တိုင္းျပည္ အေျပာင္းအလဲ

"ျပည္တြင္းစစ္ႀကီး ျဖစ္ေနတာေတာင္မွ ၾကားက ဒီမိုကေရစီက ဘယ္လိုရသြားတယ္ မသိဘူး" ဆိုတဲ့ ဆရာ ခ်စ္ဦးညိဳရဲ႕ စကားကို ေသခ်ာ ေတြးၿပီး အဓိပၸါယ္ေတြ အမ်ားႀကီး ပါတယ္လို႔ ခံစားမိတယ္။

အရင္ ဗိုလ္ခင္ညြန္႔ တန္ခိုးအာဏာ ထြားေနတုန္းက “ေလွပြဲ၊ ႏြားပြဲ၊ ျမင္းပြဲ၊ မာရသြန္၊ လမ္းေဖါက္၊ တံတားေဆာက္၊ ဆည္တူး၊ စက္ရံုဖြင့္၊ ရထားလမ္းဖြင့္၊ လယ္ကြင္းေတြၾကည့္” .. အဲဒါေတြ လုပ္ၿပီး တိုင္းျပည္ေအးခ်မ္းေနပါတယ္။ လာဘ္စားတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြကိုလည္း အေရးယူျပခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီလို တိုးတတ္ေနပါတယ္ဆိုၿပီး အမ်ိဳးမ်ိဳး သက္ေသျပ သတ္မွတ္ခဲ့တယ္။

ဒီလို တိုးတတ္ေနပါတယ္၊ ေအးခ်မ္းေနပါတယ္ ေျပာေနရင္းနဲ႔ပဲ …. တိုင္းျပည္ဟာ တေျဖးေျဖးနဲ႔ … တခ်ိန္က ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ေနာက္မွာ ရွိေနတဲ့ .. ဗီယက္နမ္၊ လာအို၊ ကေမာၻဒီယား.. ဆိုတဲ့ အိမ္နီးခ်င္းေတြရဲ႕ ေနာက္ကို ေရာက္သြားခဲ့တယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြ တခါမွ မစဥ္းစားဖူးတဲ့ အိႏၵိယ၊ တရုတ္၊ ယိုးဒယား စတဲ့ ႏိုင္ငံေတြမွာ ေရြ႕ေျပာင္းအလုပ္သမား (တနည္း) ေခတ္သစ္ ကၽြန္ဇာတ္ကို ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြ “က” ေနၾကရတယ္။

အခုလည္း တိုင္းျပည္က ေျပာင္းလဲ ေနပါၿပီ ဆိုၿပီး လုပ္ျပေနျပန္တယ္။ ဒါေပမယ့္ … ျမန္မာျပည္ဟာ ဒီမိုကေရစီတိုင္းျပည္ ျဖစ္ေနပါတယ္ဆိုတာ ..

၁။ ေရြးေကာက္ပြဲဆိုတာ ရွိရံုနဲ႔ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံလို႔ သတ္မွတ္လို႔ မရဘူး

၂။ စစ္ယူနီေဖါင္း ခၽြတ္ၿပီး ပုဆိုးဝတ္၊ ေခါင္းေပါင္း ေပါင္းရံုနဲ႔ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံလို႔ သတ္မွတ္လို႔မရဘူး

၃။ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြ အေယာင္ျပ လႊတ္ျပရံုနဲ႔ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံလို႔ သတ္မွတ္လို႔ မရဘူး

၄။ အစကတည္းက မလုပ္သင့္တာေတြကို လုပ္ခဲ့ၿပီး .. အဲဒီ မလုပ္သင့္တာေတြကို ခဏေလာက္ ရပ္ေပးလိုက္ရံုနဲ႔ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံလို႔ သတ္မွတ္လို႔ မရဘူး

၅။ အတိုက္အခံ ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ စကားေျပာရံုနဲ႔လည္း ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံလို႔ သတ္မွတ္လို႔ မရဘူး

၆။ ပါလီမာန္ဆိုတဲ့ အေဆာက္အအံုထဲမွာ ဟိုေမး၊ ဒီေျဖလုပ္ေနရံုနဲ႔ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံလို႔ သတ္မွတ္လို႔ မရဘူး

၇။ အစကတည္းက မတားသင့္တဲ့ သတင္းစီးဆင္းမႈ လုပ္ငန္းေတြ၊ ျပည္သူေတြ ေျပာဆိုခြင့္ အခြင့္အေရးေတြကို စံခ်ိန္ မမွီတမွီ ခြင့္ေပးရံုနဲ႔ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံလို႔ သတ္မွတ္လို႔ မရဘူး

၈။ လူ႔အခြင့္အေရး ေကာ္မရွင္ နာမည္တပ္ၿပီး လူတစ္စုကို အဲဒီေကာ္မရွင္မွာ လုပ္ကြာလို႔ ေျပာရံုနဲ႔ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံလို႔ သတ္မွတ္လို႔ မရဘူး

၉။ တရားမဝင္ အတည္ျပဳထားတဲ့ အေျခခံဥပေဒကို လိုက္နာပါတယ္ ေျပာရံုနဲ႔ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံလို႔ သတ္မွတ္လို႔မရဘူး

၁၀။ အလုပ္သမား သမဂၢ (သူတို႔အဆို) အလုပ္သမား အဖြဲ႔အစည္းဖြဲ႔ခြင့္ ေပးရံုနဲ႔ သတ္မွတ္လို႔မရဘူး

အဲဒါေတြ လုပ္ျပရံုနဲ႔ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံလို႔ သတ္မွတ္ရင္ေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြဟာ မၾကာခင္မွာ လာအို၊ ကေမာၻဒီယား၊ ဗီယက္နမ္၊ ဘဂၤလားေဒရွ္၊ ဖီလစ္ပိုင္ .. စတဲ့ ႏိုင္ငံေတြမွာ ကၽြန္ဇာတ္ကဖုိ႔ ဇာတ္တိုက္ထားၾကရေတာ့မွာ ေသခ်ာတယ္။

ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံလို႔ သတ္မွတ္ခ်င္ရင္ …

၁။ ျပည္တြင္းစစ္ ခ်က္ျခင္းရပ္၊ စစ္မွန္တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြး

(တိုင္းျပည္လံုျခံဳေရး အေၾကာင္းျပေပမယ့္ လက္ေတြ႔မွာ ေသခ်ာတာက တိုင္းရင္းသား တပ္ေတြက သူတို႔ ေျခကုပ္ယူထားတဲ့ ေနရာထက္ ေက်ာ္ၿပီး စစ္လိုက္မတိုက္ဘူး)

၂။ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္သတ္မွတ္ခ်က္ ဖြင့္မေနဘဲ .. ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားလို႔ သံသယ ရွိသူအားလံုးကို ခ်က္ျခင္းလႊတ္

၃။ ျမန္မာႏိုင္ငံသားအားလံုးကို ဒီမိုကေရးစီ ေဖၚေဆာင္ခြင့္ထဲပါ လြတ္လပ္စြာ ပါဝင္ႏိုင္ခြင့္ ဖန္တီးေပး၊ ၿပီးေနာက္ ပါဝင္လာေအာင္ တိုက္တြန္း ႏိႈးေဆာ္ေပး။

(ဒီမိုကေရစီဆိုတာ .. ဒီလို၊ ဟိုလို ဆိုၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္သူက ဝင္ၿပီး ဆရာလုပ္စရာ မလို၊ အစိုးရဆိုတာ ျပည္သူလူထုရဲ႕ မိဘ မဟုတ္ဘူး။ အစိုးရဆိုတာ ျပည္သူလူထုရဲ႕ အသံေတြ တံု႔ျပန္ ေဆာက္ရြက္ရတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းသာ ျဖစ္တယ္။ ျပည္သူေတြက လူညံ့ေတြ မဟုတ္ဘူး။)

၄။ လြတ္လပ္စြာ အသင္းအပင္းဖြဲ႔စည္းခြင့္ ဖန္တီးေပး

(အဲဒီ အသင္းအပင္းေတြက အစိုးရနဲ႔ ျပည္သူၾကား ထိန္းညွိေပးႏိုင္မွာ ျဖစ္ၿပီး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး ႏိုင္ငံေရးေတြကိုလည္း ထိန္းကြပ္ႏိုင္မွာ ျဖစ္တယ္။)

ဒါေတြ လုပ္ေဆာင္ၿပီးမွသာ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံလို႔ သတ္မွတ္လို႔ ရမွာျဖစ္တယ္။

4 years anniversary of the Saffron revolution In Burma

4 years Anniversary of the saffron revolution took place at Sule Pagoda in Yangon. Around 200 to 300 people are peacefully walking towards the Sule Pagoda, Praying for those who were killed in 4 years ago.













