မုန္တိုင္းမေလး နာဂစ္ ႏွင့္ သူ၏ေနာက္ဆက္တြဲ အေျခအေနမ်ား

စာေရးသူ၏ သားသမီး ဒါမွမဟုတ္ တူ၊ တူမေလးေတြက “မိုး႐ြာေသာေသာေန႕တစ္ေန႕” ဆိိုတဲ့ေခါင္းစဥ္နဲ႕ စာစီစာကံုးတစ္ပုဒ္ေရးဖို႕ စဥ္းစားခိုင္းမည္ဆိုပါက “နာဂစ္” ၀င္ေသာေန႕၊ သဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္ကို ျမန္မာျပည္သူေတြ အထင္ေသးမိေသာေန႕တစ္ေန႕အေၾကာင္းစဥ္းစားမိမည္။ ထိုေန႕ကမိုး႐ြာသည္။ မိုးႏွင့္အတူ ပါလာေသာ ေလကေတာ့ ဘီလူးသဘက္ တစ္ေကာင္းအလား ေၾကာက္ဖို႕ေကာင္းလွသည္။ သူ၏ေနာက္ဆက္တြဲျမင္ကြင္းမ်ားကလည္း ငိုအားထက္ ရယ္အားသန္သန္ႏွင့္ ေတာက္တစ္ေခါက္ေခါက္ အသံမ်ားကလည္း ၿမိဳင္ဆိုင္လွသည္။

မ်က္ေမွာက္ေခတ္ျမန္မာလူမ်ိဳးကို အဓိပၼါယ္ဖြင့္ဆိုလွ်င္ စာေရးသူကေတာ့ “ ဒုကၡကို လည္စင္းခံၾကသူမ်ား” လို႕သာ ကင္ပြန္းတပ္ျခင္သည္။

ျမန္မာလူမ်ိဳးဆိုသည္မွာ ဒုကၡသုကၡႏွင့္ ေတြ႕ႀကံဳရလွ်င္ ငိုဖို႕၊ ရင္နာဖို႕ကို ေနာက္မွာထားၿပီး ထိုဒုကၡေျပလည္ ေအာင္ အတူတကြ လက္တြဲေျဖ႐ွင္းၾကသည္။ ခုိလႈံစရာ ရင္ခြင္မဲ့လွသည္။ အမိမဲ့သား ေရနည္းငါးကဲ့သို႕ပါဘဲ။

အထင္ေသးမိတဲ့ေန႕ (၂.၅.၀၈)

ထိုေန႕ညေနပိုင္းႏွင့္ ညဦးပိုင္းေလာက္က ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ကို ဦးတည္ၿပီး မုန္တိုင္းလေတာ့မယ္။ ည၁၂နာရီကေန မနက္ ၆နာရီအတြင္း ျဖစ္ဖို႕မ်ားတယ္ဆိုၿပီး သတိေပး သတင္းစကားမ်ားၾကားခဲ့ရသည္။ အကုန္လံုးက တိတိပပ ထူးထူး ျခားျခား မတုန္လႈပ္မိၾက။ ခါတိုင္းလိုပဲ ေ႐ႊျပည္သာ၊ လႈိင္သာယာနဲ႕ ပင္လယ္၀နဲ႕ နီးတဲ့ေနရာေတြေလာက္ ပဲေနမွာပါ ဟု ေပါ့ေပါ့တန္တန္ ေနခဲ့မိၾကသည္။ ( ထိုေနရာမ်ားအား ျဖစ္ေစခ်င္၍မဟုတ္ပဲ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထ႐ွိမႈအေပၚ သတိေပ့ါေလ်ာ့ ခဲ့ျခင္းသာျဖစ္ပါသည္။)

