိုက္ထားတဲ့ အေခြေပါ့။ တစ္ခ်ိန္က က်ေနာ္ရဲ႕ ရန္သူေတာ္ၾကီး ၊ က်ေနာ္တို႕ ျပည္သူေတြကို ရက္ရက္စက္စက္သတ္၊ လွံစြပ္နဲ႕ထုိးလိုထိုး၊ တပည့္တပန္းေတြကို ျမန္မာျပည္အႏွံ႕မိုင္းေတြေထာင္ ၊ ဗုံးေတြခြဲခုိင္း တဲ့ အမိန္႕ရွင္ ေစာဘိုျမ … ခုေတာ့ မရဏမင္းကေခၚသြားျပီေပါ့၊ က်ေနာ္က စစ္သားလုပ္ခဲ့တဲ့လူဆိုေတာ့ အေတြးထဲမွာ က်ေနာ့္ရဲ႕ ရန္သူေတာ္ေဟာင္းၾကီးတစ္ေယာက္ ဇီ၀ိန္ေၾကြသြားျပီ ၊ ငါတို႕နဲ႕ေသနတ္ပစ္တမ္းကစားခဲ့တဲ့ ကစားေဖာ္တစ္ေယာက္ၾကြသြားျပီေပါ့၊ ဒီေလာက္ပဲေတြးျပီး ဆက္ၾကည့္ေနရင္းနဲ႕ အေတြးနယ္ခ်ဲ႕မိတယ္။


ေနာက္ဆံုးထိေတြ႕ခဲ့တဲ့ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚပဲြဆိုရင္ ဘုိကေလးဘက္ စိမ့္၀င္ေနျပီ၊ အဲဒီတုန္းက အေနာက္ေတာင္တိုင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္နယ္ေျမ တိုင္းမွဴးက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမင့္ေအာင္၊ ဘယ္ေလာက္အထိႏိွပ္ကြပ္ခဲ့သလဲဆို ေလတပ္က ရဟတ္ယာဥ္ ၂စီးကို ဦးစီးခ်ဳပ္စီကေန ေတာင္းယူျပီး လယ္ကြက္ထဲမွာရွိေနတဲ့ ေသာင္းက်န္းသူနဲ႕ ဆက္စပ္မယ္ထင္တဲ့ေနရာေတြကို လက္တည့္စမ္းခဲ့တယ္။ တပ္ခ်ဳပ္ကလည္း ဘာေၾကာင့္ေပးသုံးခဲ့သလဲဆိုရင္ ၀ါေဆာစာခ်ဳပ္ဖ်က္ျပီး ဘ၀ပ်က္ၾကတဲ့ အဖြဲ႕၀င္ေတြထဲက ပိုလန္နဲ႕ ရုရွ က ျမန္မာျပည္ကို ဆန္နဲ႕လဲတန္လဲ၊ ေစ်းေပါေပါနဲ႕ေရာင္းလိုေရာင္း လုပ္ထားတဲ႔ မီ-၂ နဲ႕ ဆူေဂါ ရဟတ္ယာဥ္ေတြကလည္း ၀ယ္ထားျပီး မစမ္းရေသးခင္ အေတာ္ပဲျဖစ္သြားတယ္။ အခ်ိဳ႕ရြာသားေတြ ေသသာေသသြားတယ္၊ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ ေစာဘုိျမရဲ႕တပည့္ ဟုတ္ မဟုတ္ေတာင္ မသိသြားရွာဘူး၊ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ေကအင္ယူကစျပီး စိမ့္၀င္ကာစရွိေသးတာ တစ္ေၾကာင္း၊ စည္း႐ံုးးေရးကာလ ျဖစ္ေနတာတစ္ေၾကာင္း၊ မိုးတြင္းကာလ၀င္သြားတာ တစ္ေၾကာင္း၊ သူတို႔ရဲ႕ အေျခခံစစ္သင္တန္းက မစရေသးတာတစ္ေၾကာင္း၊ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ အရႈံးနဲ႔ ေေတြ႕ခဲ့ရတယ္၊ အေနာက္ေတာင္တိုင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္နယ္ေျမ (နတခ) မွာ ဘယ္လိုမွ ထင္မထားတဲ့ရန္သူကို ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ တိုင္းမွဴးျပာယာခတ္ျပီး ေဆာ္ေတာ့တာေပါ့၊ သူကိုယ္တိုင္ ရဟတ္ယာဥ္ေပၚတက္၊ လယ္တဲေတြ႕ရင္ ေအာက္ကို၀ိုင္းခုိင္းထားျပီး အေပၚက ေရာ့ကက္ခ္နဲ႔ပစ္တယ္။ ထြက္ေျပးလာတဲ့ အမာခံ (ရြာသားနဲ႕ေသာင္းက်န္းသူခြဲမရရင္သုံးတဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္) ကိုဖမ္းတယ္၊ တိုင္းမွဴး အမိန္႕ ေပးတာက (ငါအသံမၾကားခ်င္ဘူးတဲ့) ဘာလုပ္လိုက္တယ္ထင္သလဲ… ၀ါးရင္းတုတ္နဲ႕ ရုိက္သတ္ပစ္လိုက္တယ္။ အဲ့ဒီတုိက္ပြဲကို ျပန္ၾကည့္ရင္ မိုက္တန္စန္ နဲ႕ မူးေနတဲ့ဆုိက္ကားသမား ထိုးသလိုပါပဲ။ အာပီဂ်ီလက္ထဲမွာရွိျပီး မပစ္တတ္ေသးတဲ့ အမာခံဟာ ၾကည္း၊ ေရ၊ ေလ ပူးေပါင္းစစ္ဆင္ေရးေအာက္မွာ အသက္ေပ်ာက္သြားရရွာတယ္၊

