သူရဲေကာင္းမ်ား

ကၽြန္ေတာ္တို႔ တိုင္းျပည္က စစ္သားဆိုတဲ့ လူေတြက တခါတေလ ေျမာက္ၾကြ ေျမာက္ၾကြနဲ႔ သူတို႔ပဲ တိုင္းျပည္အတြက္ အသက္ေပးထားသလို၊ သူတို႔ပဲ အမ်ားအတြက္ စေတးခံၿပီး အသက္ရင္းထားရသလိုနဲ႔ အေျခခံ စိတ္ဓါတ္ေရးရာအရ ျပန္ၾကည့္ရင္ ၁၉၈၈ ေနာက္ပိုင္းမွ စစ္တပ္ထဲ(ဗိုလ္သင္တန္းကို ေျပာတာ ျဖစ္ပါတယ္။ သာမန္ တပ္သားဘဝကေတာ့ အေျခခံ တမ်ိဳးစီပါ။) ဝင္တဲ့ လူေတြမွာ တိုင္းျပည္ကို ခ်စ္လို႔ ကာကြယ္ဖို႔ထက္ အခြင့္အေရးဆိုတာကို မက္ၿပီး စစ္ထဲဝင္ေနတာဆိုတာ ျငင္းမရပါဘူး။

ကၽြန္ေတာ္ ဒီလိုေျပာလို႔ လူမုန္းမ်ားလာႏိုင္ပါတယ္။ လူအေတာ္မ်ားမ်ား အျမင္ကတ္တာ ခံရႏိုင္ပါတယ္။ အနာေပၚ တုတ္က်သလို ဆက္ဆက္ခါ နာသြားမယ့္ လူေတြလည္း တပံုၾကီးပါပဲ။

ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တိုင္းျပည္ရဲ႕အနာဂတ္နဲ႔ ေရွ႕ေရးအတြက္ တိုင္းျပည္မွာ တာဝန္ထမ္းေဆာင္မယ္ဆိုတဲ့ လူေတြရဲ႕ စိတ္ဓါတ္ေရးရာက အရမ္းအေရးႀကီးပါတယ္။ အခုေတာ့ အဲဒီ လူေတြက အခြင့္အေရး ရႏိုင္တယ္ ဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္နဲ႔ဝင္တာဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တိုင္းျပည္မွာ အခြင့္အေရးသမား (သို႔) ဖ်က္စီးေရး သမားေတြကို ေမြးထုတ္ဖို႔ သက္သက္ျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္။

စစ္သင္တန္းမွာ ဘယ္လို ပင္ပန္းတာ၊ ဘယ္လို ႀကိဳးစားရတာ ဆိုတာေတြ .. မင္း တို႔ေရာ လုပ္ႏိုင္သလား ဆိုတာေတြ ေျပာမယ့္ စကားလံုးေတြကိုလည္း ျမင္ေနရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဆိုကၠားသမား ဆိုကၠားနင္းလို႔ ေျခေထာက္ေတာင့္တာ သဘာဝပါပဲ။ ကားစပယ္ရာက တေနကုန္ ေအာ္ရလို႔ အသံနာႏိုင္ၿပီး ေမာတာ သဘာဝပါပဲ။ စစ္သား စစ္သင္တန္းမွာ ပင္ပန္းတယ္ဆိုတာ ကိုယ့္ဘာသာ အခြင့္အေရးအတြက္ အပင္ပန္းခံမူတစ္ခုပါပဲ။ အဲဒါကို .. တိုင္းျပည္အတြက္ အပင္ပန္းခံေနရတယ္ ဆိုတဲ့ စိတ္ႀကီးဝင္ေနမူကလည္း သနားစရာပါပဲ။

ကၽြန္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္လည္း ၁၉၈၈ ၿပီးမွ ၁၀ တန္းေအာင္ခဲတာပါ။ ေက်ာင္းေတြ ပိတ္ထားေတာ့ ဘာမွ တတ္လို႔ မရ .. ဖြင့္တာဆိုလို႔ ႏွစ္စဥ္ ေခၚတဲ့ ဗိုလ္သင္တန္း ဆိုတာပဲ ရွိတယ္။ အဲဒီမွာ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ အတူတူေအာင္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ ဗိုလ္သင္တန္းဆိုတာႀကီးကို ေလွ်ာက္ၾကေလရဲ႕။ ပါတဲ့ လူေရာ.. မပါတဲ့ လူေရာ ရွိၾကပါတယ္။ .. အဲ . ကၽြန္ေတာ္ ေျပာခ်င္တာက .. အဲဒီ သူငယ္ခ်င္းေတြ (ငယ္ေပါင္းသူငယ္ခ်င္းေတြပါ) ကို ကၽြန္ေတာ္ ေသခ်ာ ျပန္ေတြးၾကည့္ေတာ့ .. အဲဒီ အခ်ိန္မွာ ဗိုလ္သင္တန္း တတ္ဖို႔ ေလွ်ာက္တယ္ ဆိုတာ မလိမ္တမ္း ဝင္ခံခိုင္းရရင္ တိုင္းျပည္ခ်စ္လို႔ ဝင္တယ္ ဆိုတဲ့ လူ တစ္ေယာက္မွ မပါဘူ။ သူတို႔ စကားေတြထဲမွာ သင္တန္းဆင္းရင္ ဘာရာထူးရမယ္၊ ဘယ္မွာ “ခြင္” ဘယ္လို ေကာင္းရင္ ဘယ္ေလာက္ရမယ္။ အခ်ိန္တန္ရင္ ရာထူးတိုးမယ္ ဆိုတဲ့ ခပ္ေပါ့ေပါ့ ခပ္ေပါေပါ အေခ်ာင္သမားဆိုတဲ့ စိတ္ဓါတ္က အေျခခံေနတာမ်ားပါတယ္။

အခု ေရးေနတဲ့ အေၾကာင္းအရာက အဲဒီ ၈၈ ေနာက္ပိုင္း စစ္ထဲဝင္တဲ့ လူေတြကို ႏွိပ္ကြပ္ဖို႔ သက္သက္ေရးတာ မဟုတ္ပါဘူး။ စာက ေခ်ာ္ေနသလို ျဖစ္ေနမွာ ဆိုးလို႔။ သူရဲေကာင္းဆိုတာနဲ႔အေခ်ာင္သမားဆိုတာ စိတ္ဓါတ္ေရးရာ အရ ဘယ္ေလာက္ကြာသလဲဆိုတာ ျပဖို႔ အျဖဴအမဲ သိသာေအာင္ စာသား အစပ်ိဳးတာသက္သက္ပါ။

အားလံုး သိၿပီး ျဖစ္တဲ့ (မသိတဲ့ လူလည္း ရွိႏိုင္ပါတယ္။) မေန႔က NLD က လူငယ္ ၉ ေယာက္ အဖမ္းခံရတဲ့ ကိစၥပါ။

သတင္းနဲ႔ဓါတ္ပံုကို ျပန္လည္ တြဲမိေအာင္ ေအာင္မွာ ဖတ္ၾကည့္ပါ။

30 December 2008

အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ရံုးတြင္ ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္အဖြဲ႕၀င္ ဦးခင္ေမာင္ေဆြ၏ ၿပည္သူႏွင္ ့လြတ္လပ္ေရးေခါင္းစဥ္ၿဖင္ ့ေဟာေၿပာပဲြအၿပီးတြင္ ရံုးေရွ ့မွစတင္ထြက္ခြာသြားၿခင္းၿဖစ္ပါသည္။

ေၾကြးေၾကာ္သံမ်ား ေအာ္ဟစ္ျခင္းမရိွဘဲ ဆုိင္းဘုတ္ႏွင့္ ဓာတ္ပုံမ်ား ကုိင္ေဆာင္ၿပီး ဆႏၵျပခ့ဲၾကသည့္ အန္အယ္လ္ဒီ လူငယ္အဖြဲ့၀င္အခ်ဳိ႕ ကိုအန္အယ္လ္ဒီ႐ုံးေရွ႕မွ ထြက္ခြာၿပီး ၿပည္လမ္းၿပည္သူ့လႊတ္ေတာ္သုိ႔ အသြားတြင္ ရဲလုံထိန္းနွင့္စစ္ေဒသကားမ်ား ေရာက္ရိွလာကာ ဆႏၵျပသူမ်ားကုိ ရုိက္ႏွက္ၿပီး ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္သြားသည္ကို ေတြ့ခဲ့ရသည္ဟု မ်က္ျမင္ေတြ့ခဲ့ရသူမ်ားကFreedomNews Groupသို့ေၿပာၿပသည္။

ဖမ္းဆီးခံရသူမ်ားတြင္ ကုိထြန္းထြန္း၀င္း (စမ္းေခ်ာင္းၿမိဳ႕နယ္) မထက္ထက္ဦးေ၀ (ေရႊျပည္သာၿမိဳ႕နယ္)၊ကိုရဲနီဦး၊ကိုၿပည့္ၿပည့္၊ကိုေအာင္ၿဖိဳးေ၀၊ကို၀င္းၿမင့္၊ကိုမင္းသိန္း၊
ကုိေကာင္းထက္လွဴိင္ႏွင့္ ကိုသက္ေမာင္ထြန္းတုိ႔ျဖစ္သည္။


Today(30 Dec 2008), the National League for Democracy (NLD) party held a ceremony to mark the 61st anniversary of Burma Independence Day at their headquarters. After the event, nine NLD Youth members marched from NLD headquarters to Sanchaung Township, Rangoon, holding photographs and placards with Daw Aung San Suu Kyi's image. They called for the release of all political prisoners, and demanded national reconciliation.
When they arrived at the public square in Sanchaung Township, they were arrested by members of the Swan Arr Shin (People’s Power Force) the regime's hired thugs, and brutally beaten. Their whereabouts are now unknown.
The nine are:
Tun Tun Win (from Sanchaung Township), Htet Htet Oo Way (from Shwepyithar Township), Ye Ni Oo(Thkhin Ko Daw Hmaing's grandson, NLD Sanchaung Township), Pyae Pyae(Sanchaung Township NLD), Aung Phyo Wai, Min Thein, Win Myint Maung (aka) Pe Pyoat(Kha Yan NLD Youth), Kaung Htet Naing, and Thet Maung Tun.
-ENDS-

Sources from AAPP,
Long Walk for Freedom and
Ko Aung Myo Tint



အခုလိုဆႏၵေဖာ္ထုတ္တဲ႕သူေတြကိုလံုထိန္းနဲ႔စြမ္းအားရွင္ေတြက
၃၀၊၁၂၊၂၀၀၈ရက္ေန႕မွာျပည္လမ္းမေပၚမွာရိုက္ႏွက္ဖမ္းဆီးသြားၾကပါတယ္
စိုးသန္း ဓါတ္ပုံ
NLD လူငယ္ (၉)ဦး ျငိမ္းခ်မ္းစြာ လမ္းေလွ်ာက္ဆႏၵျပေနစဥ္ လံုထိန္းမွရိုက္ႏွက္ ဖမ္းဆီးခံရ
ဒီဇင္ဘာ (၃၀) ၂၀၀၈ NLD(LA)AUS မွသတင္းရရွိျခင္း
ကိုထြန္းထြန္း၀င္း (စမ္းေခ်ာင္း လူငယ္လုပ္ငန္းအဖြဲ႕ တာ၀န္ခံ ၁ ႏွင့္ ရန္ကုန္တိုင္း လူငယ္အကူအညီေပးေရး အဖြဲ႕၀င္)
ကိုျပည့္ျပည့္ (စမ္းေခ်ာင္းလူငယ္လုပ္ငန္းအဖြဲ႕၀င္)
မထက္ထက္ဦးေ၀(ေရႊၿပည္သာအဖြဲ႕၀င္)
ကိုရဲနီစိုး(စမ္းေခ်ာင္းလူငယ္လုပ္ငန္းအဖြဲ႕၀င္)
ေကာင္းထက္လိႈင္(စမ္းေခ်ာင္းလူငယ္လုပ္ငန္းအဖြဲ႕၀င္)
သက္ထြန္းေမာင္(စမ္းေခ်ာင္းလူငယ္လုပ္ငန္းအဖြဲ႕၀င္)
၀င္းျမင္႔ေအာင္(ခ) ပဲျပဳတ္(ခရမ္းလူငယ္)
ေအာင္ျဖိဳးေ၀(စမ္းေခ်ာင္းလူငယ္လုပ္ငန္းအဖြဲ႕၀င္)
မင္းသိမ္း

သင္႔ရင္ထဲက ဆႏၵေတြကိုဘယ္လိုအရာကတားဆီးႏိုင္မလဲ။ သင္ေျပာခ်င္ရာဖြင္႕ေျပာလိုက္ပါ။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ ဓါတ္ပံု ႏွင္႕ ပိုစတာမ်ားကိုင္၍ ယေန႔ေန႔လည္ျငိမ္းခ်မ္းစြာ ခ်ီတက္လာစဥ္
လႊတ္ေတာ္ေရွ႕အေရာက္၌ လံုထိန္ကားမ်ားျဖင္႕ ပိတ္ဆို႕ရိုက္ႏွက္ဖမ္းဆီးသြားေႀကာင္းသိရွိရပါသည္။
လက္ကမ္း ပို႕စကဒ္မ်ားျဖန္႕ေ၀ခဲ႕ေႀကာင္းလည္းသိရွိရပါသည္။ကိုမင္းသိမ္းမွထြက္ေၿပးသည္ကို အဲဒီေကာင္ကို ဖမ္းရိုက္ဟုဆိုကာ လံုထိမ္းမ်ားက နံပါတ္တုတ္မ်ားၿဖင့္ ဦးေခါင္းအား ရိုက္ႏွက္ ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္သြားသည္။ လံုထိမ္းမ်ားႏွင့္အတူ အရပ္၀တ္မ်ားလဲ ဟိုင္းလတ္ကားတစီးအၿပည္ ့ပါသည္။.