တကယ္၀င္လာေတာ့ ထိုသို႕ျဖစ္မလာခဲ့၊ ပုသိမ္ဘက္မွာ တစ္နာရီကို မိုင္ဩ၀ႏွဳန္ေလာက္႐ွိတယ္။ ကားေတြ ေတာင္ ေလထဲပါသြားတယ္။ အကုန္လံုး႐ွိသမွ်ျပားျပား၀ပ္သြားတယ္ ဆိုတဲ့ သတင္းစကားေတြလည္း ၾကားရေသာအခါ နည္းနည္းတုန္လႈပ္စျပဳလာၿပီး ဘုရားတရားကို သတိရစျပဳလာသည္။

လူေတြ၀ိုင္းဆဲရတဲ့အျဖစ္

ဤသို႕တုန္လႈပ္စိတ္ကေလးေတြ ၀င္စျပဳခ်ိန္ ည ၉နာရီေက်ာ္၀န္းက်င္ေလာက္တြင္ ကားတစ္စီးႏွင့္လွည့္၍ ေလာ္စပီကာႏွင့္ သတိေပးသံၾကားရသည္။ ေႀသာ္… မုန္တိုင္းနဲ႕ပတ္သတ္ၿပီး လူေတြဘယ္လိုေနထိုင္ရမယ္။ ဘာေတြ ႀကိဳတင္စီမံရမယ္၊ ဆိုတာေတြ သတိေပးေနတာပဲဆိုၿပီး အားတက္ကာ နားစြင့္မိၾကသည္။ တကယ္တန္းတြင္ ထိုသို႕ မဟုတ္ခဲ့ “ေ႐ြးေကာက္ပြဲတြင္ မဲေသးႏိုင္သူမ်ားစာရင္းအား ရ.ယ.က႐ံုးတြင္ ကပ္ထားေၾကာင္း၊ စာရင္းတြင္မပါ၀င္ေသး သူမ်ား႐ွိပါက လာေရာက္စာရင္းေပးသြင္းႏီုင္ေၾကာင္း” ေၾကျငာသြားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ မုန္တိုင္းအားေၾကာက္လန္႕စိတ္ နွင့္ အိမ္အတြင္းပိုင္းတြင္အကုန္စု႐ံုးေနၾကေသာမိသားစု၀င္မ်ားအားလံုး တုိင္ပင္မထားဘဲ တခဲနက္၀ုိင္း၀န္းဆဲဆို ေမတၱာပို႕သမိၾကသည္။ မဆဲတဲ့သူဆိုလို႕ ဘာမွနားမလည္ေသးေသာ ၅ႏွစ္အ႐ြယ္ ကေလးႏွင့္ စကားမေျပာတတ္ ေသးေသာ ၁ႏွစ္အ႐ြယ္ ကေလးသာက်န္ပါေတာ့သည္။

မုန္တိုင္းတိုက္ၿပီးသြားပါက ထိုေၾကာ္ျငာသင္ပုန္းအား ဘယ္အရပ္တြင္ သြားေရာက္ေကာက္ယူ ၾကည့္႐ႈ႕မည္ ကိုပါ ေၾကျငာသြားသင့္သည္။ ဤသို႕ ဤပံု အေျမွာ္အျမင္ႀကီးၾကသူမ်ားပါ။

နာဂစ္လာၿပီ

တစ္ေန႕လံုးနီးပါး႐ြာေနေသာမိုးက ည၁၀နာရီးခြဲေလာက္တြင္ ပိုစိပ္လာသည္။ ေလသံခပ္ျပင္းျပင္းပါ ပါလာသည္။ သိပ္ေတာ့ မဆိုး၀ါးေလာက္ပါဟု ထင္ေနၾကတုန္းပါ။ ည၁၂း၃၀နာရီေလာက္ေရာက္ေတာ့ သူ႕“ဇ”က မေသးေၾကာငး္ သေဘာေပါက္စျပဳလာၾကသည္။ အိမ္အနီး၀န္းက်င္မွ သြပ္မိုးသံမ်ားကလည္း ဟာမိုနီလိုက္ဆိုေနၾကၿပီ။ အိမ္ေတြထဲ မိုးပက္ထားတာကလည္း အေတာ္စို႐ႊဲေနၾကၿပီ။