အဲဒီ့တိုက္ပြဲအၿပီးမွာ တိုင္းမွဴးလည္း ေလာကီသားပဲ၊ ဘာရမလဲ၊ ယၾတာေခ်တာေပါ့…

နတခ ၀န္းထဲမွာ ကိုးလံျပည့္ေစတီကို ကိုးရက္နဲ႕အၿပီးတည္ေတာ့တာပဲ။ ရွိသမွ်လိုင္းထဲက မိန္းမေရာ ကေလးပါ အိမ္ေထာင္ဦးစီး စစ္သားၾကီးရဲ႕ ကၽြန္၀ယ္ရာအဆစ္ပါဇာတ္ကို ၀င္ကခဲ့ရတယ္။ တပ္ခ်ဳပ္ၾကီးကလည္း ေျမွာက္စားပါတယ္။ စစ္ေရးခ်ဳပ္ရာထူးေပး၊ စစ္ရုံးေခၚထား၊ ျပီးေတာ့ လယ္ဆည္ ၀န္ၾကီးေပးျပီး ဆက္တိုက္ေျမွာက္စားလိုက္တာ၊ ေနာက္ဆုံး ၀န္ၾကီး 17 ေယာက္ကိုျဖဳတ္တဲ့အထဲထည့္လိုက္တဲ့အထိပဲ၊ ထြန္းၾကည္ ၊ ေက်ာ္ဘ ၊ ေမာင္လွ သိန္း၀င္း ၊ စိန္ေအာင္ ၊ ေဖသိန္း ၊ မ်ဳိးညြန္႕ စတဲ့ စီနီယာ န၀တ ေသာက္တလြဲအုပ္စု၀င္ေတြကို လာဘ္စားမႈနဲ႕ ဖမ္းစစ္ျပီး ပိုင္ဆုိင္မႈေတြသိမ္းလိုက္တာေနစရာအိမ္ေတာင္ ဘုံေပ်ာက္ သြားတဲ့အထိ ဂ်ဳနီယာန၀တက သူေကာင္းျပဳလိုက္တာ မရႈမလွခံလိုက္ရတယ္။ သူမ်ားကိုသတ္ခဲ့တဲ့လူ၊ ဘုရားတည္တာေတာင္ Force Labor သုံးခဲ့တဲ့စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ တစ္ေယာက္၊ ဘယ္လုိလဲ၊ ဘ၀ေတာင္မကူးလိုက္ပါလား၊ ၀ဋ္ေၾကြးက ၾကီးလိုက္တဲ့အမ်ိဳး…..


ေတြးရင္းနဲ႔ ေစာဘုိျမ အေခြကိုဆက္ၾကည့္ေနလိုက္တယ္၊ ေတာထဲမွာ လုပ္တဲ့စ်ာပန၊ ငိုတဲ့သူေတြကငိုၾက၊ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရဲ႕မ်က္ႏွာက ၀မ္းနည္းေနၾကတဲ့မ်က္ႏွာေတြ၊ တစ္ေယာက္ျပီးတစ္ေယာက္ လာကန္ေတာ့ၾကတယ္ ၊ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ေကအင္ယူ စစ္အခမ္းအနားနဲ႔ ယူနီေဖါင္းအျပည့္အစုံ၀တ္ျပီး ေနာက္ဆုံးခရီးကို လုိက္ပို႕ၾကတယ္။ စထြက္တဲ့ေနရာကေန ေနာက္ဆုံးသျဂၤဳလ္တဲ့ေနရာအထိက ေတာ္ေတာ္ေ၀းတယ္။ ထမ္းလာတဲ့လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ လုိက္ပုိ႕ၾကတဲ့ပရိတ္သတ္က ငိုလို႕ေပါ့၊


အဲ့ဒီမွာ က်ေနာ္ရဲ႕အေတြးတစ္ခုက ဒိန္းကနဲ၀င္လာတယ္။ ဒီလူေတြဟာ တကယ္ငိုၾကတာလား၊ မေကာင္းတတ္လို႕ ဟန္ေဆာင္ပန္ေဆာင္ ငုိၾကတာလားဆိုတာ။ အေခြကို ျပန္ရစ္ျပီး ငုိၾကတဲ့သူေတြမ်က္ႏွာကို အဓိပါယ္ဖြင့္ၾကည့္မိတယ္။ တမင္ဖန္တီးျပီး လန္က်ဳပ္ငုိတာ မဟုတ္ဘူး ၊ တကယ္ ၀မ္းနည္းမႈနဲ႔ ငိုုတဲ့မ်က္ႏွာဆိုတာ ေပၚလြင္လာတယ္။ သူ႕ရဲ႕မိသားစု၀င္ေတြဆိုလည္း ဒီေလာက္မ်ားမွာမဟုတ္ပါဘူး၊


ေၾသာ္.. ဒါေတြက သူ႕ရဲ႕ျပည္သူေတြ (သူ႕ကိုခ်စ္တဲ့ သူ႕ျပည္သူေတြ) ဆိုတာ သေဘာေပါက္လာတယ္။ ႏိႈင္းယွဥ္ၿပီးေတြးစရာက အသက္လည္းၾကီးေနၿပီ ၊ အနားလည္း ယူသင့္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ တပ္ခ်ဳပ္ၾကီး အတြက္ပါ။ ကဲဗ်ာ…. တပ္ခ်ဳပ္ၾကီး ေသသြားရင္ ခင္ဗ်ားငိုမွာလား … ေမးစရာမလိုတဲ့ ေမးခြန္းကိုေမးလို႕ဆိုၿပီး က်ေနာ့္ကို မဆဲနဲ႔ေလဗ်ာ၊ ခင္ဗ်ားလည္း ျပည္သူတစ္ဦးမဟုတ္လား… ေတာထဲမွာဖြဲ႕ထားတဲ့အစိုးရ ရဲ႕ ဂုိဏ္းခ်ဳပ္ေသတာ ေတာင္ သူ႕လူေတြ ငိုၾကေသးတာပဲ။ ခင္ဗ်ားတို႕ က်ေနာ္တို႕က ျမိဳ႕ေပၚမွာ ဖြဲ႕ထားတဲ့ အစိုးရ ရဲ႕ လူေတြေလ၊ ပိုၿပီးမငိုသင့္ဘူးလား… ဟုတ္တယ္ဗ်ာ… တပ္ခ်ဳပ္ၾကီးအတြက္ကို စိတ္ကူးနဲ႕ေတာင္ ၀မ္းနည္းလို႕မရဘူး၊ 55 သန္းေသာျပည္သူေတြထဲက 2% ေလာက္ေတာင္ သူ႕ဘက္ကမက်ိန္းေသဘူး၊ ျမန္ျမန္ေသပါေစလုိ႕ဆုေတာင္းေနၾကၿပီ၊ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြရဲ႕ ၾကီးသူကိုရုိေသတယ္ဆိုတဲ့ ဂါရ၀တရား ၊ အုပ္ခ်ဳပ္မင္းလုပ္တဲ့သူကို စိတ္ထဲကေနေတာင္ မျပစ္မွားၾကတဲ့သူေတြ၊ အခုဘယ္လိုျဖစ္ကုန္ၿပီလဲ.. ေျပာရရင္ အရမ္းအမ်ိဳးခ်စ္တတ္တဲ့လူမ်ိဳးဗ် ကိုယ့္ေဆြမ်ိဳးအရင္းမဟုတ္ရင္ေတာင္ျမန္မာဆိုတဲ့အသံၾကားတာနဲ႕ ဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္ ကရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ၊ မြန္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ၊ ရွမ္းပဲျဖစ္ျဖစ္ အားလုံးကစည္းရုံးျပီးသားပါ။ ဘယ္သူ႕ကိုမွ ေအာက္က်မခံခဲ့တဲ့စိတ္ဓါတ္အရမ္းၾကီးတဲ့လူမ်ိဳးမွပဲ မင္းဆိုးမင္းယုတ္ေတြအုပ္ခ်ဳပ္တာ ႏွစ္ရွည္လမ်ားခံခဲ့ရတယ္။ သီးခံျခင္း၊ ေရာင့္ရဲျခင္းေတြနဲ႔ ေစာင္းဆိုင္းျခင္းေတြေအာက္မွာ လူစဥ္မမွီတဲ့လူ႕ဘ၀ကို ျဖစ္သလိုတည္ေဆာက္ေနၾကရတယ္၊ စစ္တပ္ကအုပ္ခ်ဳပ္မႈ တာ၀န္ယူျပီးမွ လူေတြက ပိုၿပီးဆင္းရဲတြင္းနက္လာတယ္၊ ပညာပိုၿပီးမဲ့လာတယ္။ ၀မ္းေရးကို ကိုယ္က်င့္တရားနဲ႕ရင္းၿပီးေျဖရွင္းေနၾကရတယ္၊ ဒီလိုအခ်ိန္မွာ ထြက္ေပါက္အမ်ိဳးမ်ဳိးကို စဥ္းစားၾကရင္း စစ္အာဏာရွင္ေတြကို ဆုံးမႏိုင္မယ့္ နည္းအားလုံးကိုေတြးၾကတယ္ UN တပ္ကိုေမွ်ာ္မိတာ၊ ႏိုင္ငံစုံတပ္ကိုေမွ်ာ္မိတာ၊ ဒါေတြအားလုံးဟာ လိုအပ္မႈတစ္ခုက ေတာင္းဆိုလို႕ျဖစ္လာၾကတာ၊ ျပည္သူ ေတြက ေလာဘတၾကီးနဲ႔ အေနာက္ေမွ်ာ္ၾကတာမဟုတ္ ပါဘူး ၊


ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးမွာ သံဃာေတာ္ေတြကို ရုိက္တယ္ ၊ သတ္တယ္ ။

ျပည္သူေတြေခါင္းမေထာင္ႏိုင္ေအာင္ ႏွိပ္ကြပ္တယ္။ မထင္ရတဲ့ ရက္စက္ျခင္းေတြနဲ႕ အာဏာကိုျမဲေအာင္ ဆုပ္ကိုင္ထားတယ္။ ေစာဘုိျမက သတ္လို႔မရလို႕လား၊ ဒါမွမဟုတ္ မသတ္ခ်င္လို႔ပဲလားေတာ့မသိ၊ လက္နက္မဲ့ ဘုန္းၾကီးကိုေတာ့ ေသနတ္နဲ႕မပစ္ခဲ့ဘူးထင္တယ္၊ ဒါေတာင္ ေစာဘိုျမက ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္ပါ။ ဒီေကဘီေအ နဲ႔ တိုက္တုန္းက ေသနတ္နဲ႕ အျပန္အလွန္တိုက္ၾကတာ၊ ဒါမိ်ဳးကိုသေဘာက်တယ္။ ခုခ်ိန္ခါ……… သာသနာ့တာ၀န္ ထမ္းေနၾကတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြကို ေမးၾကည့္ရင္ေတာင္ ေသနတ္ခ်င္းယွဥ္ပစ္ မလားဆိုရင္……… ငါးပါးသီလမွာ တစ္ပါးျဖစ္တဲ့ သူတစ္ပါးအသက္ကို သတ္ျဖတ္ျခင္းကို မက်ဳးလြန္ၾကတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြေတာင္ က်ဳပ္တို႔ရဲ႕တပ္ခ်ဳပ္ၾကီးကို ယွဥ္ပစ္ခ်င္ၾကလိမ့္မယ္။ ဒါေတြအားလုံးဟာလည္း တပ္ခ်ဳပ္ၾကီးရဲ႕ ေတာင္းဆိုမႈ ေတြပဲမဟုတ္လား……………


ေစာဘိုျမရဲ႕ စ်ာပန ေတာ့ ၿပီးသြားၿပီ၊

မၿပီးေသးတာက က်ေနာ့္ ့အေတြး…………..

တပ္ခ်ဳပ္ၾကီးေသရင္ ဘယ္သူေတြလိုက္ပို႔မွာလဲ၊ ဘယ္သူေတြငိုမွာလဲဆိုတာ……

အဲ.. ကိ်န္းေသတာကေတာ့ …. ဟန္ေဆာင္ၿပီးငိုမယ့္ ၊ ဒါမွမဟုတ္ အခေၾကးေငြနဲ႕ငိုမယ့္ စြမ္းအားရွင္နဲ႕ ၾကံ႕ဖြတ္ ေတြရွိေနဦးမွာပါ၊

ေခတ္ပ်က္စစ္သည္ေဟာင္းတစ္ဦး

ဦးေအာင္ေသာင္းမိသားစုရဲ႕လမ္းျပေျမပံု၊

ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတျဖစ္ရန္အၾကံၾကီးေနသူတစ္ေယာက္အေၾကာင္း။