အဲဒီ လူ ၉ ေယာက္ကို ေမးရင္ အခုလို အဖမ္းခံ အရိုက္ခံရမွာ မသိဘူးလား ေမးၾကည့္ .. သိတယ္ .. လို႔ တၿပိဳင္နက္ ေျဖၾကမွာ။ ေထာင္ႏွစ္ရွည္ ခ်ခံႏိုင္ရတယ္ မသိဘူးလား ေမးၾကည့္ .. သိတယ္ .. လို႔ ေျဖၾကဦးမွာ။ ဘဝပ်က္သြားႏိုင္တယ္ ဆိုတာ မသိဘူးလား ေမးၾကည့္ .. သိတယ္ .. ဆိုတာပဲ ထြက္လာဦးမယ္။

ဘာအခြင့္အေရး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ရွိလဲ ေမးၾကည့္ပါ။ .. ေထာင္ .. ဗဟိုေထာာက္လွမ္းေရး (ဗလထ) ညွင္းပမ္းေရး စခန္း .. ႏွစ္ရွည္မိသားစုႏွင့္ ခြဲေနရမယ္ .. က်န္ခဲ့မယ့္ မိသားစုေတြရဲ႕ စီးပြားေရးေတြကို ယုတ္မာစြာ ဖ်က္ဆီးတာ ခံရမယ္ .. အဲဒါေတြရမယ္။ ဒါေတြက ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ မဟုတ္ပါဘူး။ တကယ္လက္ေတြ႔ျဖစ္လာမွာေတြ။

ဒါဆို ဘာအတြက္ လုပ္တာလဲ .. ဟုတ္ကဲ့ . ကၽြန္ေတာ္ သူတို႔ ကိုယ္စားေျဖရရင္ “တိုင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ိဳးအတြက္ အသက္ကိုစြန္႔ အနစ္နာခံတဲ့ သူရဲေကာင္း စိတ္ဓါတ္နဲ႔ လုပ္ၾကတာ” လို႔ ေျဖရမွာပါပဲ။

သူရဲေကာင္းစိတ္ဓါတ္ နဲ႔ အခြင့္အေရးအတြက္ အေခ်ာင္သမား စိတ္ဓါတ္ ဆိုတာေတြကို ... လူငယ္ခ်င္း အတူတူ .. ျမန္မာႏိုင္ငံသားျခင္းအတူတူ ခြဲျခားျမင္ႏိုင္ၾကပါေစလို႔ ဆုေတာင္းလိုက္ပါတယ္။

ေလးစားစြာျဖင့္
ကိုထိုက္

ျမန္မာျပည္နဲ႔ ကမာၻႀကီးကို ေစ်းသက္သက္သာသာ ဆက္သြယ္ႏိုင္ပါၿပီ .. တဲ့။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ တိုင္းတပါးမွာ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ေရာက္ေနရတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြ အျမဲ ဒုကၡေရာက္ရတဲ့ ကိစၥကေတြထဲက တစ္ခုကေတာ့ မိသားစုနဲ႔ ေအးေအးေဆးေဆး စကားမေျပာရတာပါပဲ။

လက္ရွိ ကၽြန္ေတာ္ အခု ခဏ ေရာက္ေနတဲ့ UK ကေန စကၤာပူကို ဖုန္းဆက္မလား၊ အလကား ေလာက္နီးနီးကို ဖုန္းဆက္ခက သက္သာတယ္။ အဂၤလိပ္ ေငြ £1 တန္ ဖုန္းကတ္ဝယ္လိုက္ မိနစ္ ၁၀၀ ေက်ာ္ ဆိုတာ အသာေလးပဲ။ ထိုင္းကို ဆက္မလား၊ အေမရိကန္ကို ဆက္မလား ... အလားတူ အလကားနီးပါးကို ဆက္လို႔ရတယ္။

တခ်ိဳ႕ VOIP ဖုန္း စနစ္နဲ႔ဆို ခုနက ေျပာတဲ့ ႏိုင္ငံေတြကို အလကားေတာင္ ဆက္လို႔ရေသးတယ္။ ကိုယ့္ဘက္က ကြန္ျပဴတာသံုးၿပီး ဟိုဘက္က တယ္လီဖုန္းကို လွမ္းဆက္တာေပါ့။ တျပားမွ မကုန္ဘူး။ တေနကုန္ ေျပာႏိုင္သေလာက္သာေျပာေပေတာ့။ မိသားစု စကားေျပာေျပာ၊ အလုပ္ကိစၥ ေျပာေျပာ၊ သမီးရည္းစားရွိလို႔ လြမ္းလြမ္း အခမဲ့ ေျပာလို႔ လြမ္းလို႔ရတယ္။

အဲ .. ျမန္မာျပည္ကို ဆက္မွာလား၊ UK က ေန ေစ်းအသက္သာဆံုး ဖုန္းကဒ္က £5 ကို မိနစ္ ၁၀၀ ေက်ာ္ဆိုတာ ကံေကာင္းရင္ ရတတ္တယ္။ ဒါေတာင္ ဘယ္ဖုန္းကဒ္ေကာင္းသလဲ လိုက္စံုစမ္းေနရေသးတာ။ ဖုန္းကဒ္ဆိုတာကလည္း မေသခ်ာပါဘူး။ ဒီရက္ပိုင္းမွာ မိနစ္ ၁၀၀ ေက်ာ္ရလို႔ အားကိုးၿပီး အမ်ားႀကီး ဝယ္မထားနဲ႔ ေနာက္ရက္ေတြမွာ ရခ်င္မွ ရတာ။ (ကၽြန္ေတာ္ ဒီတိုင္းျပည္ေရာက္ခါစကဆို £20 ဖုန္းကဒ္ကို မိနစ္ ၄၀ ပဲ ရတယ္။)

ကြန္ျပဴတာ ကေန ဟိုဘက္က ဖုန္းကို လွမ္းေခၚတဲ့ VOIP ဖုန္းစနစ္နဲ႔ ျမန္မာျပည္က ဖုန္းကို ေခၚမလား။ သူလည္း ထူးမျခားနားပါပဲ။ တမိနစ္ကို £0.40 ေလာက္ က်တယ္။

အခုေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြအတြက္ ျမန္မာျပည္ကို သက္သက္သာသာ ဖုန္းေခၚလို႔ရႏိုင္တဲ့ VOIP လို ကြန္ျပဴတာကေန ဖုန္းေခၚတဲ့ စနစ္တစ္ခုကို ျမန္မာေတြက Gtalk ကို သံုးၿပီး ေခၚႏိုင္ေအာင္ တီထြင္လိုက္ပါတယ္။ ေခၚလို႔ရတဲ့ ေစ်းႏံႈးေတြကို ႏိုင္ငံအလိုက္ ကြဲျပားမႈ ရွိတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။

ေစ်းႏံႈးကေတာ့ .. ျမန္မာျပည္ကို ေခၚရင္ တမိနစ္ကို US $0.18 တဲ့။ (£0.12 ေလာက္ရွိမယ္။) ျမန္မာျပည္ကေန ျပန္ေခၚရင္ေတာ့ တမိနစ္ကို US $0.2 (£0.1 ေက်ာ္ေက်ာ္ပါပဲ။) အလကားနီးပါးေပါ့။

ဒါဆို ဘယ္လို ေခၚရလဲ၊ ဘယ္လို ပိုက္ဆံ ေပးရလဲ ဆိုတာေတြက ေမးစရာ ျဖစ္လာပါတယ္။

သူ႔ website ထဲမွာလည္း ရွင္းျပထားပါတယ္။ website က ေတာ့ www.bamartalk.com မွာ ၾကည့္လို႔ရပါတယ္။

ပထမ လိုအပ္တာက Gtalk အေကာင့္ တစ္ခု၊ bamar talk အေကာင့္ တစ္ခု လိုပါတယ္။

Gtalk အေကာင့္က ဖုန္းေခၚဖို႔ကို သံုးရၿပီး၊ barmar talk အေကာင့္ကေတာ့ ပိုက္ဆံထည့္ဖို႔ အတြက္ပါပဲ။

ပိုက္ဆံ ဘာနဲ႔ ထည့္လဲ ဆိုေတာ့ .. အင္တာနက္ သံုးတဲ့ လူေတြ အားလံုး သိၾကတဲ့ paypal အျပင္ အျခားေသာနည္းလမ္းမ်ားစြာနဲ႔ သံုးလို႔ရပါတယ္။ (burma talk အေကာင့္အတြက္ register လုပ္တဲ့အခါ သံုးတဲ့ password က Gtalk password နဲ႔ တူစရာ မလိုပါဘူး။ တခ်ိဳ႕က ေရာေထြးျမင္တတ္ၿပီး gtalk အတြက္ password ခိုးခံရမယ့္ ျပႆနာ စိုးရိမ္မႈ မျဖစ္ရေအာင္ပါ။)

register လုပ္ၿပီးသြားရင္ေတာ့ သူက နံပါတ္ (PIN) တစ္ခုကို ကိုယ့္အတြက္ ေမးလ္ကေန အလိုအေလွ်ာက္ (auto) ပို႔ပါတယ္။ ပိုက္ဆံက အဲဒီ နံပါတ္ထဲမွာပါ။ ကိုယ္က ဖုန္းေခၚခ်င္ရင္ ကိုယ့္ gtalk ထဲကေန call_at_barmartalk.com@gtalk2voip.com ဆိုတဲ့ အေကာင့္ကို add လုပ္လိုက္ပါ။ (သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ကို add လုပ္သလိုပါပဲ။)

သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ gtalk ေပၚကေန စကားေျပာသလိုပဲ call ကို ႏွိပ္လိုတာနဲ႔ သူက ခုန (PIN) ကို ေတာင္းပါမယ္။ အဲဒီ PIN နံပါတ္ကို ရိုက္ထည့္ၿပီး (#) ကို ႏွိပ္လိုက္ပါ။ ၿပီးတာနဲ႔ သူက အေကာင့္မွာ ဘယ္ေလာက္ ရွိတယ္ ဆိုတာ ေျပာပါမယ့္။ အဲဒါ ၿပီးတာနဲ႔ ကိုယ္ ေခၚခ်င္တဲ့ ဖုန္းနံပါတ္ကို ႏွိပ္ၿပီး၊ ခုနကလိုပဲ (#) ထပ္ႏွိပ္လိုက္တာနဲ႔ ဟိုဘက္က ကိုင္ၿပီဆိုတာနဲ႔ စကားေျပာလို႔ ရပါၿပီ။ ဖုန္းေျပာၿပီးရင္ေတာ့ end ေပါ့။

promotion တစ္ခုလည္း ရွိတယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ကို Invite လုပ္ၿပီး ေၾကျငာေပးထားရင္ အဲဒီသူငယ္ခ်င္းက ပိုက္ဆံထည့္တိုင္း ကိုယ္က ၁၀ % အလိုလို ရေနမွာပါ။

ကဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာ ႏိုင္ငံသားေတြ ေစ်းသက္သက္သာသာနဲ႔ မိသားစုကို စကားေျပာလို႔ ရႏိုင္ၾကပါေစဗ်ာ။

ေလးစားစြာျဖင့္
ကိုထိုက္

ဝမ္းနည္းမိျခင္း

ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ ရဲေဘာ္ မိတ္ေဆြ ကိုမ်ိဳးခ်စ္(www.myochitmyanmar.org)၏ ဖခင္ ရုပ္ရွင္မင္းသား၊ ဒါရိုက္တာ ဦးထြန္းထြန္းႏိုင္ ကြယ္လြန္သြားသည္ဟု ၾကားသိရသျဖင့္ ကိုမ်ိဳးခ်စ္ႏွင့္ ထပ္တူ ဝမ္းနည္းမိတယ္ဗ်ာ။

ဝမ္းနည္းစြာျဖင့္
ကိုထိုက္

နအဖကို ကာကြယ္ေပးမေနစမ္းပါနဲ႔

(www.socialactionforwomen.blogspot.com မွ ရယူထားပါသည္။)


(ႏိုင္ငံတကာပဋိပကၡေလ့လာေရးအဖြဲ႔ ICG အုိင္စီဂ်ီ၏ ၂ဝဝ၈ ေအာက္တိုဘာ ၂ဝ ရက္ထုတ္ 'နာဂစ္အလြန္ ျမန္မာ ျပည္-ပံုမွန္ဆက္ဆံေရးထူေထာင္ဖို႔ အခ်ိန္က်ၿပီ' အစီရင္ခံစာသို႔ေခ်ပခ်က္)

ျမန္မာႏိုင္ငံကို ကမၻာေပၚတြင္ အရက္စက္အၾကမ္းၾကဳတ္ဆံုး စစ္အစိုးရတခုက အုပ္ခ်ဳပ္ထားသည္။ ၎အစိုးရသည္ ဒီမိုကေရစီကို ခ်ဳိးႏွိမ္ထား႐ံုသာမကဘဲ ကမၻာ့အဆိုးဝါးဆံုး လူသားခ်င္းစာနာေရးအက်ပ္အတည္းကို ဖန္တီးေပၚေပါက္ေစသည့္ျပစ္မႈပါ က်ဴးလြန္ထားသည္။ ဤျဖစ္ရပ္ကိုတံု႔ျပန္ရာ၌ အိုင္စီဂ်ီသည္ မူလေနာက္ခံဇာတ္ေၾကာင္းကို ေမ့ေလ်ာ့ေသြဖီသြားခဲ့ေလသည္။