(ဓါတ္ပံုမ်ားကို - Myit Makha Mediagroup, Ko Yon, 7 Days News, Mizzima)

သိုးေရကို ျခံဳလာတဲ့ ဝံပုေလြ

သိန္းစိန္တို႔ အုပ္စုရဲ႕ သတိထားရမယ့္ လွည့္ကြက္ တခ်ိဳ႕ကို ကၽြန္ေတာ္ တင္ျပလိုပါတယ္။ အဲဒီ လွည့္ကြက္ေတြ ကေတာ့ .. နအဖ၊ နဝတ လက္ထက္ကတည္းက လုပ္ေနတဲ့ လုပ္ကြက္ ေတြကေန ဘာမွ မေျပာင္းလဲေသးဘူးဆိုတာပါဘဲ။ ေျပာခ်င္တာက ေသြးခြဲ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး (သို႔) အင္အားစုေတြ တစုတစည္းတည္း မျဖစ္ေရးပါ။ အဲဒါေတြကေတာ့ …

၁။ ၁၉၈၈ ေနာက္ပိုင္းကေန ဒီေန႔အထိ .. ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ ေခါင္းေဆာင္ေတြကို တၿပိဳင္နက္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လႈပ္ရွားခြင့္ ေပးတာမ်ိဳး မရွိဘဲ .. (ျပည္သူလူထု ဖိအား၊ ႏိုင္ငံတကာ ဖိအား၊ စစ္တပ္အတြင္း အၾကပ္အတည္းဖိအားေတြ ေလ်ာ့လာေအာင္ လႊတ္ေပးရတာမ်ိဳး ရွိခဲ့ရင္ေတာင္) .. တစ္ေယာက္ကို လႊတ္ရင္ အျပင္မွာ ရွိေနတဲ့ လူကို ျပန္ဖမ္းပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီေန႔အထိ ကိုမင္းကိုႏိုင္တို႔ အုပ္စုနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ တို႔ အျပင္မွာ တၿပိဳင္နက္ မရွိခဲ့တာ ၈၈ ေနာက္ပိုင္းကေန ဒီန႔အထိပါပဲ။ သူတို႔ အင္အားစု ႏွစ္ခု အတူတကြရွိရင္ ျဖစ္လာမယ့္ အင္အားက အရမ္းႀကီးတာေၾကာင့္ စစ္အုပ္စုရဲ႕ အာဏာ ထိခိုက္မွာ စိုးရိမ္ေနတာပါပဲ။ ဒါဟာ .. ကိုမင္းကိုႏိုင္တို႔ကို မလႊတ္ေပးေသးႏိုင္တာဟာ ဘာကို ျပေနသလဲဆိုေတာ့ ေဘာင္းဘီခၽြတ္ သိန္းစိန္တို႔ အုပ္စုဟာလည္း တိုင္းျပည္ေကာင္းဖို႔၊ အမ်ိဳးသားေရး ျပန္လည္ေပါင္းစည္းဖို႔ ဆိုတာထက္ သူတို႔ အာဏာၿမဲဖို႔ လုပ္ရပ္ရဲ႕ သက္ေသျပခ်က္ တစ္မ်ိဳးပါပဲ။

၂။ ေနာက္ တစ္ခုကေတာ့ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုေတြနဲ႔ တိုင္းရင္းသား အင္အားစု ကိစၥပါပဲ။ ဒီ ၂ မ်ိဳးမွာလည္း ၂ ဘက္စလံုးနဲ႔ တၿပိဳင္နက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး မယူပါဘူး။ ဒါဟာ စစ္တပ္ကို ရန္သူရွာေပးတယ္ဆိုတဲ့ ဗ်ဴဟာ တစ္မ်ိဳးပါပဲ။ ဒါမွ စစ္တပ္ရဲ႕ ေသနတ္က သူတို႔ဘက္ လွည့္မလာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ တိုင္းရင္းသားေတြနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ယူရင္ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုေတြကို ဖိႏွိပ္ေထာင္ခ်တာ လုပ္ၿပီး၊ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုေတြနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ယူရင္ တိုင္းရင္သားေတြနဲ႔ စစ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကိုလည္း ဒီေန႔အထိ သိန္းစိန္တို႔ အုပ္စုက က်င့္သံုးေနဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။

၃။ ေနာက္ဆံုး တစ္ခ်က္ကေတာ့ အမ်ိဳးသား ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ တိုင္းရင္းသားေတြၾကား၊ .. ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ အင္အားစုေတြၾကား .. အဲဒီ ေနရာ ႏွစ္ခုမွာ အျမင္လြဲေအာင္ ေသြးခြဲတဲ့ လုပ္ရပ္ေတြကိုလည္း ဒီကာလမွာ ဆက္တိုက္ လုပ္ေနတယ္တို႔ သံုးသပ္ပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က စစ္အုပ္စုနဲ႔ စကားေျပာေဆြးေႏြးေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ တိုင္းရင္းသားေတြကို ထိုးစစ္ဆင္ပါတယ္။ ဒါဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အာဆီယံ ဥကၠဌ ရာထူးအတြက္ အသံုးခ်တယ္ ဆိုတာထက္ .. ေသြးခြဲေရးကို ရည္ရြယ္ခ်က္ ရွိရွိ လုပ္ေနတယ္လို႔ သံုးသပ္ပါတယ္။ တိုင္းရင္းသားေတြက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ တိုင္းရင္းသားအေရး ကိစၥထက္ သူတို႔ ဗမာေတြ အခ်င္းခ်င္း အဆင္ေျပေအာင္ ေပါင္းၿပီး တိုင္းရင္းသားေတြကို ထိုးစစ္ဆင္ေနတာကို မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနတယ္။ သူမဟာ တိုင္းရင္းသားေတြအတြက္ အားကိုးရတယ့္ တကယ့္ ေခါင္းေဆာင္ မဟုတ္ဘူး ဆိုတဲ့ သံသယ ျဖစ္လာေစၿပီး .. အမ်ိဳးသား ေခါင္းေဆာင္ဆိုတဲ့ အျမင္ကေန ဗမာ ေခါင္းေဆာင္၊ NLD ေခါင္းေဆာင္ ဆိုတဲ့ အဆင့္ျဖစ္လာေအာင္ လုပ္ေနတာျဖစ္ၿပီး .. ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ တိုင္းရင္းသားေတြၾကား ေသြးခြဲေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။

အလားတူပဲ တခ်ိဳ႕ေသာ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုေတြ ၾကားထဲမွာလည္း ေဒၚစုနဲ႔ ေပါင္းျပၿပီး၊ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြ မလႊတ္ေပးေသးတာရယ္၊ အေျပာင္းအလဲ တကယ့္လက္ေတြ႔ မလုပ္ျပဘဲ ပါးစပ္ေျပာ၊ ေျပာေနတာေတြဟာလည္း အလားတူ သံသယေတြ ပြားလာေစၿပီး ေဒၚစုနဲ႔ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုေတြ တထပ္တည္း၊ တသားတည္း ျဖစ္ေနရာကေန ေသြးခြဲတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ့ အျမင္ကေတာ့ အရင္က နဝတ၊ နအဖ စစ္အုပ္စုဟာ အစြယ္တေဖြးေဖြးနဲ႔ မာန္ဖီေနတဲ့ အရိုင္းအစိုင္း ဝံပုေလြကေန .. အခု သိန္းစိန္တို႔ အုပ္စုဟာ သိုးသားကို စားဖို႔ သိုးေရကို ျခံဳလာတဲ့ ဝံပုေလြ ျဖစ္ေနတယ္လို႔ သတိေပးခ်င္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ။

ေလးစားစြာျဖင့္

ကိုထိုက္

(ကၽြန္ေတာ္ ဒီေနရာမွာ ေဘာင္းဘီခၽြတ္ သိန္းစိန္လို႔ ေခၚရတာ ရိုင္းတယ္လို႔ ထင္မယ့္လူေတြ ရွိႏိုင္ေပမယ့္၊ ကၽြန္ေတာ့္ ရင္ထဲကေန ဦးသိန္းစိန္လို႔ ရိုရိုေသေသ ေခၚရေလာက္ေအာင္ ထိုက္တန္တဲ့ လုပ္ေဆာင္မႈေတြ သူ႔ဘက္က ရလာတဲ့ တေန႔မွာ ကၽြန္ေတာ္ ဦးသိန္းစိန္လို႔ ရိုရိုေသေသ ေခၚမယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ထားပါတယ္။ ဒီေန႔အခ်ိန္မွာေတာ့ သူဟာ သံဃာသတ္သမား အုပ္စုထဲက သိန္းစိန္လို႔ပဲ ျမင္ေနပါေသးတယ္။ ဒါဟာ ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္း ျမင္ေနတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ျမန္မာျပည္က သန္း ၅၀ ေသာ လူေတြထဲက ၉၀% ေက်ာ္ေနတဲ့ လူေတြရဲ႕ အျမင္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို အျမင္ကို ေခ်ဖ်က္လိုရင္ေတာ့ ထိုက္ထိုက္တန္တန္ ႀကိဳးစားရယူႏိုင္မႈနဲ႔သာ ေခ်ဖ်က္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။)