ျမန္မာျပည္အလယ္ပိုင္း၊ မိုးေခါင္ေရရွားေဒသရဲ႕ ေဝးလံလွတဲ့တစ္ေနရာ၊ ေတာင္သာၿမဳိ႔နယ္ထဲက”ဝဲေလာင္ဆိုတဲ့ ရြာေလးတစ္ရြာကေန၊ ဒီဇာတ္လမ္း စ ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ ေဒသမွာေနထိုင္သူ အမ်ားစုဟာ လယ္သမားေတြျဖစ္ေပမယ့္၊ မိုးေခါင္ေရရွား ေျမဆီၾသဇာ ညံ့ဖ်င္းတဲ့အရပ္မွာ အမ်ားစုဟာ၊ ရပ္တည္ႏိုင္စြမ္း မရွိၾကရွာပါဘူး။ သူတို႕ဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံအႏွံ႕သြားေရာက္ျပီး၊ ေ႕ရႊေျပာင္းအလုပ္သမားေတြအျဖစ္ ဘဝက ိုရပ္တည္ၾကရပါတယ္။ ယေန႕ေခတ္ ျမန္မာျပည္ရ႕ အိမ္ေထာင္စု အေတာ္မ်ားမ်ားမွာ၊ မရွိမျဖစ္ကူညီေနၾကရတဲ့ အိမ္ေဖာ္အမ်ားစုဟာလည္း၊ အဲ့ဒီ ေတာင္သာနယ္တဝိုက္ကေန လာေရာက္ လုပ္ကိုင္ေနၾကသူေတြမ်ားပါတယ္။ အဲ့ဒီ လိုဘဝရပ္တည္မႈ ခက္ခဲတဲ့ ေဒသတစ္ခုရဲ႕ ရြာေလးတစ္ရြာကေန၊ မၾကာခင္မွာ ျမန္မာျပည္ သမၼတျဖစ္မယ့္ လူတစ္ေယာက္ ေပၚေပါက္လာဖို႔ မေဝးေတာ့ပါဘူး။ ဝဲေလာင္သား တစ္ေယာက္ကေတာ့ျဖင့္ ၾကီးမားလွတဲ့ လွ်ဳိ႕ဝွက္ၾကံစည္မႈေတြနဲ႔ မေဝးလွေတာ့တဲ့ အနာဂတ္မွာ၊ ႏိုင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္လာေတာ့မွာပါ။

ဦးေအာင္ေသာင္းကို၊ ဝဲေလာင္႐ြာမွာေမြးပါတယ္။ စစ္တပ္ထဲမွာ ၊ဗိုလ္မႉးႀကီးအဆင့္ထိ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ၿပီး၊ မေကြးတိုင္း၊ တဝကဥကၠဌျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ မေကြးတိုင္းဟာ အလယ္ပိုင္းတိုင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ရဲ႕ တိုက္႐ိုက္ ကြပ္ကဲမႈေအာက္မွာ ႐ွိခဲ့ၿပီး၊ တိုင္းမႉးႀကီး-ဗိုလ္ခ်ဳပ္ထြန္းၾကည္ဟာ၊ ဦးေအာင္ေသာင္းရဲ႕ ဆရာရင္းျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ထြန္းၾကည္ဟာ၊ ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးဘဝနဲ႔ ကုန္သြယ္ေရးဝန္ႀကီး ျဖစ္လာခ်ိန္မွာ သူရဲ႕ယံုၾကည္လွစြာေသာ တပည့္ႀကီး ဦးေအာင္ေသာင္းဟာ၊ ဒုတိယဝန္ႀကီးဘဝနဲ႔ ဆရာ့အပါးမွာ တဖဝါးမွမခြာဘဲ လိုက္ပါလာခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ့အခ်ိန္ကစၿပီး ဦးေအာင္ေသာင္းဟာ သူ႕ဘဝေ႐ွ႕ေရးကို ေမွ်ာ္ေတြး ျပင္ဆင္လာခဲ့ပါေတာ့တယ္။ သူရဲ႕သား'ေနေအာင္'ဟာ၊ အေဖရဲ႕အ႐ွိန္အဝါကိုသံုးၿပီး၊ စီးပြါးေရး လုပ္ငန္းေတြ စတင္လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ အာဖရိကတိုက္ကို ဆန္ေရာင္းတဲ့ကိစၥေတြမွာ၊ ၾကားလူအျဖစ္ ဝင္ေရာက္အျမတ္ထုတ္ၿပီး၊ စတင္ ခ်မ္းသာလာပါတယ္။

ဦးေအာင္ေသာင္းဟာလဲ၊ ခ်မ္းသာျခင္းနဲ႔ အာဏာရဲ႕အရသာကို၊ စတင္ေတြ႕႐ွိလာပါၿပီ။ အဲဒီ့မွာဘဲ၊ ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲလွတ ဦးေအာင္ေသာင္းဟာ သူ႔ေက်းဇူး႐ွင္ ဆရာအရင္း၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ထြန္းၾကည္ကို စတင္ သစၥာေဖာက္ေတာ့တာပါဘဲ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ထြန္းၾကည္ရဲ႕ လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္မ်ားနဲ႔တကြ လာဘ္ယူမႈမ်ားကို၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေ႐ႊထံတိုင္ၾကားခဲ့ပါတယ္။

ဦးေအာင္ေသာင္းကို ယံုၾကည္မိတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးဟာ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ထြန္းၾကည္ကို ရာထူးမွဖယ္႐ွားခဲ့ပါတယ္။ ကုန္သြယ္ေရးဝန္ႀကီးအျဖစ္၊ စားဖို႔ဝါးဖို႔ေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ ဦးေအာင္ေသာင္းကိုေတာ့ သစၥာေဖာက္မႈ ဆုလာဘ္အျဖစ္စက္မႈ (၁) ဝန္ႀကီးဌာနကို အပိုင္ ေပးသနားခဲ့ပါတယ္။ စက္မႈ(၁)ဝန္ႀကီးဘဝမွာ ဦးေအာင္ေသာင္းနဲ႔ မိသားစုဟာ၊ ေဒၚလာသန္းေပါင္း ေထာင္ခ်ီ ခ်မ္းသာတဲ့ဘဝကို တက္လွမ္းခဲ့ပါတယ္။ သူ႕သား'ေနေအာင္'ဟာ၊ အေဖရဲ႕အ႐ွိန္အဝါကိုသံုးၿပီး၊ 'ေအာင္ရီၿဖဳိး' ကုမၸဏီကိုတည္ေထာင္ခါ၊ ေဒၚလာသန္းေပါင္းမ်ားစြာကို တရားေသာနည္း၊ မတရားေသာနည္း၊ နည္းလမ္းေပါင္း မ်ားစြာသံုးၿပီး၊ ႐ွာေဖြခ်မ္းသာလာပါတယ္။