ယခုႏွစ္အေစာပိုင္းက နာဂစ္ဆုိင္ကလံုးမုန္တိုင္း ျမန္မာျပည္ကို တိုက္ခတ္ခဲ့သည္။ သဘာဝကပ္ေဘးကို တုံ႔ျပန္ရာတြင္ အျခားမည္သည့္အစိုးရႏွင့္မွမတူဘဲ ျမန္မာစစ္အုပ္စုသည္ ႏိုင္ငံတကာမွကူညီေရးႀကိဳးပမ္း
ခ်က္မ်ားကို အစပထမ၌ ျငင္းပယ္ခဲ့သည္၊ ထို႔ေနာက္တြင္ အကန္႔အသတ္ျဖင့္ခြင့္ျပဳခဲ့ၿပီး လမ္းလႊဲအလြဲ သံုးစားလုပ္ပစ္ခဲ့သည္။ စစ္အစိုးရသည္ အကူအညီမ်ားကို ခိုးယူခဲ့သည္။ အကူအညီျဖန္႔ေဝေပးရန္ ႀကိဳး စားခဲ့ေသာ ျမန္မာျပည္သူမ်ားကို ဖမ္းဆီးခဲ့သည္။ တရားဝင္ျဖန္႔ျဖဴးသည့္ အကူအညီအနည္းအက်ဥ္းမွာ လည္း ဝါဒျဖန္႔ခ်ီေရးအ တြက္သာျဖစ္ၿပီး ဓာတ္ပံု ႏွင့္ဗီြဒီယိုမ်ား ႐ိုက္ကူးၿပီးပါက ျပန္သိမ္းယူသြားသည္။ စစ္အစိုးရ၏ တမင္တကာ ဥေပကၡာျပဳမႈေနာက္ကြယ္တြင္ အနည္းဆံုး လူ ၁၄ဝ,ဝဝဝ ေသဆံုးၿပီး လူႏွစ္ သန္းခြဲ အိုးမဲ့အိမ္မဲ့ျဖစ္ခဲ့ရသည္။

မုန္တိုင္းၿပီးသည့္အခါ ေနာက္ထပ္လူသားခ်င္းစာနာေရးအက်ပ္အတည္းတခု ေပၚထြက္လာျပန္ပါသည္။ ယခုတႀကိမ္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံအေနာက္ပိုင္း ခ်င္းျပည္တြင္ျဖစ္ၿပီး သဘာဝအေလ်ာက္ ႏွစ္ ၅ဝ တႀကိမ္ ဝါး သုဥ္းမႈေၾကာင့္ ႂကြက္ထရာမွ အငတ္ေဘးဆိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ထံုးစံအတိုင္း စစ္အစိုးရသည္ ေမွ်ာ္လင့္ တြက္ဆထားၾကသည့္ အငတ္ေဘးအတြက္ ဘာတခုမွႀကိဳတင္ ျပင္ဆင္ျခင္းမရွိဘဲ၊ ကူညီကယ္ဆယ္ ေရးႀကိဳးပမ္းခ်က္မ်ားကို အင္တိုက္အားတုိက္ ပိတ္ဆို႔ဟန္႔တားခဲ့သည္။ စစ္အစိုးရတာ ဝန္ရွိသူမ်ားက ကုလသမဂၢ ကမၻာ့စားနပ္ရိကၡာအဖြဲ႔ WFP ကို ေနရာလႊဲ ေခၚျပခဲ့ၿပီး အငတ္ေဘးမရွိေၾကာင္း ေၾကညာေစ ခဲ့သည္။ ထိုေနာက္ပိုင္းတြင္ ကုလရိကၡာအဖြဲ႔က မိမိတို႔ရပ္တည္ခ်က္ကို ျပန္လည္ျပင္ဆင္ခဲ့ေသာ္လည္း အငတ္ေဘးဆိုက္ ခ်င္းျပည္သူမ်ားအား ကူညီေပးေရးႀကိဳးပမ္းခ်က္မ်ားကို စစ္အစိုးရက ဆက္လက္ဟန္႔ တားေနသည္။

ျမန္မာစစ္တပ္က ႏိုင္ငံ့အေရွ႕ပိုင္းတြင္ တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ားအေပၚ ထိုးစစ္ဆက္လက္ဆင္ႏႊဲေနရာ ေနာက္ထပ္လူသား ခ်င္းစာနာေရးေဘးဒုကၡမ်ား ေပၚေပါက္ေနေစသည္။ ၁၉၉၆ ခုေနာက္ပိုင္းတြင္ ေက်းရြာေပါင္း ၃၂ဝဝ မက ဖ်က္ဆီးခံခဲ့ရၿပီး လူတသန္း အိုးအိမ္စြန္႔ခြာခဲ့ရသည္။ အရပ္သားမ်ားကိုအနီး ကပ္ တည့္တည့္ခ်ိန္ပစ္သတ္ျခင္း၊ မုဒိမ္းက်င့္ျခင္း၊ အဓမၼလုပ္အားေပးခိုင္းျခင္း၊ လူသားမိုင္းရွင္းကရိယာ မ်ားအျဖစ္ အသံုးျပဳျခင္းမ်ား က်ဴးလြန္ေနသည္။ ကေလးသူငယ္မ်ားကို လမ္းေပၚမွဖမ္းဆီးေခၚသြားၿပီး ျမန္မာစစ္တပ္ထဲ အတင္းအၾကပ္သြတ္သြင္း စစ္မႈထမ္းခိုင္းေနသည္။ ဗမာ့တပ္မေတာ္မွာ ကမၻာေပၚတြင္ ကေလးစစ္သားအမ်ားဆံုးျဖစ္ေနသည္။ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ၂၁ဝဝေက်ာ္ အက်ဥ္းေထာင္မ်ား အတြင္း ပင္ပန္းဆင္းရဲစြာဒုကၡခံေနရရာ ယခင္ႏွစ္ကထက္ အေရအတြက္ႏွစ္ဆရွိေနၿပီး ေၾကာက္လန္႔တုန္ လႈပ္ဖြယ္ ႏွိပ္စက္ညႇဥ္းပန္းမႈကိုခံၾကရသည္။ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္ ႏိုဘယ္ဆုရွင္ ေဒၚေအာင္ ဆန္းစုၾကည္ အက်ယ္ခ်ဳပ္က်ခံခဲ့ရသည္မွာလည္း ၁၃ ႏွစ္ျပည့္သြား ၿပီျဖစ္သည္။

ႏိုင္ငံတကာပဋိပကၡေလ့လာေရးအဖြဲ႔ကမူ ဤအရာအားလံုး က်ေနာ္တို႔အျပစ္ျဖစ္သည္ဟု ဆိုေနပါသည္။ ယခု အခ်ိန္မတိုင္မီ အထိ အမ်ားေလးစားခံရၿပီး ဂုဏ္သိကၡာရွိခဲ့ေသာ အိုင္စီဂ်ီအဖြဲ႔ႀကီးက ထူးဆန္းအံ့ ၾသဖြယ္အေကာင္းဆံုး အစီရင္ခံစာတ ေစာင္ထုတ္ျပန္လိုက္ရာတြင္ စစ္အုပ္စုကို မသိမသာျဖင့္ သိမ္ေမြ႔ စြာကာကြယ္ေပးထားၿပီး 'ႏိုင္ငံေရးတိုက္ပြဲ'ကို အလြန္အက်ဴးအေလးေပးရေကာင္းလားဟု ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအဝိုင္းကို အျပစ္ဆိုထားပါသည္။ စစ္အစိုးရသည္ 'ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ငန္း ေဆာင္ရြက္ေနသည္ ဟု ေျပာလာသူတိုင္းကို လံုးဝအဟန္႔အတားမရွိခြင့္ျပဳဖို႔ တြန္႔ဆုတ္ျခင္း'ကို နားလည္ေပးႏိုင္သည္၊ အ ဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားက စစ္အုပ္စုအေပၚ မိမိျပည္သူမ်ားကို သတ္ျဖတ္ျခင္းရပ္စဲဖို႔ အလြန္အမင္းဖိ အားေပးေနခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္ဟု အိုင္စီဂ်ီကဆင္ေျခေပးထားသည္။ အိုင္စီဂ်ီ အဆို အရ အေနာက္တိုင္းမီဒီယာမ်ားမွာလည္း အျပစ္မကင္းဟုဆိုသည္၊ အေၾကာင္းမူ စစ္အစိုးရတာဝန္ရွိသူ မ်ား ျမစ္ေခ်ာင္းထဲပစ္ခ်ထားသည့္ အေလာင္းေကာင္ တို႔ဓာတ္ပံုမ်ားကို ေဖာ္ျပေပးေသာေၾကာင့္ သနားစ ရာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ား 'အလြန္တရာ ေနရထိုင္ရခက္' ျဖစ္ေစခဲ့သည္ဟုဆို၏။

အက်ပ္အတည္း၏အေၾကာင္းရင္းခံမွာ ႏိုင္ငံေရးျဖစ္သည္ဟု အိုင္စီဂ်ီက စိတ္မပါလက္မပါႏွင့္ ဝန္ခံထား ေသာ္လည္း ယင္းအက်ဳိးဆက္အရ ေျဖရွင္းခ်က္မ်ားမွာလည္း ႏိုင္ငံေရးပင္ျဖစ္သည္ ဟူေသာအယူအ ဆကိုမူ အိုင္စီဂ်ီက ျငင္းဆိုထားပံုရသည္။ အိုင္စီဂ်ီအစီရင္ခံစာက ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ အကူအညီပိုေပးေရး၊ အရပ္ဖက္လူထုအသင္းအဖြဲ႔ စီမံခ်က္မ်ားကို ေထာက္ခံအားေပး ေရးတို႔ကိုမူ မွန္ကန္သင့္ေလ်ာ္စြာ ေတာင္းဆိုထားၿပီး ျမန္မာျပည္တြင္ လူသားခ်င္းစာနာေရး မဟာအက်ပ္အတည္းႀကီး ဆိုက္လုနီးေနၿပီ ဟု သတိေပးထားသည္။ ဤသည္တို႔ကို က်ေနာ္ သေဘာတူေထာက္ခံပါသည္။ ျဖစ္ရပ္မ်ားႏွင့္ ကိန္းဂ ဏန္းမ်ားကလည္း အတိအလင္းျပဆိုေနၿပီျဖစ္ပါသည္။ သို႔ရာတြင္ အိုင္စီဂ်ီက ဒီမိုကေရစီေရးလႈပ္ရွား တက္ႂကြသူမ်ားသည္ အကူအညီ ေပးေရးကိုဆန္႔က်င္ေနသည္ဟူေသာ မုသားစကားကိုျဖန္႔ခ်ိဖို႔ လုပ္ ေဆာင္ေနသည္။ အမွန္အားျဖင့္ဆိုရလွ်င္ အကူအညီပိုေပးေရးကို ေတာင္းဆိုခဲ့ၾကသည္မွာ ကမ္ပိန္းအ ဖြဲ႔မ်ားပင္ ျဖစ္ေလသည္။

ဥပမာအားျဖင့္ ၿဗိတိန္အစိုးရမွ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ အကူအညီပိုေပးေရးကို ယမန္ႏွစ္က ၿဗိတိန္ႏိုင္ငံတြင္ ေအာင္ျမင္စြာဦးေဆာင္ လံုးပမ္းခဲ့သူမ်ားမွာ ၿဗိတိန္ႏိုင္ငံျမန္မာ့အေရးလႈပ္ရွားမႈအဖြဲ႔ BCUK ႏွင့္ ကမၻာလံုး ဆိုင္ရာခရစ္ယာန္ ေသြးစည္းညီၫြတ္ေရးအဖြဲ႔ CSW တို႔ျဖစ္သည္။ ယင္းအဖြဲ႔မ်ားသည္ အရပ္ဖက္လူမႈ အသင္းအဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔မ်ားကို ရန္ပံုေငြပိုေပးေရး၊ နယ္စပ္ေက်ာ္လူသားခ်င္းစာနာေရးကယ္ ဆယ္မႈ ပိုမိုျပဳလုပ္ေရးႏွင့္ ကုလသမဂၢမွ ပိုမိုထိေတြ႔ဆက္ဆံေရးကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာေတာင္း ဆိုခဲ့ၾက သည္၊ ေတာင္းဆိုေနၾကဆဲျဖစ္သည္။ ယင္းအဖြဲ႔မ်ားသည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားကို ကုလသမဂၢ၊ ဒီမိုကေရစီ လႈပ္ရွားမႈႏွင့္ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးရန္ အခ်ိန္မ်ားစြာအကုန္ခံ တြန္းေဆာ္ေပးေနခဲ့ ၾကသည္။ ယင္းအဖြဲ႔မ်ားက ဆန္႔က်င္ခဲ့ၾကသည္မွာ စစ္အစိုးရအိတ္ေထာင္မ်ားထဲသို႔ ပိုက္ဆံထည့္ေပး ရန္ အိုင္စီဂ်ီ၏ေတာင္းဆိုမႈကိုသာျဖစ္သည္။ ဤသို႔ ဆန္႔က်င္ရျခင္းမွာ စစ္အုပ္စုသည္ ၎တို႔၏စစ္တပ္ တိုးခ်ဲ႕ေရး၊ လက္နက္မ်ားပိုမိုဝယ္ယူႏိုင္ေရးႏွင့္ ျပည္သူလူထုကို ပိုမိုသတ္ျဖတ္ ႏိုင္ေရးအတြက္ အဆိုပါ ဘ႑ာေငြကို အသံုးခ်လိမ့္မည္ဟူသည့္ ႐ိုး႐ိုးစင္းစင္းအေၾကာင္းတရားေၾကာင့္သာျဖစ္ပါသည္။