အိုဘယ့္ စတုတၳမ႑ိဳင္

ငယ္ငယ္က ဖတ္ဖူးတဲ့ ကာတြန္း တစ္ခု မွတ္မိေနေသးတယ္။

လူႏွစ္ေယာက္ လမ္းေလွ်ာက္လာတယ္။ တစ္ေယာက္က အထမ္းသမား၊ ေသတၱာႀကီးကို ထမ္းလို႔၊ ေနာက္ တစ္ေယာက္က သူေဌးေပါ့။

အထမ္းသမားက တလမ္းလံုး "ညည္းညဴ" လာတယ္။ ေသတၱာက ေလးလိုက္တာေပါ့။ ဒီေတာ့ သူေဌးက အထမ္းသမားရဲ႕ ေသတၱာေပၚ ေက်ာက္တံုး တစ္တံုး ထပ္တင္လိုက္တယ္။

အထမ္းသမားက "ေအာင္မယ္ေလး" ဆိုၿပီး ထပ္ၿပီး "ညည္းညဴ" တယ္။

ဒီလိုနဲ႔ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ အဲဒီ အတိုင္း ခရီးဆက္လိုက္တာ၊ အေတာ္ေလး ခရီးေပါက္မွ သူေဌးက အထမ္းသမား ထမ္းထားတဲ့ ေသတၱာေပၚက ေက်ာက္တံုးကို ေအာက္ကို ခ် ေပးလိုက္တယ္။

အဲဒီေတာ့မွာ အထမ္းသမား "သူေဌးမင္းရဲ႕ ေက်းဇူးႀကီးလိုက္တာ၊ အခုမွ ေပါ့သြားတယ္။" တဲ့။

အခုလည္း ျမန္မာ့ မီဒီယာနဲ႔ သိန္းစိန္တို႔ ကစားပြဲကလည္း ေက်ာက္တံုးကို ေအာက္ကို ခ်ေပးလိုက္တာပဲ ရွိပါေသးတယ္။

ကိုထိုက္

ၿဗိတိန္ႏိုင္ငံ အၾကမ္းဖက္မႈနဲ႔ သင္ခန္းစာ

လြန္ခဲ့တဲ့ ရက္အနည္းငယ္ ၿဗိတိန္ႏိုင္ငံမွာ ျဖစ္သြားတဲ့ အၾကမ္းဖက္မႈ ကိစၥမွာ လူအေတာ္မ်ားမ်ား ေဝဖန္ေျပာဆိုသံေတြ မ်ိဳးစံုပါပဲ။

ကြန္ဆာေဗးတစ္ပါတီေခါင္းေဆာင္ လက္ရွိဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ေဒးဗစ္ကမ္မရြန္းကေတာ့ “အခုျဖစ္ခဲ့တဲ့ ဆူပူေသာင္းက်န္း ခိုးဆိုးလုယက္မႈေတြဟာ ဆင္းရဲငတ္ျပက္လို႔ မဟုတ္ဘဲ လူမႈ အသိုင္းအဝိုင္းရဲ႕ အက်င့္စာရိတၱပ်က္ယြင္းမႈေၾကာင့္ ျဖစ္ခဲ့တာ” လို႔ဆိုပါတယ္။

Britain's Prime Minister David Cameron gives a statement outside of 10 Downing Street in London August 10, 2011. Photograph: Suzanne Plunkett/Reuters

ကၽြန္ေတာ္ ဒီအေရး အခင္းကို ေအာက္ပါအတိုင္း သံုးသပ္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔ တိုင္းျပည္အတြက္ နမူနာ ယူစရာေတြကို ေတြးမိပါတယ္။

ၿဗိတိန္ႏိုင္ငံမွာ အခုလို ျဖစ္လာတာကေတာ့ လက္တေလာ အေၾကာင္းအရင္းျဖစ္တဲ့ ေတာ္တင္ဟမ္ၿမိဳ႔နယ္ဘက္မွာ လူတစ္ေယာက္ကို ရဲက ေသနတ္နဲ႔ ပစ္ရာ ထိုပစ္ခံရသူ ေသဆံုးသြားရာမွ မေၾကနပ္ရာ၍ ဆူပူမႈ စတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒီေသနတ္ပစ္မႈဟာ ရဲနဲ႔ အရပ္သားၾကားက ျဖစ္ေပၚတဲ့ အျငင္းပြားမႈ ျပႆနာ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ရဲဝန္ထမ္း မဟုတ္တဲ့ လြတ္လပ္ေသာ စံုစမ္းစစ္ေဆးေရး အဖြဲ႔ကေန စံုစမ္း စစ္ေဆးမႈေတြ ဆက္လက္ လုပ္ကိုင္ေနပါတယ္။ ဒါကေတာ့ ဆူပူေသာင္းက်န္းမႈ ျဖစ္ရျခင္းရဲ႕ လက္တေလာ ကိစၥပါ။

A masked rioter is seen in front of a burning car in Hackney Photograph: Kerim Okten/EPA

ဒါေပမယ့္ ၿဗိတိန္ လူမႈ အဖြဲ႔အစည္း (အထူးသျဖင့္ အဂၤလိပ္ လူမႈ အဖြဲ႔အစည္း) မွာ လူငယ္ေတြ ဂိုဏ္းဃဏ အုပ္စုဖြဲ႔ၿပီး သူ႔နယ္ေျမ၊ ကိုယ့္နယ္ေျမနဲ႔ ႀကီးစိုးေနထိုင္တဲ့ အေလ့အထက ရွိေနတာ ၾကာပါၿပီ။ ဒီကိစၥကို အစိုးရက သိေပမယ့္ ထိထိေရာက္ေရာက္ သိသာထင္ရွားစြာ ကိုင္တြယ္တာ မေတြ႔ရပါဘူး။ ဒီလူငယ္ေတြရဲ႕ အမ်ားစုဟာ အေျခခံလူတန္းစားက ျဖစ္ပါတယ္။ ျပႆနာ ျဖစ္ေပၚရတဲ့ လက္တေလာ မဟုတ္တဲ့ အေၾကာင္းအရင္းေတြကေတာ့ ရုတ္တရက္ မျမင္ႏိုင္တဲ့ ႏိုင္ငံတြင္း ဆင္းရဲခ်မ္းသာ ကြာျခားမႈ (inequaility)၊ လူမႈ အဆင့္အတန္း တိုးတတ္ရန္ အခြင့္အေရး နည္းပါးမႈ (very few social mobility)၊ လူမႈအဖြဲ႔အစည္းရဲ႕တန္ဖိုးေလ်ာ့က်မႈ (lack of social value) ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီ အခ်က္ေတြဟာ ခုနက လူငယ္ေတြကို အခုလို ျဖစ္ေပၚေစဖို႔ တြန္းပို႔လိုက္တာလို႔ ျမင္ပါတယ္။

လူ႔သဘာဝအရ လူဆိုတာ မေကာင္းတာကို ေပ်ာ္ေမြ႔ၾကတာ မွန္ေပမယ့္ အခုလို ကိစၥကို မ်ားျပားတဲ့ လူငယ္ေတြက တၿပိဳင္နက္ထဲမွာ ေပါက္ကြဲျဖစ္ေပၚလာရတာကေတာ့ အေၾကာင္းတရား ရွိပါမယ္။ ေနာက္ၿပီး ဘာလို႔ အေျခခံလူတန္းစား မိသားစုက ေပါက္ဖြားလာတဲ့ လူငယ္ေတြကမွ လုပ္ရတာလဲ။ ေမးစရာေတြက ရွိေနပါတယ္။ ဒီလူငယ္ေတြက ေဖါက္ျပန္လို႔၊ စာရိတၱမေကာင္းလို႔၊ ဒုစရိုက္မႈ လုပ္ဖို႔ စိတ္အား ထက္သန္လို႔ ဆိုတဲ့ သာမာန္အျမင္ကို ေက်ာ္လြန္ၿပီး ၾကည့္ဖို႔ လိုမယ္ ထင္ပါတယ္။ (ဒီေနရာမွာ ကၽြန္ေတာ္က ဒီလို ေသာင္းက်န္းတဲ့ လူေတြကို ကာကြယ္ ေျပာဆိုေနတာ မဟုတ္ဘူး ဆိုတာ ႀကိဳေျပာပါရေစ။) သာမန္ ဒုစရိုက္မႈ ဆိုတာထက္ ေက်ာ္လြန္ၿပီး ၾကည့္ရမယ္လို႔ ဆုိလိုတာပါ။ သူတို႔ အျပစ္ရွိတယ္၊ မရွိဘူးဆိုတဲ့ ျငင္းခုန္မႈရဲ႕ အျပင္ဘက္ကေန ခ်ဥ္းကပ္တာပါ။