ေလာဘႀကီးလွတဲ့ ဦးေအာင္ေသာင္းဟာ ဒီေလာက္ ခ်မ္းသာယံုနဲ႔ေတာ့၊ မေက်နပ္ႏိုင္ေသးပါဘူး။ အာဏာအ႐ွိဆံုး၊ အခ်မ္းသာဆံုး၊ ျဖစ္လိုလွတဲ့ ဦးေအာင္ေသာင္းဟာ၊ သူ႕ရဲ သားတစ္ေယာက္ကို နည္းေပး၊ လမ္းျပလုပ္ၿပီး 'နႏၵာေအး'ကို၊ ရေအာင္ ယူခိုင္းခဲ့ပါတယ္။ နႏၵာေအးဆိုတာ၊ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ ဒုတိယအာဏာအ႐ွိဆံုး၊ ဒုတိယ - ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး ေမာင္ေအးရဲ႕ တစ္ဦးတည္းေသာ သမီးပါ။နႏၵာေအးဟာ“Queen Star”ဆိုတဲ့ ကုမၸဏီေထာင္ထားၿပီး ကြန္ပ်ဴတာ အပိုပစၥည္း၊ လွ်ပ္စစ္ပစၥည္းေတြကို အေဖအ႐ွိန္အဝါနဲ႔ တင္သြင္း ေရာင္းခ်ေနသူပါ။ ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး ေမာင္ေအးရဲ႕ သမီးကို အရယူၿပီး ေမာင္ေအးကို ေဆြမ်ိဳးေတာ္လိုက္တဲ့ ဦးေအာင္ေသာင္းရဲ႕ အစီအစဥ္ကေတာ့၊ တကယ့္ မဟာအၾကံအစည္ႀကီးပါဘဲ။ ေမာင္ေအးဟာ၊ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ စီးပြါးေရးကို ခ်ဳပ္ကိုင္ ထားသူလဲျဖစ္ပါတယ္။

ဦးေအာင္ေသာင္းမိသားစုနဲ႔ ေအာင္ရီၿဖဳိး ကုမၸဏီတို႔ဟာ၊ ႏိုင္ငံ့စီးပြါးေရးကို လက္ဝါးႀကီးအုပ္ၿပီး၊ အခြင့္ထူးခံဘဝနဲ႔ ႏိုင္ငံေတာ္ဘ႑ာ၊ ငါ့ဘဏၭာလုပ္ၿပီး ႀကီးပြါးခ်င္တိုင္း၊ ႀကီးပြါးေတာ့တာပါဘဲ။

ကလိန္ကက်စ္၊ လိမ္လည္ လွည့္ျဖားမႈေတြကလဲ၊ ေျပာမဆံုးေပါင္ ေတာသံုးေတာင္ပါ။ ဥပမာဆိုရင္ စက္ပစၥည္း အစုတ္အေဟာင္းေတြကို ႏိုင္ငံေတာ္က အသစ္စက္စက္ ေစ်းေပးၿပီးသြင္းရတယ္။

ဆိပ္ကမ္းတို႔ ၊ေလဆိပ္တို႔မွာလဲ ူတို႔ရဲ႕ပစၥည္းေတြကို ဘယ္သူမွ မစစ္ေဆးရဲၾကဘူး။ သူတို႔က ဥပေဒရဲ႕ အေပၚမွာ႐ွိတယ္ေလ။ အစုတ္ေစ်းနဲ႔ဝယ္၊ အသစ္ေစ်းနဲ႕ေရာင္း၊ ႏိုင္ငံေတာ္ကို အခြန္မေဆာင္၊ တိုင္းျပည္ဘ႑ာကို၊ သူတို႔အိတ္ထဲ၊ သပိတ္ဝင္ အိတ္ဝင္ ထည့္ေနတာပါ။

ႏိုင္ငံျခား ကုမၸဏီေတြနဲ႔ လုပ္တဲ့အလုပ ္မွန္သမွ်၊ လက္မွတ္ထိုးခ၊ ေကာ္မရွင္ ရသမွ်အားလံုးဟာ၊ စင္ကာပူမွာရွိတဲ့ မိသားစုဘဏ္ စာရင္းထဲ ေရာက္တာပါဘဲ။ ေအာင္ရီၿဖဳိးကုမၸဏီဟာ၊ စင္ကာပူမွာ လူမသိေအာင္ 'IGE' ဆိုတဲ့ကုမၸဏီကို၊ ဖြင့္ထားပါတယ္။

၂ဝဝ၇ စက္တင္ဘာလ၊ သံဃာသတ္ပြဲၾကီး အျပီးမွာ ျမန္မာအစိုးရနဲ႔ အေပါင္းအပါမ်ားရဲ႕ ဘဏ္စာရင္းေတြ ပိတ္မွာကို ႀကဳိသိခဲ့တဲ့ ဦးေအာင္ေသာင္း မိသားစုဟာ၊ စင္ကာပူက ပိုက္ဆံေတြကို ႀကဳိိတင္ ထုတ္ယူျပီး၊ ျမန္မာျပည္ကို ျပန္သယ္ခဲ့ပါတယ္။ လုပ္ခ်င္တာ လုပ္လို႔ရတဲ့ မိသားစုျဖစ္ေလေတာ့၊ ေလယာဥ္ေတြ၊ ေလဆိပ္ေတြမွာ၊ ဘာျပႆနာမွ မရွိခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ေမွာင္ခိုေစ်း ေငြလဲႏႈန္းမွာေတာ့၊ ၁ဝ ရက္ အတြင္း၊ တစ္ေဒၚလာကို ၊က်ပ္ ၁၅ဝ ေလာက္ ကြာဟခ်က္ရွိသြားခဲ့ပါတယ္။ လက္ထဲမွာ ေဒၚလာေတြ သန္းခ်ီရွိေနေတာ့၊ အိမ္ျခံေျမေတြကို အေကာင္းဆံုး ေနရာေတြမွာ ဝယ္ယူစုေဆာင္းၾကပါတယ္။
အင္းယားကန္ေစာင္း၊ ျပည္လမ္းေပၚကေန ဝင္ရတဲ့ ေနရာက ေျမနဲ႔အိမ္ကို႕ွ US $ ၄ သန္းနဲ႔ ဝယ္ခဲ့တာ မၾကာေသးပါဘူး။ တစ္ခါတစ္ရံ နာမည္မခံခ်င္လို႔၊ တပည့္သားေျမး၊ သစၥာေတာ္ခံေတြ နာမည္နဲ႔ ဝယ္တာေတြလည္း၊ မေရမတြက္ႏိုင္ပါဘူး။