က်ေနာ္တို႔ထင္ခဲ့သည္မွာ အိုင္စီဂ်ီသည္ ပဋိပကၡတားဆီးေျဖရွင္းေရးႏွင့္ သက္ဆိုင္သည္ဟု ထင္မိခဲ့ သည္။ သို႔ရာတြင္ ယခုမူ ၎တို႔သည္ စစ္အစိုးရအားကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေရးႏွင့္ သက္ဆိုင္ပံုရေန ပါသည္။

ဘဲနဒစ္ေရာဂ်ား
(ကမၻာလံုးဆိုင္ရာခရစ္ယာန္ေသြးစည္းညီၫြတ္ေရးအဖြဲ႔)
ဂါးဒီးယန္းသတင္းစာ ေအာက္တိုဘာ ၂၇၊ ၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္
ဂါမဏိ ဘာသာျပန္သည္။

“ေက်းဇူး ဆပ္ျခင္း” ပါတဲ့။

Generation Wave အဖြဲ႔၀င္ ကိုသီဟ၀င္းတင္ရဲ႕ေပးစာပါ။ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ မတ္လ ၁၂ရက္ေန႔မွာ ကိုေဇယ်ာေသာ္ အပါအ၀င္ အဖြဲ႔၀င္ ၅ဦးနဲ႔အတူ အဖမ္းဆီးခံခဲ့ရတဲ့ ကိုသီဟ၀င္းတင္ဟာလည္း ေထာင္ဒဏ္ ၅ႏွစ္ မတရားခ်မွတ္ခံလိုက္ရျပီး မၾကာေသးခင္ ရက္ပိုင္းကပဲ ေညာင္ဦးေထာင္သို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ အက်ဥ္းခ်ခံလိုက္ရတာျဖစ္ပါတယ္။ ေရွ႕ကလမ္းျပခ်ီတက္ခဲ့သူေတြနဲ႔ ယခု အက်ဥ္းက်ေနတဲ့ GW အဖြဲ႔၀င္မ်ားရဲ႕ေက်းဇူးကို က်န္တဲ့အဖြဲ႕၀င္ေတြကလည္း ေက်ပြန္ေအာင္ ေပးဆပ္သြားမွာျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း ကတိသစၥာျပဳအပ္ပါတယ္။

"သူငယ္ခ်င္းမ်ား ရဲ႔အိပ္မက္လွပါေစ"

တိုင္းျပည္ရဲ႕ အနာဂတ္သည္ ကေလး ကစားစရာ မဟုတ္ပါ

အခု ၂၀၀၈ ႏွစ္ကုန္ခါနီးၿပီဆိုေတာ့ .. မၾကာခင္ က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ ေျပာဆို ေဆြးေႏြးလာေတာ့မယ့္ ကိစၥ တစ္ခုကို ကၽြန္ေတာ္ သတိထားမိေနတယ္။ အဲဒါကေတာ့ “၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ” ဆိုတဲ့ ကိစၥပါပဲ။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ သာမန္ ျပည္သူလူထုကေတာ့ လက္နက္ကိုင္ ေသာင္းက်န္းသူ အၾကမ္းဖက္သမား နအဖက ခပ္တည္တည္ လူရာသြင္း လုပ္မယ္ဆိုတဲ့ အဲဒီ ေရြးေကာက္ပြဲ ဆိုတာကို ျပတ္သားစြာ ကန္႔ကြက္ေၾကာင္း တိက် ျပတ္သားစြာ ေျပာလိုပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေျပာခဲ့တဲ့ စကားတစ္ခြန္းကို quote ျပန္လုပ္လိုက္ပါတယ္။

အာဏာပိုင္ေတြဟာ မိမိတို႔ သေဘာမက်တဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲ ရလဒ္ဆိုရင္ လစ္လ်ဴရႈလိုက္။
လိုခ်င္တဲ့ ရလဒ္ ျဖစ္လာႏိုးႏိုး၊ ေရြးေကာက္ပြဲ အသစ္ေတြ က်င္းပလိုက္နဲ႔ လုပ္ေနမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ တိုင္းျပည္ရဲ႕ အနာဂတ္ နဲ႔ ကစားရာ ေရာက္ပါလိမ့္မယ္။
တိုင္းျပည္ရဲ႕ အနာဂါတ္ဆိုတာဟာ ကစားရမယ့္ အရာ မဟုတ္ပါဘူး။
တေလးတစားနဲ႔ ေစာင့္ေရွာက္သြားရမယ့္ အရာသာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ကို အေကာင္အထည္ မေဖၚဘဲ ေတာက္ေရးေကာက္ပြဲ အသစ္ က်င္းပေရးကို NLD က လံုးဝ လက္ခံမွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ဆံုးျဖတ္ထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။

(၁၉၉၈ ေမလ ၂၈ ရက္ေန႔၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေျပာၾကားေသာ မိန္႔ခြန္းမွ)

တၿပိဳင္နက္ထဲမွာပဲ ကိုေက်ာ္မင္းယု (ကိုဂ်င္မီ) ေျပာခဲ့တဲ့ စကား တစ္ခြန္းကိုလည္း ထပ္မံ ေဖၚျပလိုက္ပါတယ္။

ႏိုင္တဲ့သူ တရားေၾကးဆိုၿပီးေတာ့ က်ည္ဆံနဲ႔ သမိုင္း ေရးခ်င္ၾကသလား၊
ေဟာဒီ ေက်ာင္းသား မ်ိဳးဆက္ကုန္မွ အဲဒီ တရားကို မင္းတို႔ရမယ္၊
ႏိုင္တဲ့ သူ တရားေၾကးဆိုၿပီးေတာ့ အေျမွာက္ေတြနဲ႔ တရားေရးခ်င္ၾကသလား
ေကာင္းကင္ေပၚက မိုးစက္ေတြ ေျခာက္ခမ္းမွ အဲဒီ သမိုင္းကို မင္းတို႔ရမယ္၊
တရားတဲ့သူသာ ႏိုင္ေၾကး …. ေဟ့ ….။

(ကိုေက်ာ္မင္းယု (ခ) ဂ်င္မီ - ၁၉ ႏွစ္ေျမာက္ ၈၈၈၈ ႏွစ္ပတ္လည္)

တရားတဲ့သူသာ ႏိုင္ေၾကးပါပဲ။

ေသာင္းက်န္းသူ နအဖက ဘယ္လိုပဲ ေသနတ္ျပၿပီး ႏိုင္ေအာင္ လုပ္လုပ္ ဒီေနရာမွာ တစ္ခုေတာ့ ေျပာလိုက္မယ္ .. “မင္းတို႔ မတရားတာ လုပ္သ၍ ကမာၻေျမႀကီးေပၚမွာ လူသား ဆိုတဲ့ လူမ်ိဳးႏြယ္ကုန္မွ မင္းတို႔ အႏိုင္ရမယ္ဆိုတာ မွတ္ထားလိုက္ပါ။”

ေလးစားစြာျဖင့္
ကိုထိုက္

ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာၾကည့္မယ္

ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံကို လက္နက္ကိုင္ အၾကမ္းဖက္ သိမ္းပိုက္ထားေသာ ေသာင္းက်န္းသူ လူတစ္စု၏ လက္ေအာက္မွ လြတ္ေျမာက္ရန္ ျမန္မာျပည္ကို ခ်စ္ေသာ ႏိုင္ငံသားတိုင္း ညီညီညြတ္ညြတ္ ပူးေပါင္း လုပ္ေဆာင္ရမည္ ဆိုတာကို သေဘာတရား တစ္ခုအရ အားလံုး လက္ခံထားၿပီး ျဖစ္သည္။

ထင္ရွားေသာ ေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ မိန္႔ခြန္းမ်ား၊ လူထု ေလးစားၾကည္ညိဳရေသာ ပုဂၢဳိလ္မ်ား၏ အမွာစကားမ်ား၊ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား၏ အခမ္းအနားမ်ားတြင္ က်င္းပေျပာဆိုေသာ စကားလံုးမ်ားတြင္လည္း အဆိုပါ ညီညီညြတ္ညြတ္နဲ႔ အားလံုး အတူတကြ လုပ္ေဆာင္ၿပီး ေသာင္းက်န္းသူမ်ားကို တိုက္ထုတ္ရန္ ေျပာဆိုေနၾကသည္မွာလည္း အႀကိမ္ႀကိမ္ျဖစ္ပါသည္။

ထို႔အျပင္ အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာမ်ား၊ ေဆာင္းပါးမ်ား ေဆြးေႏြးဝိုင္းမ်ားလည္း စည္းလံုး ညီညြတ္ေရးဆိုေသာ စကားလံုးမွာ အေရးပါ အရာေရာက္ေသာ ေခါင္းစဥ္ အျဖစ္ ေဆြးေႏြးၾကသည္ကို ေတြ႔ရပါသည္။

သို႔ေသာ္ ဒီေန႔ အခ်ိန္အထိ ထိထိေရာက္ေရာက္ျဖင့္ မည္သို႔ မည္ပံု ညီညြတ္ေရး တည္ေဆာက္မည္ဆိုေသာ အလုပ္သေဘာဆန္သည့္ လမ္းစဥ္မ်ိဳးကိုကား ကၽြန္ေတာ္ သတိထားမိသေလာက္ မေတြ႔ရွိေသးပါ။

ကၽြန္ေတာ္ ေတြးျမင္ၾကည့္သေလာက္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာရမည္ ဆိုလွ်င္ ညီညြတ္ေရးရွိသင့္တယ္ ဆိုတာကို အေျခခံသေဘာအရ အားလံုး လက္ခံထားၿပီးျဖစ္ပါသည္။ ထိုေၾကာင့္ ညီညြတ္ေရး လိုအပ္တယ္၊ လုပ္ရမယ္ ဆိုတာကို ေျပာဆိုေနၾကေသာ အခ်ိန္ကို ေက်ာ္လြန္ၿပီး .. ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘယ္လို ညီညီညြတ္ညြတ္ လုပ္သင့္သလဲ၊ လုပ္ႏိုင္သလဲ ဆိုတာေတြကို အေရးထား ေစာင္းေပး ေဆြးေႏြးကာ တကယ္ လက္ေတြ႔ဆန္ေသာ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္သည့္ ညီညြတ္ေရးကို ေဖၚေဆာင္ရန္ အခ်ိန္တန္ၿပီလို႔ ထင္ပါသည္။

ဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာႏိုုင္ငံသားေတြမွ မဟုတ္ပါဘူး .. “လူ” .. ဆိုတဲ့ လူသားတိုင္း အတၱ၊ မာန၊ ေလာဘ ဆိုတာေတြရွိတာေၾကာင့္ တပံုစံတည္း ညီညြတ္ႏိုင္ဖို႔က ခဲယဥ္းပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သာမန္ ျမင္ေနေသာ စကားလံုးေတြကို ေသခ်ာ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆို ရွင္းလင္းဖို႔ လိုလာၿပီထင္ပါတယ္။

(ေနာက္ထပ္ အဆင့္ တစ္ခုသို႔ ေရာက္ရန္ ဒီေနရာမွာ ညီညြတ္ေရး ျပဳလုပ္ရန္ လိုအပ္ၿပီလား ဆိုေသာ ေမးခြန္းကို အားလံုး ေျဖၿပီး အားလံုး၏ စိတ္ထဲတြင္ ညီညြတ္ရန္လိုအပ္သည္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ညီညီညြတ္ညြတ္ လုပ္ေဆာင္ၾကပါဆိုေသာ တိုက္တြန္းစကားမ်ိဳး ေျပာၾကားရန္ မလိုအပ္ေသာ လက္ခံျခင္းမ်ိဳးအထိ လက္ခံထားရန္ လုိအပ္ပါသည္။)

၁။ ညီညြတ္ေရးႏွင့္ ပုံစံတူ ျပဳလုပ္ေရး ကြဲျပားခ်က္

ပံုစံတူ ျပဳလုပ္ေရးႏွင့္ ညီညြတ္ေရး ဆိုတာကို ေရာေထြးနားလည္တတ္ၾကတာကို ညီညြတ္ေရး တည္ေဆာက္မႈ စကားဝိုင္းတိုင္းမွာ ေတြ႔ရတတ္ပါတယ္။

ညီညြတ္ေရးအတြက္ ေျပာဆို ေဆြးေႏြးၾကတိုင္း ပံုစံတူ ျပဳလုပ္ေရးဆိုသည့္ဘက္ကို ေရာက္ရွိသြားတတ္ၾကၿပီး အတၱ မာန ေတြႏွင့္ .. လိုအပ္ေသာ ညီညြတ္ေရး မရပဲ မလိုအပ္ေသာ အမုန္းတရားတခ်ိဳ႕ မျမင္ကြယ္ရာမွာ ႀကီးထြားလာတတ္ၾကတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။