အဂၤလိပ္လူမႈ အဖြဲ႔အစည္းမွာ လူမႈအဖြဲ႔အစည္း (social capital) အားနည္းမႈ၊ လူမႈတန္ဖိုး(social value) အားနည္းမႈနဲ႔၊ ဘာသာေရးကို ခ်ဥ္းကပ္သင္ယူမႈ အားနည္းမႈေတြ တေန႔တျခား ဆိုးရြားလာတာနဲ႔ အထက္က ဆင္းရဲခ်မ္းသာ ကြာဟမႈ၊ လူမူ အဆင့္အတန္း တိုးတတ္ရန္ အခြင့္အေရး နည္းပါးမႈေတြ ေပါင္းစည္းရာက အခုဆူပူေပါင္းက်န္းမႈကို ေမြးထုတ္ေပးလိုက္တာပါပဲ။

ဥပမာ ေျပာရရင္ .. ျမန္မာျပည္မွာ လူငယ္ေတြၾကားမွာ “ႀကီးသူကို ရိုေသ၊ ငယ္သူကို ခ်စ္ခင္သနား၊ ရြယ္တူကို ေလစား” ဆိုတဲ့ လူမႈတန္ဖိုးေတြ၊ ဘာသာေရးအရ ဘာသာစံုမွာ ရွိတဲ့ ဘာသာေရး ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ သင္ၾကားမႈေတြ၊ ေက်ာင္းက ဆရာ၊ ဆရာမေတြရဲ႕ လူမႈ လူ႔တန္းဖို႔ သင္ၾကားမႈေတြ စတာေတြရွိပါတယ္။ ဒါေတြဟာ ျမန္မာ့ လူမူတန္ဖိုး(social value) ေတြပါပဲ။ အဂၤလိပ္ လူအဖြဲ႔အစည္းမွာ အဲဒါေတြ မေတြ႔ရပါဘူး။ ေနာက္ ဥပမာ တခုကေတာ့ လူမူ႔ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း (social capital) ကိစၥပါပဲ။ ျမန္မာျပည္မွာ ပရဟိတ သာေရး၊ နာေရး လုပ္အားေပးေတြ၊ ဘာသာေရး အသင္းအဖြဲ႔ေတြ၊ ဝတ္ရြတ္သင္းေတြ၊ ကာလသားေတြ စတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းေတြနဲ႔ လူေတြစုေပါင္း ညီညာလုပ္ကိုင္ၾကတဲ့ ကထိန္ပြဲ၊ ထမနဲပြဲ၊ သီတင္းကၽြတ္ပြဲ စတဲ့ ပြဲေတြက ျမန္မာ့လူမူ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း (social capital) ေတြပါပဲ။ အဂၤလိပ္မွာ အလားတူကိစၥေတြ အားနည္းပါတယ္။

အဂၤလိပ္ ေက်ာင္းေတြမွာ ဦးေႏွာက္နဲ႔ ကိုယ္ပိုင္ ေတြးေခၚမႈ၊ စြန္႔လႊတ္စြန္႔စား ႀကိဳးပမ္းမႈေတြကို အားေပးတဲ့ သင္ခန္းစာပံုစံေတြ မ်ားေပမယ့္၊ ႏွလံုးသားနဲ႔ ဆံုးျဖတ္ရမယ့္ သင္ခန္းစာပံုစံေတြေတာ့ အားနည္းပါတယ္။

ဒီေတာ့ အေျခခံလူတန္းစားက လူတန္းစား ကြာဟမႈနဲ႔ အနာဂတ္အတြက္ တိုးတတ္ဖို႔လည္း လမ္းမျမင္၊ လူမူတန္ဖိုး၊ လူ႔အသိုင္းအဝိုင္းကလည္း အားနည္းေနေတာ့ .. ရွာလို႔ရတဲ့ ပိုက္ဆံကို ေသာက္စားပစ္၊ မရွာတဲ့ လူကလည္း အစိုးရဆီက ေတာင္းစားၿပီး ေသာက္စားပစ္နဲ႔ စိတ္ေပ်ာ္ရာ လုပ္ၿပီး လူေတြကို တန္ဖိုးမထား၊ လုပ္ခ်င္ရာကို လုပ္ေနတဲ့ လူတန္းစားတရပ္ ေပၚထြက္လာပါေတာ့တယ္။ အဲဒီလူတန္းစားမွာ ေမြးဖြားလာတဲ့ ကေလးေတြက သူတို႔ စံျပ(role model) ေတြက သူတို႔ မိဘ၊ ေဆြမ်ိဳးေတြပဲ ျဖစ္ေနေလေတာ့ အခုလို ျပႆနာကို ျဖစ္ေပၚေစတဲ့ လူငယ္ေတြ ျဖစ္လာပါေတာ့တယ္။ ဒါေတြကေတာ့ အရွင္းရွင္ စီးပြားေရး စနစ္ရဲ႕ အက်ိဳးဆက္တခုလို႔လည္း ေျပာလို႔ရပါတယ္။ (အရင္းရွင္ စီးပြားေရး စနစ္ရဲ႕ အက်ိဳးဆက္ကို ေျပာရင္ ေနာက္ထပ္ ေဆာင္းပါးတစ္ခု ျဖစ္မွာေၾကာင့္ အရွည္မေရးေတာ့ပါဘူး။)

ဒါေၾကာင့္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ေဒးဗစ္ ကမ္မရြန္း ေျပာသလို “လူမႈ အသိုင္းအဝိုင္းရဲ႕ အက်င့္စာရိတၱပ်က္ယြင္းမႈေၾကာင့္ ျဖစ္ခဲ့တာ” ဆိုရင္ အဲဒီ လူမႈ အသိုင္းအဝိုင္းကို ေမြးထုတ္ေပးေနတဲ့ အဂၤလိပ္ လူေနမႈ စနစ္ကို မျပဳျပင္မခ်င္း အက်င့္စာရိတၱ ပ်က္ယြင္းမႈေတြ ရွိေနဦးမွာပါပဲ။ ဒီျပႆနာေတြ ျဖစ္ႏိုင္ေခ် ရွိေနဦးမွာပါပဲ။

ဒီေတာ့ အဂၤလိပ္ရဲ႕ ျပႆနာကို နမူနာယူၿပီး ေရွ႕ျဖစ္လာမယ့္ အနာဂတ္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာလည္း ခုနက ျမန္မာ့ လူမႈတန္ဖိုးေတြ ေလ်ာ့က်မသြားေစပဲ၊ ဆက္လက္ ထိန္းသိမ္းထားၿပီး အနာဂတ္လူငယ္ေတြအတြက္ လူမႈ အဆင့္အတန္း တိုးတတ္ရန္ အခြင့္အေရး (social mobility) မ်ားတဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း တည္ေဆာက္မွသာလွ်င္ တိုင္းျပည္သာယာ တိုးတတ္မႈ ရွိမယ္လို႔ သင္ခန္းစာယူ သံုးသပ္လိုက္ပါတယ္။

ေလးစားစြာျဖင့္

ကိုထုိက္

အေတြးမွား၊ အယူမွား

ဦးေက်ာ္ဆန္း က ျပန္ေျဖတဲ့ အေျဖထဲ မွာ "ဘယ္နုိင္ငံမွာမဆုိ အစုိးရ ဆုိတာ ျပည္သူအားလုံး ရဲ႕ မိဘ ပါပဲ " တဲ့။ အဲဒီ အယူအဆ လံုးဝ မွားပါတယ္။ အစိုးရဆိုတာ ျပည္သူလူထုကို အလုပ္အေကၽြးျပဳဖို႔သာ ျဖစ္ၿပီး၊ ျပည္သူ႕တာဝန္ေတြကို ထမ္းေဆာင္ႏိုင္ဖို႔ ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုသာျဖစ္တယ္။ အစိုးရက ျပည္သူလူထုကို အလုပ္အေကၽြးမျပဳဘဲ ျပည္သူရဲ႕ မိဘဆိုၿပီး လုပ္ခ်င္ရာ လုပ္ေနရင္ အဲဒီ အစိုးရဆိုတဲ့ လူေတြ အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့ တိုင္းျပည္ဟာ ပ်က္ဆီးၿပီသာ မွတ္ေတာ့။