စက္မႈ(၁) လက္ေအာက္မွာ ရွိရွိသမွ် စက္႐ံုေတြအားလံုး ၊အသစ္၊ အေဟာင္း၊ ျပန္လည္ၿပဳျပင္တာ အမ်ားစုဟာ တ႐ုတ္ကုမၸဏီေတြနဲ႔ လုပ္ေနတာပါ။ အထက္မွာ ဆိုခဲ့သလိုပဲ အေဟာင္းကို အသစ္ေစ်းနဲ႔ေရာင္း၊ ေစ်းအေပါဆံုးကို အမ်ားဆံုးေစ်းတင္ လုပ္တာေတြဟာ ေနာက္ဆံုးေတာ့ သက္ဆိုင္ရာဝန္ၾကီးဌာနနဲ႔ ႏိုင္ငံေတာ္မွာဘဲ၊ နစ္နာဆံုး႐ႈံးမႈေတြျဖစ္ရတာပါ။ စက္မႈ (၁) ဝန္ၾကီးဌာန လက္ေအာက္က ဌာနေတြ၊ စက္႐ံုေတြဟာ၊ ဘာမွ မေျပာရဲၾကပါဘူး။ စတပ္ကတည္းက၊ မလည္တဲ့စက္၊ လည္ျပီးတာနဲ႔ရပ္တဲ့ စက္္ေတြဟာ စက္မႈ (၁) မွာမ်ားမွမ်ားပါဘဲ။ ဥပမာ 'သာေပါင္း' ကေပ်ာ့ဖတ္စက္႐ံုဟာ အၿမဲလိုလို ရပ္ေနတာပါ။ ဒါေပမယ့္ အနီးတဝိုက္က ဝါးေတာေတြကေတာ့၊ ၿပဳတ္ၿပဳတ္ၿပဳန္းကုန္ပါျပီ။ စက္႐ံုကေန ထြက္တဲ့ စြန္႔ပစ္ ပစၥည္းေတြကလည္း၊ ဧရာဝတီတိုင္းက ေရေန သတၲဝါေတြရဲ႕ ဘဝကိုျမန္ျမန္ နိဂံုးခ်ဳပ္ေပးေနပါတယ္။

အနီးပတ္ဝန္းက်င္က ရြာသူရြာသားေတြမွာလည္း၊ ဓါတုအဆိပ္သင့္ရသလို၊ လုပ္ကိုင္ စားေသာက္ရတာလည္း၊ က်ပ္တည္းလာပါတယ္။ ဖမ္းစရာငါးမရွိ၊ ခူးစရာဝါး(မွ်စ္)မရွိ၊ လယ္ေတြမွာ ဓါတုအဆိပ္သင့္၊ စက္မႈ (၁) လက္ေအာက္က၊ စက္႐ံု အလုပ္႐ံု (၅ဝ) ေက်ာ္ဟာ ႏွစ္စဥ္႐ႈံးျပီး ေၾကြးတင္ေနေပမဲ့၊ ဦးေအာင္ေသာင္းနဲ႔ မိသားစုကေတာ့၊ ထားစရာမရွိေအာင္ ခ်မ္းသာေနပါတယ္။

တ႐ုတ္ျပည္နဲ႔ ျမန္မာ စစ္အစိုးရတို႔ ပတ္သက္မႈဟာလည္း၊ အလြန္ စိတ္ဝင္စားစရာ ေကာင္းပါတယ္။ တကယ္ေတာ့၊ တ႐ုတ္ျပည္ဟာ ျမန္မာျပည္ကို အခုေလာက္ အၾကြင္းမဲ့ ေထာက္ခံေနစရာ မလိုပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာျပည္မွာ လက္လြန္ထားတဲ့ အေၾကြးေတြ၊ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈေတြဟာ ေနာက္အစိုးရမ်ား တက္လာခဲ့ရင္၊ ဆံုးရခ်ည္ရဲ႕ဆိုတဲ့ အေတြးေတြနဲ႔ တ႐ုတ္ ကုန္သည္ၾကီးမ်ားက အစိုးရကို ဖိအားေပးျပီး၊ ေထာက္ခံ ခိုင္းေနတာလို႔ ယူဆရပါတယ္္။

တကယ့္ အျဖစ္အပ်က္ေတြမွာေတာ့၊ 'ထူး'ထေရးဒင္း၊ အဲပုဂံ၊ ဦးေတဇ၊ စသည္တို႔ဟာ နာမည္ၾကီးမဲ့သာၾကီးေနၾကတာ၊ တကယ္တမ္းေတာ့၊ ဦးေအာင္ေသာင္း မိသားစုခ်မ္းသာတာရဲ႕ အဖ်ားအနားေတာင္၊ မမွီၾကပါဘူး။ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈအပိုင္း၊ ေရရွည္စီမံကိန္းအပိုင္း၊ အစရွိတာေတြမွာ ဦးေအာင္ေသာင္း မိသားစုဟာ စနစ္တက်ရွိလွပါတယ္။ လက္ရွိ ”အဲပုဂံ” ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ အခက္အခဲေတြကို ၾကည့္ျပီး၊ ဦးေအာင္ေသာင္း မိသားစုကေတာ့ ဝမ္းသာေနၾကမွာပါပဲ။

ဦးေအာင္ေသာင္းဟာ၊ ေခါင္းေဆာင္ၾကီး ဦးသန္းေရႊရဲ႕ မ်က္ႏွာသာေပးမႈကို အခံရဆံုးပါ။ ၾကံ႕ခိုင္ေရးအသင္းကို၊ စတင ္တည္ေထာင္သူေတြထဲမွာ ပါဝင္ခဲ့ျပီး တစ္ဦးတည္းေသာ ၊ဆက္လက္က်န္ရွိေနဆဲ ပုဂၢိဳလ္လည္းျဖစ္ပါတယ္။ ၾကံ႕ခိုင္ေရးအသင္းကို ခုတံုးလုပ္ျပီး သူ႔ရဲ႕ခိုင္မာတဲ့နယ္ေျမကိုလည္း တည္ေဆာက္ထားပါတယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ ဘ႑ာထဲက၊ ခိုးထားတဲ့ေငြေတြနဲ႔ ခ်မ္းသာေနတဲ့ ဦးေအာင္ေသာင္းဟာ၊ ဒီေငြေတြကို သံုးျပီးအလႉေတြ၊ ေထာက္ပံ့မႈေတြ၊ ကုသိုလ္ျဖစ္ေဆးကုတာေတြ လုပ္ျပရင္း၊ ဦးသန္းေရႊကို မ်က္ႏွာလုပ္ျပီး၊ ေနရာယူလာပါတယ္။ သူရဲ႕ေ႕ရွေရးကို ေမွ်ာ္ေတြး တည္ေဆာက္လာတဲ့ အုပ္စုဟာလည္း ေတာင့္တင္းခိုင္မာစြာ ရွိေနပါျပီ။ ႏိုင္ငံက ခိုးလို႔ရတဲ့ေငြေတြကို သံုးျပီး၊ သန္းေရႊကိုၿဖဳတ္ခ်ျပီး ကိုယ္တိုင္ ေခါင္းေဆာင္လုပ္မယ့္ အစီအစဥ္ဟာ တျဖည္းျဖည္း ႐ုပ္လံုးေပၚလာေနပါျပီ။ ငါးၾကင္းဆီနဲ႔၊ ငါးၾကင္းေၾကာ္မွာပါ။