နံနက္၃း၃၀နာရီ ေလာက္က်ေတာ့ နာဂစ္ဘာေကာင္လည္းဆိုတာ သေဘာေပါက္ၾကၿပီ။ သြပ္ေခါင္မိုးသံ ေတြလည္း ဟာမိုနီဘ၀မွ အဆိုေတာ္ေတြျဖစ္လာၾကၿပီး ရင္ေခါင္းကြဲ၊ ႏွလံုးျပဳတ္မတတ္ ေအာ္ေနၾကၿပီ။

နံနက္အာ႐ုဏ္တက္ နဲ႕ ၈း၀၀နာရီေလာက္ၾကားမွာေတာ့ နာဂစ္ဟာ သူ႕ဦးေခါင္းပိုင္း ႐ုန္းထြက္ၿပီး လြတ္ေျမာက္လာတာကို ၀မ္းသာအားရနဲ႕ က်န္႐ွိေနေသးတဲ့ အၿမီးပိုင္းနဲ႕အားကုန္႐ုန္းကာ ႐ိုက္လွဲျဖစ္ေနၿပီ။ ေလသံ ေတြဟာ ဆူလြန္းလို႕ အနီးအနားက အပင္ႀကီးေတြ၊ အပင္ေလးေတြလဲၿပိဳက်သံေတာင္မၾကားလိုက္ရ။

စာေရးသူကေတာ့ ကိုယ့္နည္းကိုယ့္ဟန္နဲ႕ မုန္တိုင္းစတုိက္ကတည္းက မ်က္စိသာတြင္တြင္မွိတ္ၿပီး တတ္သမွ် မွတ္သမွ် ဘုရားစာေတြသာ non-stop ႐ြတ္ဆိုေတာ့သည္။ ကိုယ့္အျမင္အာ႐ံုမွာ ေသြးလန္႕ဖြယ္ျမင္ကြင္းေတြကို မျမင္ရေတာ့ အနည္းနဲ႕ အမ်ား စိတ္တည္ၿငိမ္မႈရ႐ွိေအာင္ လုပ္ထားႏိုင္ခဲ့သည္ ဟုေတာ့ ထင္သည္။ အျပင္ထြက္ၿပီး ဘာမွ မလုပ္ကိုင္ႏိုင္တဲ့အေျခအေနမွာေတာ့ ျဖစ္သမွ်ကို လ်စ္လွ်ဴ႐ႈကာ မ်က္လံုးမွိတ္ၿပီး ကိုယ့္အသက္ေလး ဘယ္ေတာ့ပါသြားမလဲဆိုၿပီး သတိထားေန႐ံုကလြဲ၍ ဘာမွ်မတတ္ႏိုင္ပါ။ ဒါဟာ သဘာ၀ေဘးဒဏ္၊ ကိုယ္နဲ႕ လူမ်ား ေက်ာမြဲမ်ား ခါးေကာ့ေအာင္ခံၾကရေတာ့မည့္ဒဏ္။

ေနာက္ဆက္တြဲ နာဂစ္ ခ်န္ခဲ့သည့္ ဇာတ္လမ္းမ်ား

နာဂစ္သည္ သူ႕အသံၿပဲႀကီးနဲ႕ ခ်ိန္းေျခာက္ေနေသာလည္း သူ႕ကိုလံုးလံုးဂ႐ုမစိုက္သည့္ ေခတ္ပ်က္ ေတာေၾကာင္မ်ားကလည္း “ေ၀လီေ၀လင္း” အခ်ိန္မွာေတာင္ သြပ္ျပားေကာက္ထြက္ေနၾကတာကိုလည္းျမင္ရသည္။ သူတို႕အဖိုေတာ့ ကိုယ့္အသက္ထက္ ေငြတြင္းေတြက်လာၿပီဟုမ်ား ထင္ေနၾကေရာ့သလားမသိ။