ေလးစားစြာျဖင့္
ကိုထိုက္

အုပ္ခ်ုပ္ရန္ အခြင့္အေရး ေပးသည္ ႏွင့္ ေတာ္လွန္ရန္ အခြင့္အေရး

“အုပ္ခ်ဳပ္ရန္ အခြင့္အေရး ေပးသည္။” (Consent of the Governed) ဒီစကားစုကို သေဘာက် ေနခဲ့မိပါတယ္။

အုပ္ခ်ဳပ္သူ လူတန္းစားက ျပည္သူလူထုကို သူတို႔ သေဘာအတိုင္း အုပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္တာ မဟုတ္ဘဲ၊ ျပည္သူလူထုက အခြင့္အေရးေပးမွ အုပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္သည္။ လိုအပ္လွ်င္ အဲဒီ အခြင့္အာဏာကို ျပည္သူလူထုက အခ်ိန္မေရြး ျပန္လည္ရုတ္သိမ္းႏိုင္ခြင့္ (သို႔) ေတာ္လွန္ရန္ အခြင့္အေရး (Right to Rebel) ရွိတယ္။

ဒီစကားလံုးေတြကေတာ့ ႏိုင္ငံေရး သေဘာတရားေတြကို ေရးသားခဲ့တဲ့ ဂၽြန္ေလာ့ခ္ (John Locke -1632 – 1704) ရဲ႕ စကားစုေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ သူဟာ ထင္ရွားတဲ့ ႏိုင္ငံေရး ေတြးေခၚပညာရွင္ ျဖစ္သလို အခုလက္ရွိ ႏိုင္ငံၾကီးေတြျဖစ္တဲ့ အေမရိကန္၊ အဂၤလန္ စတဲ့ ႏိုင္ငံေတြရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္ပံု စနစ္ေတြမွာ သူ႔ရဲ႕ အေတြးအေခၚတခ်ိဳ႕က အဓိက ေနရာမွာ ရွိပါတယ္။

အေမရိကန္ႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရး ေၾကျငာစာတမ္းရဲ႕ ထင္ရွားတဲ့ စကားစု တစ္ခု ျဖစ္တဲ့ "Life, Liberty and the pursuit of Happiness" ဆိုတဲ့ စကားစုဟာ ဂၽြန္ေလာ့ခ္ရဲ႕ စကားစု တစ္ခုပါပဲ။ ဒီလို ႏိုင္ငံႀကီးေတြက လက္ဆြဲျပဳလုပ္ က်င့္သံုးရတဲ့ ႏိုင္ငံေရး သေဘာတရား ေတြးေခၚ ယူဆ ခ်က္ေတြကို သိရွိထားဖို႔ လိုအပ္တယ္ ထင္ပါတယ္။

“အုပ္ခ်ဳပ္ရန္ အခြင့္အေရး ေပးသည္။” (Consent of the Governed) ဆိုတဲ့ သေဘာတရားကေတာ့ လူသားေတြရဲ႕ သဘာဝ ျဖစ္တဲ့ အျပည့္အဝ လြတ္လပ္ခြင့္ကေန တိုင္းျပည္၊ ႏိုင္ငံေတြကို တည္ေထာင္ရတဲ့ မူလ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို ျပန္လည္ ရည္ညြန္းတာပါပဲ။

တိုင္းျပည္၊ ႏိုင္ငံေတြ မျဖစ္ေပၚခင္ “လူသား သဘာဝ အေျခအေန (State of Nature)” ဆိုတာကို အရင္ ၾကည့္ၾကရေအာင္။

လူသားတိုင္းမွာ လြတ္လပ္ခြင့္ အျပည့္အဝ ရွိတယ္။ ကိုယ္လုပ္ခ်င္ရာကို လုပ္လို႔ရတယ္။ ကိုယ့္ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ကို ကိုယ့္ဘာသာ ကာကြယ္လို႔ရတယ္။ လြတ္လပ္စြာ စိုက္ပ်ိဳး၊ ထုတ္လုပ္၊ စားေသာက္၊ ေနထိုင္ခြင့္ အျပည့္အဝ ရွိတယ္။ ေျပာရရင္ လြတ္လပ္ခြင့္ ၁၀၀ % ေပါ့။

ဒါေပမယ့္ တျဖည္းျဖည္းၾကာလာေတာ့ ၁၀၀ % လြတ္လပ္ခြင့္ အခြင့္အေရးအရ “အဆင္မေျပမႈ (inconvenience)” ေတြလည္း ျဖစ္လာေတာ့တယ္။ ဥပမာ လူတစ္ေယာက္ကေန အျခားလူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ပိုင္ဆိုင္မႈ တစ္ခုခုကို အႏိုင္က်င့္ ရယူမူျဖစ္လာႏိုင္တယ္။ အဲဒီလို အႏိုင္က်င့္ခံရတဲ့ ကိစၥအတြက္ လြတ္လပ္စြာ ျပန္လည္တရားစီရင္ခြင့္ ရွိေပမယ့္ .. မတရားမူကို ဘယ္သူက အေရးယူေပးႏိုင္မလဲ။ အႏိုင္က်င့္ခံရသူဘက္က အားနည္းေနလို႔ ေနာက္တစ္ေယာက္က ဝင္ေရာက္ အေရးယူေပးမလား။ ဒါဆိုရင္ ဘယ္သူမွားလို႔ ဘယ္သူ မွန္တယ္ ဆိုတာကို ဘယ္လို ဆံုးျဖတ္မလဲ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ မတရားမူေတြကို ထိထိေရာက္ေရာက္ အေရးယူႏိုင္တာ မရွိဘဲ “လူသား သဘာဝ အေျခအေန (State Of Nature)” ဟာ “အဆင္မေျပမႈ (inconvenience)” ေတြ မ်ားလာပါေတာ့တယ္။

အဲဒီ အခါမွာ လူသားေတြဟာ “လူသား သဘာဝအေျခအေန (State Of Nature)” ကေန “ႏိုင္ငံေရး လူ႔အဖြဲ႕အစည္း (Political Society)” အျဖစ္ကို ေျပာင္းလဲလာပါေတာ့တယ္။

ဒီအေျပာင္းအလဲ အတြက္ “လူထု သေဘာတူညီခ်က္ (Social Contrast)” ဟာ အေရးႀကီးတဲ့ အခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။ လူထုသေဘာတူညီခ်က္ဟာ လူသားတစ္ဦးျခင္းစီနဲ႔ သူေနထိုင္ရာ ႏိုင္ငံရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အဖြဲ႔အစည္းၾကားက ဆက္ဆံမႈအတြက္ ထားရွိတဲ့ သေဘာတူညီခ်က္ပါ။

“လူထု သေဘာတူညီခ်က္ (Social Contrast)” ထဲမွာ ပါရွိတာေတြကေတာ့ ျပည္သူလူထုဟာ သူတို႔ရဲ႕ ၁၀၀ % ရွိတဲ့ လြတ္လပ္ခြင့္ေတြကို တရားမွ်တမႈ ဥပေဒအတြက္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းရဲ႕ လက္ထဲမွာ လဲလွယ္လိုက္တာျဖစ္ေပမယ့္ .. အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အဖြဲ႔အစည္းရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္ရန္ အခြင့္အေရးကိုေတာ့ ျပည္သူလူထုက ေပးထားတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း တစ္ခုလံုးဟာ အမ်ားသေဘာတူညီခ်က္အရသာ ျပဳမူေနထိုင္ရမွာ ျဖစ္တယ္။

အစိုးရရဲ႕ အဓိက တာဝန္က လူသားေတြကို ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ဖို႔နဲ႔ အမ်ားစုရဲ႕ အက်ိဳးကို ေဆာင္ရြက္ဖို႔ အဓိက ရည္ရြယ္ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အုပ္ခ်ဳပ္သူ အစိုးရက ကိုယ္တိုင္က မတရားမႈေတြကို က်ဴးလြန္လာရင္ (ဒါမွ မဟုတ္) အမ်ားျပည္သူရဲ႕သေဘာထားကို ဆန္႔က်င္လာရင္ ျဖဳတ္ခ်ပိုင္ခြင့္ ရွိသလို၊ အဲဒီလို ျဖဳတ္ခ်တာကို အင္အားသံုး ႏွိမ္ႏွင္းတာေတြ ျပဳလုပ္လာရင္ေတာ့ ျပည္သူလူထုက ေတာ္လွန္ပိုင္ခြင့္ (Right To Rebel) ရွိပါတယ္။ အဲဒီ အခ်က္အတြက္ ထင္ရွားတဲ့ ဥပမာ တစ္ခုကေတာ့ အေမရိကန္ ႏိုင္ငံမွာ လူတိုင္း တရားဝင္ လက္နက္ကိုင္ေဆာင္ခြင့္ ေပးထားရတာပါပဲ။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ အစိုးရက မတရားဖိႏွိပ္ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ ရွိလာရင္ ျပည္သူထူထုက ျပန္လည္ ကာကြယ္ႏိုင္ေအာင္ လက္နက္ကိုင္ေဆာင္ခြင့္ အခြင့္အေရးကို အေျခခံဥပေဒကေန ခြင့္ျပဳေပးထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ေလးစားစြာျဖင့္