ဒီပဲယင္း လုပ္ၾကံမႈၾကီးမွာ ဦးေအာင္ေသာင္းဟာ အဓိကႀကဳိးကိုင္သူပါ။ တကယ့္တကယ္မွာက ၊ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အပါအဝင္ အားလံုးကို အစုလိုက္ အၿပဳံလိုက္ သတ္ဖို႔ႀကံစည္ခဲ့ေပမယ့္ ကံေကာင္း ေထာက္မစြာနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ၊ ႀကံ႕ခိုင္ေရး ရာဇဝတ္သားေတြရဲ႕ လက္က၊ လက္မတင္ေလး လြတ္ခဲ့ရပါတယ္။ အံ့ၾသစရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ဘဲဦးေအာင္ေသာင္းဟာ အမ်ား ျပည္သူျမင္ကြင္းမွာ သိပ္မသိလိုက္ဘဲ၊ ေသရြာစံသူ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး စိုးဝင္းသာလွ်င္ အဓိက တာဝန္႐ွိသူအျဖစ္၊ ဓားစာခံျဖစ္ရျပန္ပါတယ္။ ဒါေတြဟာ ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ ႏိုင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္မဲ့သူရဲ႕ ကလိန္ကက်စ္ အရည္အခ်င္းကိုျပတာပါဘဲ။ ဆရာသမားမ်ားရဲ႕ ခ်ီးက်ဴးမႈကို ခံယူၿပီး မဟုတ္တာလုပ္တဲ့ကိစၥကိုလဲ ဖံုးကြယ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ မသက္ဆိုင္သူကိုပါ အျပစ္႐ွိေအာင္ ဆြဲထည့္လိုက္ေသးတယ္။

ဦးေအာင္ေသာင္းကေတာ့ တ႐ုတ္ျပည္ရယ္၊ ဦးသန္းေ႐ႊရယ္၊ အစိုးရအဖြဲ႕တစ္ဖြဲ႕လံုးရယ္ ၊ႀကံ႕ခိုင္ေရးအဖြဲ႕ေတြရယ္၊ အားလံုးကို လိုသလို ခ်ယ္လွုယ္ၾကဳိးကိုင္ ကစားေနတာပါ။ အားလံုးဟာ ဦးေအာင္ေသာင္း ဖြင့္ေပးတဲ့ တီးလံုးနဲ႔ ကေနၾကရတဲ့ ႐ုပ္ေသး႐ုပ္ေတြပါဘဲ။

၂ဝဝ၇ စက္တင္ဘာလက ျငိမ္းခ်မ္းစြာ၊ လွည့္လည္ ေမတၱာပို႔ေနတဲ႔ သံဃာေတာ္ေတြကို မလိုိအပ္ပဲ၊အၾကမ္းဖက္၊ ႏွိမ္နင္း သတ္ျဖတ္ခဲ့မႈၾကီးဟာလည္ းဦးေအာင္ေသာင္းရဲ႕ တစ္ဦးတည္း ဦးေဆာင္ ညႊန္ၾကားမႈနဲ႔ လုပ္ခဲ့တာလို႔ ေလ့လာသူေတြက မွန္းဆၾကပါတယ္။ ၾကဳိတင္ၾကံစည္ျပီး သံဃာေတာ္ေတြကို သတ္ျဖတ္မႈဟာ၊ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဦးသန္းေရႊပဲ တာဝန္ခံရမယ္ဆိုတာကို သိတဲ့ ဦးေအာင္ေသာင္းဟာ၊ တမင္သက္သက္ ဦးသန္းေရႊကို၊ အဖတ္ဆယ္မရေအာင္ လုပ္လိုက္တာပါ။ ဒီအျဖစ္အပ်က္က ိုၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ဦးေအာင္ေသာင္းရဲ႕၊ ၾကဳိတင္ေျမာ္ျမင္မႈ၊ ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲမႈေတြကို ေတြ႕ႏိုင္သလို၊ ဦးသန္းေရႊရဲ႕တံုးမႈႈ၊ ေပါတာၾကီးျဖစ္မႈတို႔ကို၊ ရွင္းလင္းစြာေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။

ဦးေအာင္ေသာင္းရဲ႕ ၾကံစည္မႈၾကီးဟာ၊ ဆယ္စုႏွစ္၊ တစ္ခု ေက်ာ္ျဖတ္လာခဲ့ျပီးေနာက္မွာေတာ့၊ ယခုအခ်ိန္ဟာ ေငြေၾကးအားျဖင့္၊ အာဏာအားျဖင့္ အထြဋ္အထိပ္ ေရာက္ရွိေနပါျပီ။ သူ႕ရဲ႕အေရးအၾကီးဆံုး မဟာမိတ္အျဖစ္၊ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးၾကီး ေမာင္ေအးဟာလည္း၊ သူ႕ရဲ႕ ေဆြမ်ဳိးအျဖစ္၊ ရွိေနျပီဆိုေတာ့၊ ေနာက္ဆံုး အဆင့္အာဏာကို လႊဲေျပာင္းယူဖို႔ဘဲ က်န္ပါေတာ့တယ္။ ဦးသန္းေရႊမွာလည္း ေရြးစရာ လမ္းသိပ္မရွိေတာ့ပါဘူး။

ဦးေအာင္ေသာင္း မိသားစုကသူ႔ကို၊ ကန္ခ်မဲ့ရက္ကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနရင္း၊ က်ား(ေအာင္ေသာင္း)သနားမွ ွ၊ႏြား(သန္းေရႊ) ခ်မ္းသာရမယ့္ဘဝကို ဆုေတာင္းေနရပါေတာ့တယ္။

THE ROAD MAP FOR U AUNG THAUNG DYNASTI.

(Story of Future Myanmar President Hopeful)

It was started from very remote village located in unfertile land at dry and drought area of central Burma (Myanmar). Place was called Well-Long village in Taung-Thar township and most of the inhabitants there are struggling farmers and some people unable to survive were moved to work in greener pastures land as immigrant laborers. Even now a day Burma (Myanmar) still can see the populations of domestic housemaid were mostly from that area as chances to survive in above said land is very much minimal. But today Burmese will have a chance to see the next President of Burma (Myanmar) from that Well-Long village as son of the Well-Long was constructing the clandestine plan to reach the highest level of the country in very near future.