ပံုစံတူ ျပဳလုပ္ေရး ဆိုသည္မွာ စက္ရံု တစ္ရံုမွ “ကား” ေမာ္ဒယ္တစ္ခုကို အေျမာက္အမ်ား ထုတ္လုပ္သလို ပံုစံတူ ကြဲျပားျခားနားမႈမရွိသည့္ ထုတ္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းျဖစ္ၿပီး၊
ညီညြတ္ေရး ဆိုသည္မွာ ကားတစ္စီးျဖစ္ေျမာက္ရန္ ပံုစံ မတူေသာ အစိပ္အပိုင္းမ်ား အတူတကြ တြဲစပ္တည္ေဆာက္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း လက္နက္ကိုင္ ေသာင္းက်န္သူ နအဖအား တိုက္ထုတ္ေရးဆိုသည္မွာ ကားတစ္စီးကို တည္ေဆာက္ရန္သာျဖစ္ၿပီး၊ ကားအေျမာက္အမ်ားကို ပံုစံတူ ထုတ္လုပ္ရန္မဟုတ္ပါ။

ပံုစံတူျပဳလုပ္ျခင္းမွာ ၁၉၈၈ ကာလက ျမန္မာ့ေျမေပၚမွ ေမာင္းထုတ္လိုက္ေသာ မဆလ ဆိုရွယ္လစ္ စနစ္ျဖစ္ၿပီး၊ ညီညြတ္ေရး ဆိုသည္မွာ ဒီမိုကေရစီ စနစ္ျဖစ္သည္။

အဖြဲ႔အစည္းေတြေျမာက္မ်ားစြာရွိလည္း ကိစၥ မရွိပါ၊ မတူညီေသာ အျမင္ေတြ ရွိလည္း ကိစၥ မရွိပါ။ မတူကြဲျပားျခားနားေနျခင္းသည္ပင္ “အား” တစ္ရပ္ျဖစ္ေနပါသည္။ ထိုသို႔ မတူ ကြဲျပားျခားနားေနေသာ အင္အားစုမ်ားကို တစ္စု တစည္းတည္း ပံုစံတူ ျပဳလုပ္ေရးထက္ အတူတူ ပူးေပါင္းလုပ္ကိုင္ႏိုင္ေသာ ညီညြတ္ေရးတစ္ခု တည္ေဆာက္ရန္သာ လိုအပ္ပါသည္။


၂။ အာဏာရွင္ စနစ္ ႏွင့္ ေခါင္းေဆာင္ စနစ္

အာဏာရွင္ႏွင့္ ေခါင္းေဆာင္ ဆိုေသာ စကားလံုးကိုလည္းေရာေထြး တတ္ၾကပါသည္။

အားလံုး အတူတကြ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္သည့္အခါ ဦးေဆာင္မႈေပးေသာ ေခါင္းေဆာင္ကို ေရြးခ်ယ္ၾကရသည့္အခါ အာဏာရွင္ဆိုေသာ အျမင္ႏွင့္ ေခါင္းေဆာင္ ဆိုေသာ အျမင္ကို ခြဲျခားျမင္တတ္ရန္ အေရးႀကီးပါသည္။

အာဏာရွင္ စနစ္ ဆိုသည္မွာ ထိပ္ဆံုးမွ လူပုဂၢိဳလ္၏ စိတ္တိုင္းက် လုပ္ေဆာင္ရေသာ စနစ္ျဖစ္ၿပီး၊ ေခါင္းေဆာင္ စနစ္ ဆိုသည္မွာ တိက်ေသာ မူဝါဒကို တာဝန္ယူ ေဖၚေဆာင္ေပးရေသာ စနစ္ျဖစ္သည္။

ထိုအခါ အတူတူ ပူးေပါင္း လုပ္ၾကမည္ဟု ဆိုလွ်င္ အရင္ဆံုး ျမင္လိုက္သည့္ အခ်က္မွာ ဘယ္သူက ပူးေပါင္းမႈမွာ ေခါင္းေဆာင္မွာလဲ(အာဏာရွင္ လုပ္မွာလဲ) ဆိုတာကို အရင္ ၾကည့္တတ္ၿပီး၊ ... တကယ့္ အေရးပါေသာ မူဝါဒတစ္ခုကို ဘယ္လိုေဖၚေဆာင္မလဲ၊ ဘယ္လို မူဝါဒေတြကို ငါတို႔ ခ်မွတ္မလဲ၊ ေခါင္းေဆာင္၏ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြကို ဘယ္လို ကန္႔သတ္မလဲဆိုေသာ ေတြးေခၚ ေျပာဆိုမႈအားနည္းေနသည္ကို ေတြ႔ရပါသည္။

လူပုဂၢိဳလ္ အာဏာရွင္ကို ဦးတည္စဥ္းစားေသာ အာဏာရွင္ ပံုစံကို ျမင္မိေသာအခါ ထိုလူပုဂၢိဳလ္၏ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ အားနည္းခ်က္မ်ားကိုပါ ထည့္သြင္းေျပာဆို အျပစ္ျမင္တတ္လာကာ ေဘးတြင္ မေက်မနပ္ေျပာဆိုေသာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း တရပ္ ျဖစ္ေပၚလာတတ္ပါသည္။ (ထိုသို႔ ပုဂၢိဳလ္ေရး ေျပာဆို တိုက္ခိုက္ေနမႈမ်ားကို ယေန႔အထိ ျမင္ေတြ႔ေနရသည္မွာ စိတ္မခ်မ္းေျမ့ဖြယ္ တစ္ခု ျဖစ္ၿပီး၊ ေသာင္းက်န္းသူ နအဖ စိတ္ႀကိဳက္ ျဖစ္ေနပါသည္။)

အကယ္၍ မူဝါဒကိုသာ ေဖၚေဆာင္ေသာ ေခါင္းေဆာင္မႈ စနစ္ျဖင့္ သြားမည္ဆိုလွ်င္ ညီညြတ္စြာ အတူတူ လုပ္ကိုင္ႏိုင္မည္ ျဖစ္ပါသည္။

ဆက္ရန္

ေလးစားစြာျဖင့္
ကိုထိုက္

အားလံုး တူညီေသာ မူဝါဒ ခ်မွတ္ႏိုင္ျခင္း မရွိေသးခင္၊ ေခါင္းေဆာင္ ေရြးခ်ယ္ႏိုင္ျခင္း မရွိေသးခင္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္မည့္ လုပ္ငန္းစဥ္ႏွင့္ စကားလံုးမ်ားကို ထပ္မံေရးပါဦးမည္။

(မွတ္ခ်က္ ။ ကၽြန္ေတာ္၏ အေတြးအေခၚႏွင့္ ျမင္တာ ေရးသားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ လိုအပ္ခ်က္၊ အားနည္းခ်က္၊ ေဆြးေႏြးရန္ အခ်က္မ်ားရွိပါက ေမးလ္သို႔လည္းေကာင္း၊ comment တြင္လည္းေကာင္း ေဆြးေႏြးေဝဖန္ႏိုင္ပါသည္။)

၂၁ ရာစု ေခတ္မီ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတတ္ေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ႀကီး

နအဖ အဖြဲ႔ဝင္ လူႀကီးမ်ား၏ မအိပ္ မေန ေန႔မအား၊ ညမအား တိုင္းျပည္တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ေနျခင္း၏ အက်ိဳးေက်းဇူးရလဒ္ကား အံ့ၾသကုန္ႏုိင္ဖြယ္ မ်က္ျမင္ ေတြ႔ျမင္ႏိုင္ၾကရန္ အလို႔ငွာ ရန္ကုန္ ေရႊၿမိဳ႔ေတာ္ႀကီး လွ်ပ္စစ္မီး ျဖန္႔ျဖဴးေရး အခ်ိန္ဇယား တစ္ခုကို ျပန္လည္ ေဝငွ လိုက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ (မွတ္ခ်က္ ... မီးရမည္ဟု ေျပာသည့္ အခ်ိန္တြင္လည္း သဘာဝ လမင္း၏ အရသာကို ျပည္သူလူထု အျပည့္အဝ ခံစားေစရန္ ရည္မွန္းခ်က္ထား၍ ျဖတ္ေတာက္ျခင္းမ်ားလည္း မၾကာခဏ ျပဳလုပ္ေလ့ရွိေၾကာင္း သိရွိသေလာက္ ျပန္လည္ ေဖၚျပလိုက္ပါသည္။)

၂၁ ရာစုရဲ႕ ေခတ္မွီ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတတ္ေသာ စည္းကမ္းက်နသည့္ ျမန္မာ့နည္း ျမန္မာ့ဟန္ ဒီမိုကေရဆီ ႏိုင္ငံေတာ္သစ္ႀကီးဆီသို႔ ခ်ီတတ္ရန္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႔သို႔ လွ်ပ္စစ္မီးေပးခ်ိန္ ဇယား၊

ေဘးခ်င္း ကပ္လွ်က္ပါပဲ .. ဒါေပမယ့္

ဆမက္၊ စြန္ခ်ိဳင္း ဆိုတဲ့ “ထိုင္း”နာမည္ေတြကို ၾကားမိတိုင္း တန္းခနဲ ေျပးၿပီး ျမင္ေယာင္မိတာကေတာ့ လက္နက္ကိုင္ အၾကမ္းဖက္သမား ေခါင္းေဆာင္ တစ္ေယာက္ ျဖစ္တဲ့ ဗိုလ္ေရႊမန္း ကိုပါပဲ။ (ဗိုလ္ .. ဆိုတာ“ဗ” “လ” ဆိုတဲ့ စာလံုး ၂ လံုးနဲ႔ ဆိုေတာ့ ပါဋိလို “ဗာလ” ျမန္မာလို “လူမိုက္” လို႔ အဓိပၸါယ္ ထြက္တယ္လို႔ စာတစ္ပုဒ္မွာ ေတြ႔ဖူးတာေၾကာင့္ သံုးပါသည္။)

ဗိုလ္ေရႊမန္းရဲ႕ သမိုင္းဝင္ ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ စကားလံုး တစ္ခုကေတာ့ (မရိုေသ့ စကား .. ဟိုဒင္း ပါးစပ္က နတ္စကား ထြက္တယ္ဆိုတဲ့ ဗမာ စကားပံုလည္း သတိရမိေသးရဲ႕။) “ဥပေဒ အထက္မွာ ဘယ္သူမွ မရွိေစရဘူး” တဲ့။

လက္ေတြ႔မွာ ဥပေဒအထက္ ဘယ္သူမွ မရွိေစရတာကေတာ့ ထိုင္းႏိုင္ငံက ထုိင္း ျပည္သူလူထုေတြ ခံစားေနရတာပါပဲ။ ထိုင္းတပ္မေတာ္ဟာလည္း ဂုဏ္သေရရွိတဲ့ တပ္မေတာ္ အျဖစ္ ကမာၻသမိုင္းမွာ မွတ္တမ္းဝင္သြားေစတာကိုလည္း ေတြ႔ရပါတယ္။ အားလံုး သိၿပီး ျဖစ္တဲ့အတိုင္း ထိုင္းမွာ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ တပ္ဆင္ ကို ျဖဳတ္ခ်ၿပီး အာဏာ သိမ္းလိုက္တဲ့ ထိုင္း တပ္မေတာ္ဟာ ေပးထားတဲ့ ကတိစကား၊ သတ္မွတ္တဲ့ အခ်ိန္ကာလ အတြင္းမွာပဲ ျပည္သူ႔အာဏာကို ျပည္သူေတြ လက္ထဲ ျပန္အပ္လိုက္ပါတယ္။

ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ေယာက္က်ားရင့္မာ ေသနတ္ႀကီး တကားကားနဲ႔ လက္နက္ကိုင္ အၾကမ္းဖက္သမားတစ္စုရဲ႕ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲ မတိုင္ခင္ ကတိစကားကေတာ့ တန္ဖိုး မရွိတဲ့ လမ္းေဘးက လူလိမ္ကတိစကားထက္ ဘာမွ မပိုပါဘူး။

ျမန္မာျပည္မွာ လက္နက္ကိုင္ အၾကမ္းဖက္သမားေတြရဲ႕ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲအၿပီးမွာ road map ဆိုတာႀကီးက ဘယ္က ဘယ္လို ေပၚလာတာလဲ မသိ။ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ အာဏာသိမ္း ထိုင္းတပ္မေတာ္ရဲ႕ ေရြးေကာက္ပြဲ အၿပီး road map မရွိပါဘူး။ ၁၈ ႏွစ္ ဆိုတဲ့ အခ်ိန္က လက္နက္ကိုင္ အၾကမ္းဖက္သမားေတြရဲ႕ တန္ဖိုးကို ထင္းထင္းႀကီး ျပထားတာပါပဲ။

ထိုင္းမွာ အာဏာျပန္အပ္ၿပီးခ်ိန္မွာလည္း ဆႏၵျပပြဲေတြ ျဖစ္ၿပီး အာဏာရ ပါတီရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္မႈကို မႀကိဳက္တဲ့ ျပည္သူလူထုကို People's Alliance for Democracy (PAD) ဆိုတဲ့ ပါတီက ဦးေဆာင္ဆႏၵျပၿပီး ဝန္ႀကီးရံုး အေဆာက္အဦး “လ” ခ်ီ ၿပီး လူထုအားနဲ႔ ပိတ္ထားလိုက္ပါတယ္။ (သူတို႔ တိုင္းျပည္ရဲ႕ အခ်က္အလက္ေတြအရ အာဏာရ ပါတီကို မႀကိဳက္ရတဲ့ အခ်က္ေတြကို ကၽြန္ေတာ္တို႔နဲ႔ တိုက္ရိုက္ပက္သက္မႈ မရွိတာေၾကာင့္ အရွည္မေရးေတာ့ပါ။) ေနာက္ဆံုးမွာ ဆမက္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ အျဖစ္ကေန ထြက္ေပးဖို႔ ထိုင္းတရားရံုးက ဥပေဒနဲ႔ အညီ အမိန္႔ခ်ပါတယ္။ ဆမက္ ရာထူးက ထြက္ရပါတယ္။