ကိုထိုက္

ေကာင္းမြန္ေသာ အုပ္ခ်ဳပ္မႈစနစ္နဲ႔ သန္႔ရွင္းေသာ အစိုးရ ေပၚေပါက္ လာေရး

ျမန္မာျပည္မွာ ေပၚေပါက္လာတဲ့ အစုိးရသစ္ရဲ႕ သမၼတေျပာလိုက္တဲ့ မိန္႔ခြန္းက ခုတေလာ လူေျပာမ်ားလာပါတယ္။


"အစုုိးရသစ္ရဲ့ အေရးႀကီးဆံုး လုပ္ငန္းစဥ္ကေတာ့ ေကာင္းမြန္ေသာ အုပ္ခ်ဳပ္မႈစနစ္နဲ႔ သန္႔ရွင္းေသာ အစိုးရ ေပၚေပါက္ လာေအာင္ လုပ္ေဆာင္ဖို႔ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ အဲဒီလို ျဖစ္ႏုိင္ဖို႔အတြက္ အစိုးရ လုပ္ငန္းမ်ားဟာ ပြင့္လင္းမႈ ရိွရမယ္၊ တာ၀န္ခံမႈ ရိွရမယ္၊ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ၊ တည္ဆဲ ဥပေဒမ်ားနဲ႔ ကိုက္ညီရမယ္၊ ျပည္သူ႔ဆႏၵနဲ႔ ကိုက္ညီၿပီး အားလံုး ပါ၀င္ႏုိင္မႈ ရိွရမယ္၊ လုပ္ငန္းမ်ားဟာ သြက္လက္ၿပီး ထိေရာက္မႈ ရိွရမယ္။" (သမၼတ ဦးစိန္းစိန္)

ဦးသိန္းစိန္ ေျပာတာေတြကလည္း ေျပာတာေပါ့။ တကယ္တန္း အဲဒီလို ေျပာတာေတြျဖစ္တဲ့ ."ေကာင္းမြန္ေသာ အုပ္ခ်ဳပ္မႈစနစ္နဲ႔ သန္႔ရွင္းေသာ အစိုးရ ေပၚေပါက္ လာေအာင္ လုပ္ေဆာင္ဖို႔" ဆိုတာေတြအတြက္ သမၼတရာထူးယူထားတဲ့ လူက ေျပာတိုင္း ျဖစ္လာတဲ့ အရာမဟုတ္ဘူးဆိုတာ ေျပာတဲ့သူကိုယ္တိုင္ သိဖို႔ေကာင္းတယ္။ အဲလို အစိုးရျဖစ္လာဖို႔ဆိုရင္ "ပါလီမာန္(ဥပေဒျပဳ အာဏာ)၊ အစိုးရအဖြဲ႔အစည္း(အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာ)၊ တရားေရးဌာန(တရားစီရင္ေရး)" အဲဒီ ၃ ရပ္လံုးသီးျခားစီ လုပ္ကိုင္ႏိုင္ဖို႔ ေရးဆြဲထားတဲ့ အေျခခံဥပေဒ တိုင္းျပည္မွာ ရွိဖို႔လိုတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တိုင္းျပည္ရဲ႕ ၂၀၀၈ နာဂစ္ အေျခခံဥပေဒမွာ အဲဒီအခ်က္ေတြနဲ႔ ျပည့္စံုပါရဲ႕လားဆိုတာ .. မိန္ခြန္းေျပာတဲ့ သမၼတက ေသခ်ာ ဆန္းစစ္ရဲ႕လားဆိုတဲ့ သံသယ ျဖစ္မိပါတယ္။

ပထမ တခ်က္အေနနဲ႔ အားေကာင္းတဲ့ အတိုက္အခံမရွိေအာင္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အစီအစဥ္တက် နည္းမ်ိဳးစံုနဲ႔ တားျမစ္ထားတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲကေန ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ပါလီမာန္ (ဥပေဒျပဳ အာဏာ)ကေန အတည္ျပဳလာမယ့္ ဥပေဒေတြဟာ "တရားမွ်တပါရဲ႕လား၊ သန္႔ရွင္းပါရဲ႕လား၊ လူတစ္စုကိုပဲ ကိုယ္စားျပဳတဲ့ ဘက္လိုက္မႈဆိုတာေတြ ကင္းႏိုင္ရဲ႕လား၊ ျပည္သူ႔ေကာင္းက်ိဳးကို ျဖစ္ေပၚလာေစမွာလား" ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းေတြကို ဦးသိန္းစိန္ အရင္ေျဖသင့္ပါတယ္။

ဒုတိယ အခ်က္အေနနဲ႔ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ နည္းမ်ိဳးစံုနဲ႔ အႏိုင္ယူထားၿပီး ရလဒ္အျဖစ္ ေပၚထြက္လာတဲ့ သမၼတက ႏိုင္ငံရဲ႕ "တရားစီရင္ေရးအာဏာ" ရွိမယ့္ တရားသူႀကီးခ်ဳပ္ကို တိုက္ရိုက္ေရြးခ်ယ္ ခန္႔ထားႏိုင္ခြင့္ရွိသလို၊ အခ်ိန္မေရြးလည္း ရာထူးကေန ထုတ္ပယ္ပိုင္ခြင့္ရွိေနပါတယ္။ ဒီအခ်က္ဟာ တိုင္းျပည္အတြက္ အႏၱရာယ္အင္မတန္ႀကီးတဲ့ အခ်က္ျဖစ္သလို သန္႔ရွင္းတဲ့ အစိုးရျဖစ္ေပၚလာဖို႔အတြက္ အဓိက တားဆီးေနတဲ့ အခ်က္ျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ မိန္႔ခြန္းမေျပာခင္ သမၼတအေနနဲ႔ ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားသင့္တယ္ထင္ပါတယ္။ (ဥပမာ အစိုးရ အဖြဲ႔အစည္း (ဒါမွမဟုတ္) သမၼတက ဥပေဒ ခ်ိဳးေဖါက္တာလုပ္ရင္ တရားသူႀကီးခ်ဳပ္က အေရးယူလို႔ မရေတာ့ပါဘူး။) ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ အဲဒီ တရားသူႀကီးခ်ဳပ္ကို သမၼတက အခ်ိန္မေရြး ျဖဳတ္လို႔ ရေနလို႔ပါပဲ။ .. သမၼတရဲ႕ ဥပေဒ ခ်ိဳးေဖာက္မႈတြကို အေရးမယူမယ့္ တရားသူႀကီးခ်ဳပ္ကိုပဲ ေရြးခ်ယ္ခန္႔မွာ ျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ။ တရာစီရင္ေရးနဲ႔ ဥပေဒေရးဆြဲေရးလုပ္ရာမွာလည္း တရားသူႀကီးခ်ဳပ္က သမၼတ မ်က္ႏွာကို ၾကည့္ၿပီး လုပ္ရမွာ ျဖစ္တာေၾကာင့္ .. သမၼတနဲ႔ အစိုးရအဖြဲ႔ကို မထိခိုက္မယ့္ ဥပေဒေတြကို ေရးဆြဲပါေတာ့မယ္။ ဒီအခါ တိုင္းျပည္ဟာ ျပည္သူလူထုကို အႏၱရယ္ေပးမယ့္ "state terrorism" ျဖစ္လာပါေတာ့မယ္။ အစိုးရအဖြဲ႔အစည္းကို အေရးယူလို႔ရမယ့္ တရားစီရင္ေရး စနစ္ မရွိတာေၾကာင့္ သန္႔ရွင္းတဲ့ အစိုးရျဖစ္လာစရာ လမ္းမရွိပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ လက္ရွိ အေျခခံဥပေဒအရ ေကာင္းမြန္တဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး စနစ္ ေပၚေပါက္လာေရး ဆိုတဲ့ စကားလံုးကို ေျပာႏိုင္ဖို႔ ဦးသိန္းစိန္က ဘယ္လို အခ်က္မ်ိဳးနဲ႔ ေထာက္ပံ့ေျပာဆိုေနလဲ ဆိုတာေမးဖို႔ လိုလာပါတယ္။

အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အာဏာ အပိုင္းမွာလည္း ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ အေျခခံဥပေဒအရ အားနည္းခ်က္ေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေနပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွ ထပ္မံ ေဆြးေႏြးပါ့မယ့္။

ေလးစားစြာျဖင့္
ကိုထိုက္

သူမ်ားေယာင္တိုင္း လိုက္ေယာင္၊ အေမာင္ေတာင္မွန္း မသိေသာ ပါလီမာန္

ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အခုဆိုရင္ နအဖကေန ေမြးထုတ္ေပးလိုက္တဲ့ ပါလီမာန္ဆိုတာႀကီး ေပၚလာပါၿပီ။ အဲဒီပါလီမာန္ကေန တိုင္းျပည္ကို စီမန္ခန္႔ခြဲ အုပ္ခ်ဳပ္သြားမယ္တဲ့။ ပါလီမာန္မွာ ဝင္ထိုင္ေနတဲ့ လူေတြကေတာ့ ျပည္သူကိုယ္စားျပဳ အမတ္မင္းေတြ။ ျပည္သူလူထုကို ဦးေဆာင္လမ္းျပ အုပ္ခ်ဳပ္စီမံသြားမယ့္ ျပည္သူ႔ကိုယ္စားလွယ္ေတြ၊ လူႀကီးလူေကာင္းေတြ၊ တိုင္းျပည္ရဲ႕ ဒိတ္ဒိတ္က်ဲ ပညာတတ္ေတြနဲ႔ တခ်ိန္က ကိုယ့္ဘာသာ ႏိုင္ငံေတာ္လို႔ ေခၚေနတဲ့ စစ္ေဘာင္းဘီခၽြတ္ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးေတြပါဝင္တဲ့ တတ္ေရာက္ေနတဲ့ ပါလီမန္ႀကီးပါပဲ။

ဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံသား တစ္ေယာက္ပီပီ စိတ္ဝင္စားမိတယ္။ ဝမ္းသာအားရေပါ့။ လူႀကီးလူေကာင္းေတြ တတ္ေရာက္ေဆြးေႏြးရာ ပါလီမာန္ႀကီးရဲ႕ ဓါတ္ပံုေတြကိုလည္း စိတ္တဝင္တစားၾကည့္မိတယ္။

ေတြ႔ပါၿပီဗ်ာ။ ပါလီမာန္ အသစ္စက္စက္ႀကီးရဲ႕ အစည္းအေဝးခန္းမႀကီးမွာ အျမင္မေတာ္တာကို စျမင္ရေတာ့တာပဲ။

ပါလီမာန္ ဥကၠဌရဲ႕ ေရွ႕တည့္တည့္မွာ ခ်ထားတဲ့ ဘာမွန္းညာမွန္း မသိတဲ့ အေခ်ာင္း(ဘင္ခရာ တီးဝိုင္းမွာေတာ့ အဲဒီလို အေခ်ာင္းမ်ိဳးကို အေရွ႕ဆံုးက လူက ဂီတသံစဥ္အတြက္ အခ်က္ျပဖို႔ သံုးတယ္။ "က်ိဳင္း" လို႔ ေခၚတယ္ထင္တယ္။) ႀကီးကို ေတြ႔မိေတာ့တာပါ။ (အထက္ပါ ပံုကို ၾကည့္ပါ။)

တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္မယ့္ အမတ္မင္းမ်ား ခင္ဗ်ာ ... အဲဒီ အေခ်ာင္းႀကီးက ဘာအတြက္ အဲဒီမွာ ခ်ထားတာလဲ ဆိုတာ ရွင္းျပေပးေစခ်င္ပါတယ္လို႔သာ ေမးခြန္းေမးခ်င္ေနမိတယ္။ "သူမ်ားေယာင္တိုင္း လိုက္ေယာင္၊ အေမာင္ေတာင္မွန္းမသိ" ေသာ လူပုဂၢိဳလ္မ်ားက တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္ ေနၾကတယ္ ထင္ပါတယ္။

ၿဗိတိသွ် ပါလီမာန္မွာ အဲဒီလို အေခ်ာင္းမ်ိဳးကို ပါလီမန္ အစည္အေဝး ခန္းမမွာ ခ်ထားတာကို ျမင္ၿပီး ငါတို႔ ပါလီမာန္မွာလည္း အဲဒီ အေခ်ာင္းႀကီး ခ်ထားမွ ပါလီမာန္နဲ႔ တူမယ္ထင္ၿပီး ခ်ထားပံုရပါတယ္။ အေမရိကန္ လႊတ္ေတာ္မွာ အဲဒီအေခ်ာင္း မရွိပါဘူး။ အဲဒီ အေခ်ာင္းႀကီးကို ဘာအတြက္ ခ်ထားတာလဲဆိုတာ တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္မယ့္ အမတ္မင္းေတြ သိပံု မရပါဘူး။ တိုင္းျပည္ေတာ့ တိုးတတ္ႀကီးပြားဦးမယ့္ လကၡဏာပါပဲ။

ၿဗိတိသွ် ပါလီမာန္မွာ လႊတ္ေတာ္ ႏွစ္ရပ္ ရွိပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ စည္းမ်ဥ္းခံ ဘုရင္စနစ္အရ ဘုရင္မႀကီးရွိပါတယ္။ ဒီေတာ့က တိုင္းျပည္ရဲ႕ အေရးပါတဲ့ လႊတ္ေတာ္ကို ၿဗိတိသွ်ေတြရဲ႕ ရိုးရာ အစဥ္အလာအရ ဘုရင္မႀကီးရဲ႕ ေရွ႕ေမွာက္မွာ က်င္းပရပါတယ္။ တကယ့္လက္ေတြ႔မွာ အစည္းအေဝးတိုင္းအတြက္ ဘုရင္မႀကီးက မတတ္ေရာက္ႏိုင္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရင္မႀကီးကိုယ္စား အဲဒီ အေခ်ာင္းႀကီးကို ပါလီမာန္မွာ ခ်ထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အစည္းအေဝး "စ" ေတာ့မယ္ဆိုရင္ အဲဒီ အေခ်ာင္းႀကီးကို ဘုရင္မႀကီး အစည္းအေဝးခန္းထဲ ဝင္လာတဲ့ အထိမ္းအမွတ္နဲ႔ အားလံုးက အရိုအေသေပးၿပီး ပါလီမန္ထဲကို လူတစ္ေယာက္က သယ္လာရပါတယ္။ အစည္းအေဝးၿပီးရင္ ျပန္သယ္သြားရပါတယ္။ ဒါ ၿဗိတိသွ် ထံုးစံပါ။

နယူးဇီလန္၊ ၾသစေတးလွ်လို ၿဗိတိသွ် ဘုရင္မႀကီး ၾသဇာခံ ဓနသဟာရ ႏိုင္ငံေတြမွာ အဲဒီအေခ်ာင္းႀကီးကို ပါလီမာန္မွာ ထားရွိပါတယ္။

အေမရိကန္မွာ ဘုရင္ စနစ္ မရွိလို႔ အဲဒီလို အေခ်ာင္းႀကီး ပါလီမာန္မွာ မရွိပါဘူး။ ျပင္သစ္ပါလီမာန္မွာ ဘုရင္ စနစ္ မရွိလို႔ အဲဒီအေခ်ာင္းႀကီး မရွိပါဘူး။ ဂ်ာမနီမွာလည္း အဲဒီ အေခ်ာင္းႀကီး မရွိပါဘူး။

တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္မယ့္ အမတ္မင္းမ်ားခင္ဗ်ာ ... ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံႀကီးရဲ႕ ပါလီမာန္မွာ ဘာလို႔ အဲဒီ အေခ်ာင္းႀကီး ခ်ထားရတာပါလဲ။ ... ဒါမွ မဟုတ္ ၿဗိတိသွ် ကိုလိုနီအျဖစ္ တိုင္းျပည္ကို အမတ္မင္းတို႔ လက္ထက္ေရာက္မွ အလိုလို သတ္မွတ္ေနတာလားဆိုတာေတာ့ ...

ေလးစားစြာျဖင့္
ကိုထိုက္

ေတာင္သူလယ္သမားေတြအတြက္ နစ္နာမႈ

၁၉၆၂ ခုႏွစ္ မတ္လ ၂ ရက္ေန႔၊ ..

ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ဒုကၡဆိုးေတြကို စတင္ေမြးဖြားလိုက္တဲ့ ေန႔ရက္ တစ္ရက္ဆိုရင္ မွားမယ္မထင္ပါဘူး။ စစ္တပ္ထဲက စစ္ေခါင္းေဆာင္ အာဏာရွင္ ဦးေနဝင္းက ျမန္မာျပည္ကို ဒုတိယအႀကိမ္ အာဏာသိမ္းခဲ့တဲ့ ေန႔ျဖစ္ၿပီး .. အဲဒီေန႔က စလို႔ ျမန္မာျပည္ဟာ စစ္ကၽြန္ျဖစ္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။

ကြန္ျမဴနစ္ ေသာင္းက်န္းသူေတြ တိုင္းျပည္ကို အဖ်က္အေမွာက္လုပ္တယ္ ေျပာၿပီး ကြန္ျမဴနစ္ မေကာင္းေၾကာင္းကို ေျပာေနေပမယ့္ လက္ေတြ႔မွာေတာ့ တရုတ္ျပည္ကို ေမာ္စီတုန္းကိုု အတုခိုးၿပီး လယ္သမားေတြကို စည္းရံုးဖို႔နဲ႔ အာဏာသိမ္းၿပီး ေအာင္ပြဲခံတယ္ဆိုတဲ့ေန႔မွာ တရားဝင္ အခန္းအနား က်င္းပႏိုင္ဖို႔ မတ္လ ၂ ရက္ေန႔ကို ေတာင္သူလယ္သမားေန႔ဆိုၿပီး သတ္မွတ္ခဲ့တာပါပဲ။

တရုတ္ျပည္မွာက ေမာ္စီတုန္းက လယ္သမားလူတန္းစားကို စည္းရံုးၿပီး ၁၉၃၄ ေအာက္တိုဘာလ ၁၅ ရက္ေန႔မွာ အာဏာရ ခ်န္ေကရွိတ္ အစိုးရကို စတင္ေတာ္လွန္ခဲ့ၿပီး ေအာင္ျမင္မႈတို႔ရခဲ့ပါတယ္။ ခ်န္ေကရွိတ္ကေတာ့ ျပည္မႀကီးကေန ဆုတ္ခြာရၿပီး ေနာက္ဆံုး တိုင္ဝမ္ကၽြန္းမွာ တိုင္ဝမ္ႏိုင္ငံကို တည္ေထာင္သူျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

အဲဒီလို တရုတ္ကြန္ျမဴနစ္ ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ ေမာ္စီတုန္းကို အားက်ခဲ့ၿပီး ဦးေနဝင္းကလည္း ေတာင္သူလယ္သမား က႑ဟာ အေရးပါတယ္ဆိုၿပီး ေတာင္သူလယ္သမားေန႔ကို တီထြင္ခဲ့တာ သက္သက္ပါပဲ။ ၿပီးေတာ့ ဆိုရွယ္လစ္ သမၼတႏိုင္ငံ တည္ေထာင္မယ္ ဆိုၿပီး ၁၉၇၄ အေျခခံဥပေဒကို အတင္းအတည္ျပဳၿပီး ျမန္မာျပည္ကို ေဘာင္ဘီခၽြတ္ အာဏာရွင္ အျဖစ္စတင္ အုပ္ခ်ဳပ္ပါေတာ့တယ္။

တရုတ္ျပည္မွာ ေမာ္စီတုန္းက ေတာင္သူလယ္သမားေတြကို စည္းရံုးၿပီး ေတာ္လွန္ေရးကို ေအာင္ျမင္ခဲ့တာ ျဖစ္ေပမယ့္ .. သူရဲ႕ မွားယြင္းတဲ့ စီမံမႈေတြေၾကာင့္ လူ သန္းေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္ အငတ္ေဘးနဲ႔ ေသတာကိုေတာ့ သင္ခန္းစာ မယူခဲ့ပါဘူး။ ကမာၻေပၚမွာ လူအမ်ားဆံုး သတ္တယ္ဆိုတဲ့ ဟစ္တလာထက္ သူသတ္ခဲ့တဲ့ လူဦးေရးက ပိုမ်ားပါတယ္။ ဟစ္တလာက တိုက္ရိုက္ သတ္ခဲ့တာ ျဖစ္ၿပီး သူကေတာ့ သြယ္ဝိုက္ၿပီး လူအမ်ားဆံုး သတ္ခဲ့သူပါ။

ေမာ္စီတုန္းရဲ႕ အာဏာရယူပံုကိုပဲ အတုယူခဲ့ၿပီး … တိုင္းျပည္ဒုကၡေရာက္ပံုကို သင္ခန္းစာမယူခဲ့တဲ့ ဦးေနဝင္းက ျမန္မာျပည္ကို ေမာ္စီတုန္းရဲ႕ လုပ္ကိုင္ပံုအတိုင္း တရုတ္ျပည္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ပံုစံကို အသက္သြင္းၿပီး တိုင္းျပည္ကို ဆိုရွယ္လစ္ ျပည္ေထာင္စု သမၼတႏိုင္ငံေတာ္ တည္ေထာင္မယ္ေဟ့ ဆိုၿပီး ေၾကျငာကာ ပ်က္စီးျခင္းမ်ားစြာကို စတင္ပါေတာ့တယ္။

ေမာ္စီတုန္းက စုေပါင္းလယ္ယာ၊ စုေပါင္းလုပ္ကိုင္ ဆိုၿပီး ၅ ႏွစ္ တိုင္းျပည္ တိုးတတ္ေရး စီမံကိန္းကို ခ်မွတ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ စီမံကိန္းရဲ႕ လြဲမွားမႈေတြေၾကာင့္ ၅ ႏွစ္စီမံကိန္းရဲ႕ ပထမ ၃ ႏွစ္ ၁၉၅၈-၁၉၆၁ ခုႏွစ္မွာပဲ စီမံကိန္းပ်က္စီးၿပီး လူသန္းေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္ ေသခဲ့ရတာပါ။ ဒါကို လံုးဝ သင္ခန္းစာ မယူဘဲ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္မွာ အာဏာသိမ္းတဲ့ ဦးေနဝင္ဟာ ဆိုရွယ္လစ္စီမံကိန္းေတြ ေရးစြဲၿပီး ျပည္သူေတြပိုင္တဲ့ လုပ္ငန္းေတြကိုပဲ ျပည္သူပိုင္သိမ္းတယ္ဆိုၿပီး အစိုးရကေန အတင္းအဓမၼဝင္ေရာက္ သိမ္းယူၿပီး စီးပြားေရး စနစ္ စတင္ အရွိန္ရကာစ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ စီးပြားေရး စနစ္ကို တခ်က္ထဲနဲ႔ ရိုက္ခ်ိဳးၿပီး အေမွာင္ထုထဲေရာက္ေအာင္ ျမန္မာျပည္ကို ဆြဲေခၚသြားခဲ့တာပါပဲ။

ေတာင္သူလယ္သမားေတြကို ဂုဏ္ျပဳတဲ့ အေနနဲ႔ ေတာင္သူလယ္သမားေန႔ကို သတ္မွတ္ေပးတယ္ဆိုတဲ့ အေတြးအေခၚကို လက္ခံေပမယ့္ … ေစတနာဆိုး ျဖစ္ရပ္ဆိုးေတြရဲ႕ ၾကမၼာေနာက္ဆက္တြဲအျဖစ္နဲ႔ ေတာင္သူလယ္သမားေန႔ စတင္ျဖစ္ေပၚလာခဲ့တာကေတာ့ ျမန္မာျပည္အတြက္ေရာ ေတာင္သူလယ္သမားေတြ အတြက္ပါ ဝမ္းနည္းစရာ ျဖစ္ေနရပါတယ္။

ျမန္မာျပည္အေမွာင္ထုထဲ စတင္ဝင္ေရာက္တဲ့ေန႔၊ ဒါမွ မဟုတ္ အာဏာရွင္စနစ္ စတင္ အျမစ္တြယ္တဲ့ေန႔ဟာ ေတာင္သူလယ္သမားေန႔နဲ႔ ထပ္တူျဖစ္ေနခဲ့ရတတာဟာ ေတာင္သူလယ္သမားေတြအတြက္ နစ္နာမူႀကီး တစ္ခု အေနနဲ႔ပဲ သတ္မွတ္ခ်င္ပါေတာ့တယ္။

ေလးစားစြာျဖင့္

ကိုထိုက္

(ျမန္မာ့ သမိုင္းေၾကာင္းအရ ဦးေနဝင္းနဲ႔ ေမာ္စီတုန္းတို႔ရဲ႕ လုပ္ပံုကိုင္ပံု အၾကမ္းဖ်င္းကို တင္ျပခဲ့ျခင္းသာျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ တင္ျပမႈေတြမွာ မွားယြင္းမႈ တစံုတရာ ရွိခဲ့မယ္ဆိုရင္ လြတ္လပ္စြာ အမွားျပင္ေပးၾကပါ ခင္ဗ်ာ။)