U Aung Thaung was born in Well-Long village and served in the army till he get the rank of colonel then became the chairman of Magway Division Law and Order Restoration Council. His immediate boss at that time was Lt. General Tun Kyi of Central Division Area Commander. When Lt. General Tun Kyi became the Minister for Ministry of Trade, U Aung Thaung became the Deputy Minister. That was the time for him to start building his own Road Map to reach higher position. His son Nay Aung started to do the business with full influence of his father. Selling rice to Africa and Nay Aung act as middle man for smooth transaction .He was getting rich from that and U Aung Thaung started to know the taste of rich and influential. He was very wicked and betrays his master by giving information about Lt. General Tun Kyi’s corruptions to Senior General Than Shwe.

Senior-General Than Shwe did believe U Aung Thaung’s story and fired Lt. General Tun Kyi. U Aung Thaung expected to become the Minister of Trade as he saw many opportunities to benefits within the same ministry but he was rewarded as the Minister in the Ministry of Industry (1), in which, he makes his family to the top billionaire in the world later. His son leads the family business and build up the Aung Yee Phyo Company. It’s make millions of US$ per year in way of performing legal and illegal business.

U Aung Thaung still not satisfies and is trying to become a billionaire and powerful person in the country as well thus he tries to find the way and guide one of his son to be married with Nandar Aye, who is the daughter of country’s number two Vice-Senior General Maung Aye [ Vice Chairman of the State Peace and Development Council, Deputy Commander-in-Chief of Defence Services, Commander-in-Chief ( Army ) ]. Nandar Aye herself owns the company in the name of “Queen Star”, which import computers, its accessories and electronic appliances.

The most interesting point of how U Aung Thaung is trying to become rich and powerful guy in the country is his successful plan to get related with Vice-Senior General Maung Aye, is a chairman of Trade Council and most influential for procuring all machineries, equipments and spare-parts required for all 32 ministries in the government. U Aung Thaung family and “Aung Yee Phyo” Company are the most privilege and beneficial as they had been build up the empire to monopolize the country’s business as their own. Aung Yee Phyo Company is doing all tricky things while it procure all second hand tools and spare-parts to be imported but the agreements for the official business mention these are said to be genuine. No one at the ports, airports or whatsoever the entry points and check points into the country dare to check. They are really above the law. The worst thing is that they don’t declare anything as they don’t need to pay taxes, which might be for the government budget.

Another benefit comes from the signature bonus from all suppliers and contractors for concerning Ministries. All these go into the foreign account for his family in the name of the company. The Aung Yee Phyo Company tried to stay themselves in low profile abroad by changing the company name to “IGE”, which is registered in Singapore. It was learnt from the recent sanction, which effecting the closure of the Bank account after the Monks uprising in September, the U Aung Thaung family got the news ahead of the action went into place so they withdraw all money in cash and brought back into the country. Because of that the exchange rate of US$ went down abruptly about 150kyats per dollar within 10 days.

They bought the big mansion on the Inya lake water front and entrance can make from Pyay road next to Phi-Lin Thai restaurant. It cost 4 million US$ and was cleared within a week. They keep on buying as they have a lot of US$ in hand.

There are many factories (new and renovated) under the Ministry of Industry (1) are being supported by China business groups in many different way. U Aung Thaung is always trying to find the cheap parts which actually mentioned as brand new ones in the document. In a way that they are doing the benefit most. They get commission and bonus in the percentage which is calculated with the price of brand new. The sufferers are the Ministry and country. Most Ministries and departments have no right to decline for the parts and equipments which all break down easily as they are bad in quality. Among many example, paper pulp mill in Tha-baung, Ayeyarwaddy Division, stopped rapidly. But all bamboo forest disappeared around that area. All wastes products sneaking down from the factory has destroyed the all marine lives and harms the people. Villagers are suffering a lot. There are altogether 50 factories in different sizes under the Ministry of Industry (1). All are in big debt.

China involvement with Junta is intrigued. In fact the China is not in the position for the absolute support but that is good cover story for rather to avoid the big lost of money and investment which are now turn to bad loan and debt of no repayment. China afraid of those debts not pays back to them if in case new government is elected.

Actually, Htoo Trading, Air Bagan and U Tay Za are getting famous and popular in this country and abroad but his business empire is just a peanut if compare with U Aung Thaung family’s own in every sectors such as in capital, asset, investment, involvement and long term plan. Recent hardship for Air Bagan is probably good news for U Aung Thaung family as one of their competitor’s downfall.

U Aung Thaung is among the most favoured by S.G Than Shwe and key person in USDA (Union Solidarity and Development Association) as he had been building his strong hold in there. He has much more resources of his looted money from state to use for organizing the activities such as donations, charities and whatsoever to build up the trust of Than Shwe and clandestinely forming his own group. All his looting from state was used again to take over of the ultimate and absolute power to rule the country. That is in Burmese proverb saying “Fry the carp fish with its own fat”.

U Aung Thaung is a most responsible culprit of De-pe-yin conspiracy. They actually planned to murder all including Daw Aung San Suu Kyi but she was merely escape from the hands of USDA (Union Solidarity and Development Association) criminals by a chance of luck. Wonderful thing is that U Aung Thaung can keep away of his involvement from public and only pathetic now deceased General Soe Win became a scapegoat. That is obvious of how the future president hopeful is smartly preserve his reputation but get full blessing of his superior for doing notorious thing.

U Aung Thaung is playing around with China, Than Shwe, USDA( Union Solidarity and Development Association ) and the whole cabinet as look like they all are dancing with the music of whatever U Aung Thaung is playing without noticing they of become as clowns.

The crackdown of Monks Demonstration also was handled by U Aung Thaung single-handedly and political analysis strongly believe that the unnecessary handling of violent attack to cull down the Reverend Monks was deliberately done to discredit the Senior General Than Shwe and thus to lower his reputation and dignity to the lowest level. Don’t forget that Burmese are the very religious Buddhist. We can imagine the shrewdness of U Aung Thaung and motive behind the real scene. From that we can clearly see the Senior General Than Shwe’s stupidity too.

Ever since U Aung Thaung building his empire for almost a decade passed and now is a right time for him as he get all the wealth and political power in hand. He is got the most important ally in military as Vice-Senior General Maung Aye already became his relative and only the final step remain for him is to take over the position of what is now in the hand of Senior General Than Shwe .In this situation, Senior General Than Shwe has not much choice but to wait for the day of take-over from U Aung Thaung Dynasty and pray for the mercy if U Aung Thaung Dynasty grant for him.

Reported by Thu Ye Kaung.