ျမန္မာျပည္မွာ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ရံုးကို လူထုအားနဲ႔ “လ” ခ်ီၾကာေအာင္ ပိတ္ထားဖို႔ မေျပာနဲ႔ စည္းကမ္းရွိရွိ ၉ ရက္ ေမတၱာပို႔တဲ့ သံဃာေတာ္ေတြကိုေတာင္ လက္နက္ကိုင္ အၾကမ္းဖက္သမား ဗိုလ္ေရႊမန္းရဲ႕ လက္နက္ကိုင္ တပ္ရင္း ျဖစ္တဲ့ “၆၆” က ရိုရိုေသေသ ေသနတ္ က်ည္ဆံေလးေတြနဲ႔ ဆြမ္းေလာင္းလွဴပါတယ္။ ေသနတ္ဒင္ေလးေတြနဲ႔ ကန္ေတာ့ပန္း ဆင္ပါတယ္။ မူးၿပီးရမ္းကားေနတဲ့ ၾကံဖြတ္၊ စြမ္းအားရွင္ လူတစ္စုက ဖရုႆဝါစာဆိုတဲ့ ရိုင္းစိုင္းတဲ့ စကားလံုးေတြနဲ႔ ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ၿပီး ဝါးရင္းတုတ္ ကေတာ့ခန္းနဲ႔ အရိုအေသ ေပးၾကပါတယ္။

ဆမက္ ရာထူးကထြက္အၿပီး ေနာက္ထပ္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ျဖစ္လာတဲ့ တပ္ဆင္ရဲ႕ ေယာက္ဖေတာ္ကိုလည္း ျပည္သူက မႀကိဳက္ေတာ့ ေလယဥ္ကြင္း ႏွစ္ကြင္းကို ပိတ္ၿပီး ဆႏၵျပ ေတာင္းဆိုျပန္ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာ ထိုင္း တရားရံုးက ဥပေဒနဲ႔ အညီ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ကို ရာထူးက ထြက္ေပးဖို႔ အမိန္႔ခ်ျပန္ပါတယ္။ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ထြက္ေပးရျပန္ပါတယ္။

ျမန္မာျပည္မွာေတာ့ ေလယဥ္ကြင္း ပိတ္ဖို႔ မေျပာနဲ႔၊ ကုန္ေစ်းႏံႈးႀကီးေနတာကို ခ်ေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုတဲ့ ကိုထင္ေက်ာ္လို သူရဲေကာင္းေတြ၊ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ သူရဲေကာင္း အာဇာနည္ေတြကို မတရား ဥပေဒနဲ႔ အညီ မတရားသူႀကီးေတြက မတရားတဲ့ ေထာင္ဒဏ္ေတြကို လူထုမ်က္ကြယ္မွာ အမိန္႔ခ်ၿပီး နယ္ေထာင္ေတြကို ပို႔ပစ္ပါတယ္။ ေဘးခ်င္းကပ္ ၂ ႏိုင္ငံ ျဖစ္ရပ္ ၂ ခု ေျဖာင့္ေျဖာင့္ႀကီး ဆန္႔က်င္ေနတာကို ေတြ႔ရပါမွာပါ။

ကမာၻက ေလးစားရတဲ့ တရားဥပေဒ စနစ္၊ ကမာၻက ေလးစားရတဲ့ ဂုဏ္သိကၡာရွိ တပ္မေတာ္ဆိုတာကို ထိုင္း ႏိုင္ငံနဲ႔ လူမ်ိဳးေတြက ဂုဏ္ယူဖြယ္ရာ ဝင့္ၾကြားေနရခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ လြတ္လပ္ေရးဖခင္ သခင္ေအာင္ဆန္း တည္ေထာင္လာခဲ့တဲ့ ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္ဟာ လက္နက္ကိုင္ အၾကမ္းဖက္သမား အဆင့္သာ ျဖစ္လာတာမို႔၊ အခုလို လုပ္ခ်င္ရာ လုပ္ရင္ တိုင္းျပည္ဟာ ဖာ ႏိုင္ငံေတာ္ ျဖစ္မယ္လို႔ သခင္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ စကားကို ျပန္ၾကားေရာင္မိတဲ့အခါ .. လက္ရွိမွာ တိုင္းျပည္ဟာ “ဖာ” ႏိုင္ငံေတာ္ မျဖစ္ခင္ တပ္မေတာ္ႀကီးဟာ “ဖာ” တပ္မေတာ္ ျဖစ္သြားပါၿပီ ဆိုတာကို ဝမ္္းနည္းစြာနဲ႔ပဲ မွတ္ခ်မိလိုက္ပါေတာ့တယ္။

ေဘးခ်င္း ကပ္လွ်က္ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ...

ေလးစားစြာျဖင့္
ကိုထိုက္

ျမန္မာသံရံုးသို႔တစ္ေခါက္

(၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ေမလအတြင္းက လက္နက္ကိုင္ အၾကမ္းဖက္ ေသာင္းက်န္းသူ စစ္အုပ္စုမွ အဓမၼ ဆႏၵခံယူပြဲ ျပဳလုပ္စဥ္ စကၤာပူေရာက္ ျမန္မာမ်ား၏ ကမာၻသိ ထုတ္ေဖၚခဲ့ေသာ ဆန္႔က်င္သည့္ လႈပ္ရွားမႈ ျမင္ကြင္းတစ္ခု)

ထိုေန႔ကေတာ့ မွတ္မွတ္ရရ ေန႔တစ္ေန႔ေပါ့။ ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွာ မိသားစုနဲ႔ခြဲ သူမ်ားခုိင္းသမွ် ကၽြဲလိုႏြားလုိရုံးကန္ ၿပီး ရသမွ်ထဲက ၁၀% ကို အခြန္ရံုးလုံ႔ေခၚၾကတဲ့ စကၤာပူႏုိင္ဆုိင္ရာ ျမန္မာသံရုံးကို ေပးေဆာင္ဖို႔အတြက္ orchard ကို မနက္ေစာေစာ ထြက္လာခဲ့တယ္။ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း သံရုံုး၀မွာ ကိုယ့္လုိပဲ မေပ်ာ္ရြင္တဲ့ မ်က္နာေတြ ကိုယ္စီနဲ႔ ေရာက္ႏွင့္ေနတဲ့သူေတြ ဟိုတစ္စုဒီတစ္စု ထုိင္ရင္း ရံုးဖြင့္ခ်ိန္ကို ေစာင့္ေနၾကတယ္။

ေရာက္ေရာက္ျခင္းပဲ သံရံုးၿခံစည္းရိုး ေပၚမွာတင္ထားတဲ့ A4 (ေရစိုေနၿပီျဖစ္တဲ့) စာရြက္ေပၚမွာ ကိုယ့္အမည္ကို ေရးဖုိ႔ ေက်ာင္းသားတစ္စုရဲ႕ေနာက္မွာ ရပ္ေစာင့္ေနခဲ့တယ္။ သူတို႔ေလးေတြေျပာေနၾကတဲ့ စကားေတြကို နားမေထာင္းပဲ အတုိင္းသားၾကားေနရတယ္။ သူတို႔တေတြေျပာေနတာက သူတို႔ရဲ႕ သူငယ္ခ်င္း ၃ ေယာက္ႏုိင္ငံသား ေျပာင္းသြားတဲ့ေၾကာင္းပါ။ ဒါနဲ႔ပဲ သူတုိ႔ကို ေမးစမ္းၾကည့္ေတာ့ ႏုိင္ငံသားေျပာင္းရတဲ့ ေၾကာင္းျပခ်က္က သံရံုးနဲ႔ မဆက္ဆံခ်င္လို႔တဲ့ေလ။ ေၾသာ္ ႏိုင္ငံျခားေရာက္ျမန္မာ တစ္ေယာက္ဟာ အနည္ဆံုး သံုးႏွစ္မွာ သံရုံုးကိုတစ္ ေခါက္ေတာ့မျဖစ္မေနလာရတာ ပဲေလ။ စိတ္ထဲက ေတြးေနမိတာက ေၾသာ္ ဒို႔ႏိုင္ငံ အနာဂတ္ ေလးေတြဆံုးရႈံး ေနရတယ္ေပါ့။ ဒီလုိနဲ႔ ၉ နာရီထိုးလုိ႔ သံရံႈးဖြင့္တဲ့အခါ အထဲကို၀င္ၿပီး ထိုင္ေစာင့္ဖုိ႔ေနရာရွာကာ ကိုယ္အလွည့္ေရာက္ဖုိ႔ေစာင့္ ရတာေပါ့။ သာမန္အိမ္တစ္အိမ္ရဲ႕ living room တစ္ခုစာကို ဗီဇာ ဌာန (visa session) နဲ႔ ေကာင္စစ္ဌာန ဆိုၿပီး ႏွစ္ပိုင္း ပိုင္းထားတဲ့ အခန္းေသးေသးေလးထဲ မွာ လူ သံုး ေလး ဆယ္ေလာက္နဲ႔ ျပည့္ညွပ္ေနတယ္။ အျပင္မွာလဲ သံုးေလးဆယ္ေလာက္က ဟိုထိုင္ဒီထုိင္ေပါ့။

ဒီလုိနဲ႔ 9:30 ေလာက္ကစလို႔ ၁၅ မိနစ္ကို လူ ၅ ေယာက္ႏႈံးေလာက္နဲ႔ ေခၚၿပီး အခြန္ေဆာင္ဖို႔ေလ်ာက္လႊာ လက္ခံတယ္။ အဲခုနကေျပာတဲ့ ေက်ာင္းသားေလးေတြက ဟိုဟိုဒီဒီလုိက္ေမးေနတယ္ ေက်ာင္း သားျဖစ္ေက်ာင္း ေထာက္ခံစာ ဘယ္မွာတန္းစီရမလဲေပါ့။ ဒါနဲ႔ စပ္စုတတ္တဲ့ကၽြန္ေတာ္လဲ ေမးၾကည့္လုိက္တယ္ ေက်ာင္းသားျဖစ္ေၾကာင္း ေထာက္ခံစာကို ေက်ာင္းကမေတာင္းပဲ ဘာလုိ႔ သံရံူးကေတာင္းသလဲေပါ့။ ဒါနဲ႔ေက်ာင္းသား တစ္ေယာက္ကျပန္ေျဖတယ္ ရန္ကုန္ေလဆိပ္က လူ၀န္းမႈၾကီးၾကပ္ေရးက သံရံုးက ေထာက္ခံစာကို ပဲ အသိအမွက္ျပဳသတဲ့။ ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ေမးလုိက္တယ္ ညီေလးတို႔က ဘယ္ေက်ာင္းကလဲေပါ့။ Nanyang Technological University (NTU) ကပါတဲ့။ ကၽြန္ေတာ္လဲ ေတာ္ေတာ္ အံၾသသြားတယ္ NTU လုိ world recognize ျဖစ္တဲ့ေက်ာင္းမ်ဳိးက စာကို ရန္ကုန္ေလဆိပ္က လူ၀န္းမႈၾကီးၾကပ္ေရးက ဘာေၾကာင့္ recognize မျဖစ္သလဲ လုိ႔ေပါ့။ ဒီလုိနဲ႔ ၁၀ နာရီေလာက္မွာ အသက္ခပ္ငယ္ငယ္ ၃၀ ၀န္းက်င္ သံရံုး၀န္ထမ္း တစ္ေယာက္ စာအုပ္တစ္အုပ္ ကိုင္လာၿပီး ေက်ာင္းသားေတြကို အမည္ေရးခိုင္းတယ္။ ၿပီးေတာ့ ထုိသူ နာရီ၀က္ေလာက္ေပ်ာက္သြားျပန္တယ္။ ၁၀နာရီခြဲေလာက္ၾကေတာ့ ခုနကလူငယ္ ျပန္ထြက္လာၿပီး ေလွ်ာက္လႊာေတြကို လက္ခံရင္း passport ေတြကို စစ္ေနတယ္။ ထိုသူငယ္ရဲ႕မ်က္ႏွာဟာ လံုး၀ကုိတင္းမာေနၿပီး စကားေျပာရာမွာလဲ ေတာ္ေတာ့္ကို ရိုင္းစိုင္း တာကို ေတြ႕ေနရတယ္။ သူအၿမဲေျပာေနတဲ့ စကားတစ္ခြန္းက “ မင္းတုိ႔ကို ငါက ေစတနာနဲ႔ လုပ္ေပးေနတာ သိပ္ၿပီးေစာတက မတတ္နဲ႔” တဲ့ေလ . ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္က ဘယ္အခ်ိန္ရမလဲ ၁၂ နာရီခြဲေလာက္ရမလား ဆိုေတာ့ “ မင္းတုိ႔ကို ငါက ေစတနာနဲ႔ လုပ္ေပးေနတာ သိပ္ၿပီးေစာတက မတတ္နဲ႔” ဆိုတဲ့စကားျပန္ပဲရတယ္. ဒီေနရာမွာ စဥ္းစားမိတာက သူတို႔ေတြဟာ (သံရံုး ၀န္ထမ္း) သံရုံုးကို အေပ်ာ္ခရီးထြက္လာၿပီး သံရံုး တာ၀န္ေတြကို ေစတနာနဲ႔ လုပ္ေပးေနသလား ေပါ့။ သူတို႔မွာ ျမန္မာႏုိင္ငံသားေတြနဲ႔ပက္သက္ၿပီး ဘာတာ၀န္မွ မရွိဘူး ဆုိတဲ့သေဘာလားေတာ့ မသိဘူး။

အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ေက်ာင္းသူေလးတစ္ေယာက္ passport နဲ႔ စာရြက္ေတြကို လံုးေခ်ၿပီး မ်က္ရည္စေတြနဲ႔ ေျပးထြက္လာတယ္ သူ႔သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္ေလာက္က ေနာက္က ေျပးလိုက္သြားတယ္ အသက္၂၀ ေက်ာ္အရြယ္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ က အမ်က္ေဒါသေတြနဲ႔ ေကာင္တာက သံရုံး၀န္ထမ္းကို ၾကည့္ေန ေလရဲ႕။ ဒါနဲ႔က်ေနာ္လဲ မေနသာေတာ့ပဲ ေကာင္ေလးကို သံရုံး အျပင္ကို ေခၚၿပီး ဘာျဖစ္လဲ ေမးတာေပါ့။ ျဖစ္ပံုက သူ႔သူငယ္ခ်င္း ေကာင္မေလးက ၂၀၀၇ တံုးက အလုပ္ လပိုင္း လုပ္ဖူးတယ္ တဲ့။ အခြန္လဲေဆာင္ၿပီးသားပါ ဒါေပမဲ့ အေျပစာက သူေနတဲ့အေဆာင္မွာ က်န္ခဲ့တယ္တဲ့ေလ။ အခြန္ေဆာင္ၿပီး ရန္ကုန္ကို တစ္ေခါက္ ျပန္ ထားျပီးသားပါ။ ဒါကို အဲဒီေကာင္ေလးက သူ႔သူငယ္ခ်င္း အတြက္ ကူ ေျပာေပး တာေပါ့။ passport ထဲမွာ ျပန္ထားတဲ့ တဆိပ္တံုးရွိတယ္ ေပါ့ ဆုိၿပီးေတာ့။ အဲဒါကို ၀န္ထမ္း ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက ေဘးလူ၀င္ေျပာရမလားဆုိ ၿပီး မလုပ္ေပးပဲ passport ကို ျပန္ေပးလိုက္သတဲ့။ ကၽြန္ေတာ္က ေက်ာင္းသားေလးကို ေမး ၾကည္မိတယ္ သူတို႔ ရဲ႕ computer ထဲ မွတ္တမ္းကို ျပန္ၾကည့္ ေပးလို႔မရဘူးလားေပါ့။ အဲ…. ေက်ာင္းသားေလးျပန္ေျပာတာ က ဒီရံုးမွာ computer မေျပာနဲ႔ လက္နိပ္စက္ေလးတစ္လံုးေတာင္မ်ား ေတြမိလုိ႔လားတဲ့ေလ။ အဲဒီေက်ာင္းသားေလး မသြားခင္ ေနာက္ဆံုးေျပာသြားတဲ့ စကာတစ္ခြန္း က အခုအခ်ိန္ထိ ကၽြန္ေတာ့ရင္ထဲ က်န္ေနခဲ့တယ္ “ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ နုိင္ငံသားေျပာင္းၾကတာ ေနာက္ထပ္ ေျပာင္း မဲ့သူေတြလဲ အမ်ားႀကီး တဲ့ေလ”။ လူေတြ အားလံုးသိထားတဲ့အတိုင္း အခုေခတ္ စင္ကာပူက NTU, NUS ဆိုတာ ျမန္မာျပည္ကထူးခၽြန္ ထက္ျမက္တဲ့ လူငယ္ေလး ပညာဆီပူးရာ university ေတြပဲေလ။ သူတို႔ေတြဟာႏုိင္ငံရဲ႕ အနာဂတ္းေတြဆိုရင္လဲ မွားပါဘူး။ သူတုိ႔ေလးေတြကို ကိုယ္နိုင္ငံအတြက္ အဆံုးအရွဳံမခံသင့္ဘူးလို႔ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ယူဆမိပါတယ္။

သံရံုးကေပးတဲ အခြန္ေျပစာကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ရင္း ဒီလုိေက်ာင္းမ်ဳိးမွာ ပညာသင္ၾကားေနတဲ့ ေက်ာင္းသာေလး ေတြ ဆံုးရုံးေနရတာဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏုိင္ငံရဲ႕အနာဂတ္ေတြ ဆံုးရွံဳးေန ရတာပဲဆုိတာေတြးရင္း အိပ္ျပန္ေရာက္တဲ့အထိ ကၽြန္ေတာ့ရင္ထဲမွာ နာက်င္ေၾကကြဲေန ခဲ့ရပါတယ္။

သားႀကီး(စကၤာပူ)

60th Anniversary of International Human Rights Day Invitation

SPDC's divide and rule policy

နအဖ ေသြးခြဲ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ေဘာလံုးပြဲ ပိုစတာ

စစ္အစိုးရ၏ ေသြးခြဲ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး တရား၀င္ ေပၚလြင္စြာ ျပန္လည္ စတင္ျခင္းလား
(ေတာင္ပိုင္း ရခိုင္ျပည္နယ္ ဖလား ေဘာလံုးျပိဳင္ပြဲ က်င္းပျခင္း)

သတင္း၊ ဓာတ္ပံု- ရန္ႏိုင္

ရခိုုင္ျပည္နယ္ ေက်ာက္ျဖဴျမိဳ႕၊ ျမိဳ႕မ အားကစားကြင္း တြင္ (၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ပယက (ပအဖ) ဥကၠဌ ဖလား ရခိုုင္ျပည္နယ္ေတာင္ပိုင္း ျမိဳ႕နယ္ေပါင္းစံု ေဘာလံုးျပိဳင္ပြြဲ)ဲ ဟု အမည္ေပးထားေသာ ေဘာလံုးပြဲ တစ္ခုကို ႏို၀င္ဘာာ ၂၉ ရက္မွ ဒီဇင္ဘာ ၇ ရက္ေန႕အထိ က်င္းပ လ်က္ရွိေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။

အဆိုပါ ျပိဳင္ပြဲသို႕ ရခိုင္ျပည္နယ္ ေတာင္ပိုင္း ျမိဳ႕နယ္ မ်ား ျဖစ္ၾကသည့္ ေက်ာက္ျဖဴ၊ ရမ္းျဗဲ၊ မာန္ေအာင္၊ အမ္း၊ သံတြဲ၊ ေတာင္ကုတ္၊ ဂြ ျမိဳ႕နယ္မ်ား မွ ေဘာလံုး အသင္းမ်ား ၀င္ေရာက္ ယွဥ္ျပိဳင္ၾကမည္ ျဖစ္သည္။

ယခု ျပိဳင္ပြဲကို ရခိုင္ျပည္နယ္ ေအးခ်မ္းသာယာေရးႏွင့္ ဖြံ႕ျဖိဳးေရးေကာင္စီ (ပအဖ) မွ ျပည္နယ္ အဆင့္ က်င္းပျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုသို႕ က်င္းပရာတြင္ ေတာင္ပိုင္း ဖလား ဟု တရား၀င္ အမည္ ေပးထားျခင္းမွာ စဥ္းစား ဖြယ္ အခ်က္တစ္ခု ျဖစ္ေနပါသည္။ နအဖ စစ္အစိုးရ အေနျဖင့္ ကိုလိုနီ နယ္ခ်ဲ႕ အဂၤလိပ္အစိုးရ နည္းတူ ေသြးခြဲ က်င့္သံုးေရး စနစ္ကို က်င့္သံုးလာခဲ့သည္မွာ ၾကာျမင့္ေနျပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ ရခိုင္ျပည္နယ္အား ေတာင္ပိုင္း၊ ေျမာက္ပိုင္း ဟု ယခင္က တရား၀င္ သံုးစြဲျခင္း မရွိခဲ့ဖူးေပ။ ဤသို႕ေခၚ ေ၀ၚသံုးစြဲ ျခင္းမွာမူ ယခု ေဘာလံုးျပိဳင္ပြဲမွ တရား၀င္ စတင္သည္ ဟု ဆိုႏိုင္မည္ ျဖစ္သည္။ ယင္းသို႕ ခြဲျခား ေခၚေ၀ၚသံုးစြဲ သြားျခင္းသည္ ရခိုင္ျပည္သူ ျပည္သားမ်ား အတြင္း၊ ေတာင္ပိုင္း၊ ေျမာက္ပိုင္း ဟူေသာ ေဒသစြဲ စိတ္မ်ား၊ စိတ္၀မ္း ကြဲျပားမႈမ်ား ေပၚေပၚလာေအာင္ တမင္ ဖန္တီးလိုက္ေသာ နအဖ၏ ေသြးခြဲမႈ ေပၚလစီ လုပ္ရပ္၏ ပထမ ေျခလွမ္း ဟု ယူဆႏိုင္ပါသည္။

နအဖ သည္ ရွမ္းအမ်ိဳးသားတို႕ ေနထိုင္ရာ တစ္ခုတည္းေသာ ရွမ္းျပည္နယ္ကိုပင္၊ ရွမ္းျပည္နယ္ေျမာက္ပိုင္း ဟုလည္းေကာင္း၊ ရွမ္းျပည္နယ္ ေတာင္ပိုင္း ဟုလည္းေကာင္း၊ ရွမ္းျပည္နယ္ အေရွ႕ပိုင္း ဟုလည္းေကာင္း၊ ျပည္နယ္သံုးခု ခြဲျခားျပီး ပအဖ သံုးခုဖြဲ႕စည္းလ်က္ divide and rule policy ျဖင့့္ ေသြးခြဲ အုပ္ခ်ဳပ္လာခဲ့သည္မွာ ဆယ္စုႏွစ္ ႏွစ္ခုမွ် ၾကာျမင့္ခဲ့ျပီ ျဖစ္သည္။ ထိုနည္းတူ ရခိုင္ျပည္နယ္ကိုလည္း ေတာင္ပိုင္း၊ ေျမာက္ပိုင္း ဟူေသာ အေခၚအေ၀ၚမ်ားကို တရား၀င္ သံုးစြဲလ်က္ ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း ေသြးခြဲ လာေတာ့ မည္ေလာ ဆိုသည္ကို ဤေဘာလံုး ျပိဳင္ပြဲ ျဖစ္စဥ္မွ အစျပဳလ်က္ ေစာင့္ၾကည့္ ၾကရဦးမည္ ျဖစ္ေပသည္။

ကိုသိန္းစိန္ ေခါင္းေျပာင္ရေသာ အေၾကာင္းအရင္း

ကၽြန္ေတာ္တို႔ တိုင္းျပည္ႀကီးကို ေန႔မအား ညမအား ဖ်က္ဆီးေနလိုက္တာမ်ား အခု ေနာက္ဆံုး ျပည္ပမွာ ဒင္းတို႔နဲ႔ လြတ္ရာ ကၽြတ္ရာ သြားေန ေနတဲ့ လူေတြကို အလုပ္ေပးမယ့္ အႀကံအစည္နဲ႔ ဥာဏ္ႀကီးလိုက္တဲ့ ဥာဏ္ႀကီးရွင္ ဝဏ္က်ီးျခဳပ္ ကိုသိဏ္းဆိန္။ ...... သူ႔ခဗ်ာ အဲလို တိုင္းျပည္အတြက္ အေတြးအေခၚေတြ ေတြးတတ္လြန္းလို႔ ေခါင္းေျပာင္ေနတာသာ ၾကည့္ၾကပါေတာ့ဗ်ာ။

Joke of the year!!!

Myanmar: PM Says Farm Sector Can Absorb Unemployed

2008-12-03 12:11

YANGON, MYANMAR: Myanmar's prime minister has said that the country's economy can provide jobs for returning migrant workers who lost their jobs due to the global financial crisis.

All three state-run daily newspapers on Tuesday (2 Dec) published the remarks by Prime Minister Gen. Thein Sein, made at a meeting with ministers, government officials and businessmen in the capital of Naypyitaw. It was the first public comment from the government on how the global crisis might affect the country.

In the remarks, made Monday (1 Dec), Thein Sein said that should workers overseas lose their jobs, Myanmar's agricultural sector by itself could employ millions.

Thein Sein said there are 46,057 Myanmar workers legally working abroad, but statistics from other countries and organizations estimate that more than 2 million are working abroad illegally, the New Light of Myanmar and other newspapers reported.

Thein Sein said millions of workers are needed in palm oil plantations, rubber plantations and teak plantations, and for timber extraction. Fisheries and the salt industry are also ready to hire workers, he said.

The foreign, labor and agriculture ministries all stand ready to help Myanmar workers who lost their overseas jobs, he added.

The prime minister conceded that the global economic crisis could have an indirect impact on Myanmar and destabilize local markets even though the effect on the monetary sector should be minimal because Myanmar's currency is not freely convertible so money transactions are not closely linked to foreign banks.

Thein Sein said Myanmar, which faces U.S. and European economic sanctions by the West because of the ruling junta's poor human rights record and failure to restore democracy, has no relations with Western monetary institutions. He also said Myanmar's foreign loan burden is insignificant compared to other countries, the New Light of Myanmar reported. (AP)

အေပ်ာ့စား သတၱဳ

တေန႔က ကၽြန္ေတာ့္ ကေလးမ်ားကို စာသင္ေပးေနတဲ့ ဆရာမေလး ယူလီယာ ဗာဆီယက္ဗနာ့ကို ကၽြန္ေတာ့္ စာၾကည့္ခန္းအတြင္းသို႔ အေခၚခိုင္းလိုက္တယ္။

ေပးစရာ ေငြေၾကး ကိစၥမ်ားကို ရွင္းလင္းေပးရန္ျဖစ္သည္။
“ထိုင္ပါ၊ ဆရာမ” .. ဟုေျပာရင္း
“ေပးစရာရွိတာေလးေတြကို ေပးမလို႔ အေခၚခိုင္းလိုက္တာပါ။ ဆရာမလည္း ေငြလိုေရာ့မယ္။ ဒါေပမယ့္ ဆရာမကလည္း မေတာင္းဘူး၊ ေကာင္းၿပီေလ။ အခုေပးတာေပါ့၊ ကေလးေတြကို စာသင္ေပးဖို႔ ဆရာမကို တစ္လ ရူဘယ္ ၃၀ နဲ႔ သေဘာတူခဲ့တယ္ေနာ္”
“တစ္လ ၄၀ ပါ”
“မဟုတ္ဘူး သံုးဆယ္။ ဒီမွာ စာနဲ႔ ေသေသခ်ာခ်ာေရးထားတယ္။ အိမ္မွာ ကေလးေတြကို စာလာျပေပးတဲ့ ဆရာမ မွန္သမွ် တစ္လ ရူဘယ္ ၃၀ အၿမဲေပးခဲ့တယ္။ ဆရာမ ဒီမွာ စာသင္ေပးေနတာ အခုဆိုရင္ ၂ လ ရွိသြားၿပီေနာ္”

“ႏွစ္လနဲ႔ ငါးရက္ပါ”

“မဟုတ္ပါဘူး၊ ဒီေန႔ပါနဲ႔ ေပါင္းမွ ႏွစ္လ တိတိ၊ အားလံုး ဒီမွာ စာနဲ႔ ေရးမွတ္ထားတယ္။ အခု ဆရာမကို ေပးရမွာက ႏွစ္လစာဆိုေတာ့ ရူဘယ္ ၆၀။ အဲဒီ အထဲက တနဂၤေႏြ ၉ ရက္ကို ႏႈတ္ရဦးမယ္။ တနဂၤေႏြေတြမွာ ဆရာမဟာ ကိုလ်ာကို စာမသင္ေပးခဲ့ဘူး။ ၿပီးေတာ့ အားလပ္ရက္နဲ႔ ပိတ္ရင္ ၃ ရက္ပါေသးတယ္။”

ဆရာမေလး ယူလီဗာ့ ဆီလီယက္ဗနာသည္ မ်က္ႏွာႀကီး နီရဲလာကာ စကတ္ အနားစြန္းေလးမ်ားကို လက္ဖ်ားႏွင့္ စိတ္လႈပ္ရွားစြာ ကိုင္ေနသည္။ စကားတစ္ခြန္းမွ မေျပာ။

“အားလပ္ရက္ သံုးရက္၊ သံုးရက္အတြက္ တစ္ဆယ့္ႏွစ္ရူဘယ္ျဖတ္ရမယ္။ ကိုလ်ာေလး ေနမေကာင္းျဖစ္ၿပီး စာမသင္ခဲ့ရဘူး။ ဆရာမဟာ ဗာယာနဲ႔ပဲ ေနခဲ့ရတယ္။ အိမ္ရွင္မက ဆရာမကို ညစာ စားၿပီးခ်ိန္ဆိုရင္ အနားေပးတယ္။ တစ္လ ၁၂ ရူဘယ္နဲ႔ ခုနစ္ ရူဘယ္ေပါင္းေတာ့ တစ္ဆယ့္ကိုး ရူဘယ္၊ လစာထဲက တစ္ဆယ့္ကိုး ရူဘယ္ကို ႏႈတ္ေတာ့ ေလးဆယ့္တစ္ရူဘယ္ပဲ က်န္ေတာ့တယ္။ မွန္တယ္ေနာ္။”

ဆရာမေလး ယူလီယာဗာဆီလီယက္ ဗနာ၏ ဘယ္ဘက္မ်က္လံုးမ်ားသည္ နီရဲသြားကာ မ်က္ရည္မ်ား ဝိုင္းစို႔လာသည္။ ေမးလည္း တဆက္ဆက္ တုန္လာသည္။ ဆရာမေလးသည္ ေခ်ာင္းတခ်က္ဆိုးလိုက္ကာ ႏွာေခါင္းကို ပြတ္သည္။ သို႔ေသာ္ စကားတစ္ခြန္းမွ မေျပာ။

“ႏွစ္သစ္ကူးပြဲ မတိုင္မီက လကၻရည္ အခ်ိဳခြက္နဲ႔ ပန္းကန္ျပား ဆရာမေၾကာင့္ ကြဲသြားခဲ့တယ္။ အဲဒါအတြက္ ႏွစ္ရူဘယ္၊ လကၻရည္ခြက္က အေတာ္ တန္ဖိုးႀကီးပါတယ္။ မိသားစု အစဥ္အဆက္ ထိမ္းသိမ္းဆက္ခံလာတဲ့ ပစၥည္းမို႔ အေတာ္ေလး စိတ္မေကာင္းျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ ထားပါေတာ့ေလ။ ပိုၿပီး ဆိုးဆိုးဝါးဝါး ျဖစ္ခဲ့တာရွိေသးတယ္။ ဆရာမရဲ႕ ေပါ့ေလ်ာ့မႈေၾကာင့္ ကိုလ်ာဟာ သစ္ပင္ေပၚတတ္လို႔ အက်ီစုတ္ၿပဲသြားခဲ့တယ္။ အဲဒါအတြက္ တစ္ဆယ္ ရူဘယ္။ ဆရာမရဲ႕ ေပါ့ဆမႈေၾကာင့္ အိမ္ေဖၚမေလးက ဗာယာရဲ႕ ဘြတ္ဖိနပ္ကို ခိုးယူသြားခဲ့တယ္။ ဒါေတြ အားလံုးကို မ်က္လံုး ေဒါက္ေထာက္ၾကည့္ရမွာက ဆရာမရဲ႕ အလုပ္။ ဒါ့အတြက္ ဆရာမကို ပိုက္ဆံေပးၿပီးငွားထားတာကိုး။ အဲဒီအတြက္ ငါး ရူဘယ္ျဖတ္မယ္။ ဇန္ဇဝါရီလ ၁၀ ရက္ေန႔က ဆရာမ က်ဳပ္ဆီက ေငြ ဆယ္ရူဘယ္ ေခ်းခဲ့တယ္။”

“ဟင့္အင္း၊ ကၽြန္မ ရွင့္ဆီက မေခ်းခဲ့ဖူးပါဘူး။” ဟု ဆရာမေလးက ေလသံသဲ့သဲ့ျဖင့္ ေျပာသည္။

“ဒီမွာ အားလံုးကို စာနဲ႔ေရးမွတ္ထားတယ္။”
“ဒါဆိုလည္း ေကာင္းပါၿပီ၊ ေနာက္ေတာ့ေကာ”
“ေလးဆယ့္တစ္ရူဘယ္ထဲကေန ႏွစ္ဆယ့္ ခုနစ္ ရူဘယ္ကို ႏႈတ္ေတာ့ တစ္ဆယ့္ေလး ရူဘယ္က်န္တယ္။”

ဆရာမေလး၏ မ်က္လံုးအစံုသည္ မ်က္ရည္မ်ားျဖင့္ ျပည့္သိပ္ေနကာ သြယ္တန္းလွပေသာ ႏွာတံစင္းစင္းေပၚတြင္ ေခၽြးသီး ေခၽြးေပါက္မ်ား ဝိုင္းစို႔လာသည္။ သနားစရာ အေတာ္ေကာင္းသည့္ မိန္းကေလး ... ။
“ကၽြန္မ တစ္ခါပဲ ပိုက္ဆံေခ်းခဲ့ဖူးပါတယ္။ အဲဒါ ရွင့္ဇနီးဆီက သံုးရူဘယ္ထဲရယ္ပါ။ ဒါ့ထက္ တျပားမွ မပိုခဲ့ပါဘူး။”

“အဲဒါကို ထည့္မေျပာခဲ့ခဲ့ဘဲကိုး။ အဲဒါ က်ဳပ္စာထဲမွာ ေရးမမွတ္ရေသးဘူး။ တစ္ဆယ့္ေလး ရူဘယ္ထဲက သံုးရူဘယ္ ထပ္ႏႈတ္ေတာ့ တစ္ဆယ့္တစ္ ရူဘယ္ပဲ က်န္ေတာ့တယ္။ ဒီမွာ သံုးရူဘယ္၊ ေနာက္ သံုးရူဘယ္၊ ေနာက္သံုးရူဘယ္၊ တစ္ရူဘယ္၊ တစ္ရူဘယ္ အားလံုး တစ္ဆယ့္တစ္ ရူဘယ္၊ အဲဒါ ဆရာမ ပိုက္ဆံ။”

ကၽြန္ေတာ္သည္ ဆရာမေလးကို ေငြ တစ္ဆယ့္ တစ္ရူဘယ္ကို လွမ္းေပးလိုက္သည္။ ဆရာမေလးသည္ ေငြကို တုန္တုန္ရီရီျဖင့္ လွမ္းယူကာ အက်ီ အိပ္ကပ္ထဲသို႔ ထည့္လိုက္သည္။

“ေက်းဇူးပါပဲ” ဟု ခပ္တိုးတိုးေလး ေျပာသည္။

ကၽြန္ေတာ္ သည္ ဝုန္းကခနဲ ထလိုက္ကာ အခန္းထဲတြင္ ေလ်ာက္ေနမိေတာ့သည္။ စိတ္လည္း အေတာ္ ဆိုးသြားသည္။

“ေနပါဦး၊ ဆရာမက ကၽြန္ေတာ့္ကို ဘာအတြက္ ေက်းဇူးတင္ရတာလဲ။” ဟု ခပ္ဆက္ဆက္ ေမးလိုက္သည္။
“ပိုက္ဆံ ေပးတဲ့ အတြက္ပါ။”
“က်ဳပ္ ခင္ဗ်ားကို ေငြလိမ္ေပးေနတာ၊ ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္ႀကီး ေအးဓားျပတိုက္ေနတာ၊ ဘာျပဳလို႔ က်ဳပ္ကို ေက်းဇူးတင္တာလဲ။”
“တျခားမွာဆို တျပားမွေတာင္ မရလို႔ပါ။”
“တျပားမွ မရဘူး ဟုတ္လား၊ ျဖစ္မွ ျဖစ္ရေလ၊ ေအးေလ .. ၊ အံ့ၾသစရာေတာ့ မရွိပါဘူး။ က်ဳပ္ခင္ဗ်ားကို ရက္စက္တဲ့ သင္ခန္းစာတစ္ခုကို ေပးခ်င္လို႔ပါ။ ခင္ဗ်ား လစာ ႏွစ္လအတြက္ ရူဘယ္ရွစ္ဆယ္လံုးလံုး၊ အျပည့္ေပးမွာပါ။ ေဟာဟိုက စာအိပ္ထဲမွာ အျပည့္ထည့္ထားပါတယ္။ ဆရာမ ... ဘာျပဳလို႔ ခင္ဗ်ား ဒီေလာက္ ေပ်ာ့ညံ့ရတာလဲ။ မဟုတ္တာ ဘာျပဳလို႔ ျပန္မေျပာရဲရတာလဲ။ မဟုတ္တာကို ျပန္ေျပာရဲရမယ္။ ဒီလိုမွ မဟုတ္ဘူးဆိုရင္ ဘဝမွာ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ေနလို႔ ရေတာ့မွာလဲ။ ဒီလို ေပ်ာ့ညံ့လို႔ ဘယ္ျဖစ္မလဲ။

ဆရာမေလး မ်က္ႏွာျပံဳးေယာင္သန္းလာသည္။

ကၽြန္ေတာ္သည္ ဆရာမေလးအား ဘဝေနနည္း သင္ခန္းစာတစ္ရပ္ကို ရက္ရက္စက္စက္ ေပးမိလိုက္သည့္အတြက္ ခြင့္လႊတ္ဖို႔ ေတာင္းပန္ရင္း သူမ၏ လစာ ရူဘယ္ ၈၀ ကို ေပးလိုက္ပါသည္။ ဆရာမေလးသည္ အံ့အားသင့္၍ ေနသည္။

“ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။”
ဟု ေၾကာက္ေၾကာက္ရြံ႕ရြံ႕ ျဖင့္ ေျပာရင္း အခန္းထဲမွ ထြက္သြားသည္။ သူထြက္သြားေလမွပင္ သူ၏ေက်ာျပင္ကို ေငးၾကည့္ရင္း ေလာကႀကီးမွာ ရက္စက္တယ္ဆိုတာ အလြန္လြယ္ကူတဲ့ အလုပ္ပါလားဟု ေတြးေနမိလိုက္ေတာ့၏။

ပိေတာက္ပြင့္သစ္ မဂၢဇင္း၊ အမွတ္၉၊ ၁၉၉၅ ေအာက္တိုဘာလ။

ရုရွားစာေရးဆရာႀကီး Anton Chekhoy ၏ ဝတၳဳတို Softy ကို ဆရာလင္းေဝၿမိဳင္က ဘာသာ ျပန္ထားတာ ျဖစ္ပါသည္။
(အျခအေန အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ဘာသာျပန္သူ၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ကို ရယူထားျခင္း မရွိပဲ ျပန္လည္ ေဖၚျပထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။)

ေလးစားစြာျဖင့္
ကိုထိုက္