နည္းနည္းလင္းလင္းခ်င္းခ်င္း ႐ွိလာတဲ့အခ်ိန္ၾကေတာ့ လူသံေတြၾကားလာရသည္။ အိမ္ထဲမွာ ဆက္လက္ ဘုရားတေနလို႕မရေတာ့။ လမ္းမေပၚထြက္ၿပီး အနီးအနား၀န္းက်င္ သတင္းေမးစမ္း အေျခအေနၾကည့္ထြက္ရသည္။ ျမင္ကြင္းကေတာ့ အေသးစိတ္ေရးျပခ်င္စရာမ႐ွိ၊ သက္တမ္းရင့္အပင္ႀကီး၊ အပင္ငယ္အားလံုး ေျမျပင္ေပၚတြင္ ထက္ပိုင္း က်ိဳး၊ အျမစ္ကျပဳတ္ထြက္ကာ တံုးလံုးလဲကုန္ႀကၿပီ။ ယိုင္ၿပီးသားအိမ္ေတြတဲ့အဆင့္ေရာက္ကုန္သည္။ အိမ္ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားတြင္ ေခါင္မိုးမ်ား မ႐ွိေတာ့။ ဒီျမင္ကြင္းေတြၾကားမွပင္ေတြးမိတာတစ္ခုကေတာ့ “ေၾသာ္… ငါတို႕ ႏိုင္ငံေတာ္ လူႀကီးမ်ား ျဖစ္ေစခ်င္ေနေသာ ဆႏၵတစ္ခုေတာ့ ျပည့္သြားၿပီ” လုိ႕။ ဘာျဖစ္လို႕လည္းဆိုေတာ့ တပ္ထားေသာ ၈ေပ စေလာင္းေတြဟာ ေျမႀကီးေပၚေရာက္တဲ့ဟာကေရာက္၊ ေခါင္မိုးေပၚေတြမွုာပဲ ေခါက္႐ိုးက်ိဳးတြဲလဲက်ကာ၊ တိုက္ေခါင္မိုး ေတြေပၚမွာ စကၠဴစြန္ၿငိ သလိုေက်ေနၾက႐ွာေလၿပီ။

လူေလးစုစု႐ံုး႐ံုး႐ွိလာတဲ့အခါက်ေတာ့ ႐ွိတဲ့ဓါးမကိုယ္စီဆြဲ၊ ရဲဒင္း၊ ပုဆိန္ေတြဆြဲလို႕ ကိုယ့္အိမ္ထက္ လမ္းမွာ ပိတ္ေနသမွ် အပင္ေတြ ဓါတ္တိုင္ေတြကို ႐ွင္းလင္းဖယ္႐ွားပစ္ၾကသည္။ အလုပ္လုပ္ရင္းေျပာမိၾကတဲ့ အေၾကာင္းအရာ ကေတာ့ နာဂစ္ရယ္ လုပ္ရက္ပါေပ့ေပါ့။ ဘယ္သူမွ် ဒီေလာက္ျဖစ္မယ္ထင္မထားၾကပါ။ ဘယ္သူမွလည္း မႀကံဳဘူးၾက ေတာ့ ဘာမွ ႀကိဳတင္မစီမံႏိုင္ခဲ့သလို ဒီေလာက္အထိျဖစ္မယ္မွန္းသိရင္ စေလာင္းကေလးျဖဳတ္ထားပါရဲ႕၊ အမိုးေလးကို သံေတြနဲ႕ ျပန္႐ုိက္ထားပါရဲ႕ နဲ႕ ေျပာၾကဆိုၾကရင္းနဲ႕ ညဘက္ကၾကားခဲ့ရတဲ့ ေလာ္စပီကာသံ ကိုလည္း သတိတရနဲ႕ ျပန္လည္ ဆဲေရးမိၾကတယ္။ ဒီအခ်ိိန္မွာေတာ့ အစိမ္းေရာင္၀တ္တဲ့ သတၱ၀ါေတြေရာ၊ စြမ္းအား႐ွင္ၾကီးေတြေကာ ဘယ္ဆီဘယ္၀ယ္ ေပ်ာက္ေနတယ္မသိေတာ့ပါဘူး။

ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားပါပဲ….။ ဒုကၡေတြၾကားထဲက ဘယ္သူ႕ကိုမွလည္းမတမ္းတ၊ (တမ္းတလည္း လာမွာမွ မဟုတ္တာ) ရယ္ကာေမာကာနဲ႕ ဒုကၡကုိ ကုိယ့္နည္းကုိယ့္ဟန္နဲ႕ ႐ွင္းၾကရတာေပါ့။

၃.၅.၀၈ စေနေန႕ေန႕ခင္းပိုင္းေလာက္ေရာက္ေတာ့ နာဂစ္လံုး၀မ႐ွိေတာ့သေလာက္ျဖစ္သြားပါၿပီ။ ဒါေပမဲ့ နာဂစ္ရဲ႕ သတင္းျဖန္႕ခ်ီေရးကြန္ယက္ေတြကေတာ့ ေနာက္ ၂နာရီၾကာရင္ လာလိမ့္ဦးမယ္။ ၂နာရီမွာမလာေတာ့ ေနာက္ကိုတေ႐ြ႕ေ႐ြ႕တိုးကာ ေ႐ြ႕လ်ားေပ်ာက္ကြယ္သြားရသည္။ လူေတြမွာ ေၾကာက္လန္႕တၾကားျဖစ္လို႕ ဆန္အိတ္ ၀ယ္သူ၀ယ္၊ မီေသြးအိတ္ ၀ယ္သူ၀ယ္၊ ေခါက္ဆြဲေၿခာက္ထုတ္၀ယ္သူ၀ယ္နဲ႕ ဗ႐ုတ္ဗရက္ေတြျဖစ္ကုန္ၾကတယ္။ ေစ်းသည္ေတြလည္း ဆက္သြယ္ေရးကိရိယာေတြသာ ျပတ္ေတာက္သြားေပမဲ့ ေစ်းတက္ရာမွာေတာ့ လက္ညီကာ ၿမိဳင္လွသည္။ ေခါက္ဆြဲေျခာက္တစ္ထုပ္ ၃၀၀၊ ဘဲဥတစ္လံုး ၃၀၀ ျဖစ္ကုန္သည္္။ ထိုစေနလည္း သစ္ပင္ခုတ္၊ အမိုးဖာ ျဖင့္ကုန္ဆံုးၾကရသည္။

တနဂၤေႏြေန႕မနက္မွာေတာ့ လက္သမား၊ သြပ္ ႏွင့္သံေရာင္းသူမ်ား၊ စက္ျပင္ဆရာမ်ား၊ ေရစက္လိုက္ ေမာင္းသူမ်ား မင္းသားျဖစ္ကုန္ကာ အလုအယက္ ေခၚငင္ၾကသည္။ အေမွ်ာ္အျမင္႐ွိလွေသာ စီးပြားေရးလုပ္တတ္သူ ေတြကေတာ့ လက္တြန္းလွည္းေပၚ ေရစက္နဲ႕ မီးစက္တြဲထိုင္ၿပီး ေရတစ္စည္ကို ၅၀၀က်ပ္(၃မိနစ္)ႏွဳန္းနဲ႕ လိုက္လံ ေဆာ္ၾသေရာင္းခ်ေပးၾကသည္။ ၀ိသမေလာဘသမားလို႕ သူတို႕ကို ဘယ္သူမွ မေခၚရက္ “ဟာ… ဟုတ္ေပသားပဲ၊ ေရ ရဖို႕က အေရးႀကီးတယ္” ဒီလိုနဲ႕ ၁နာရီ ၅၀၀၀က်ပ္၊ ကိုယ့္ဓါတ္ဆီကိုယ္ထည့္၊ ေနာက္ဆံုး တစ္နာရီ ၁၂၀၀၀က်ပ္ အထိ တက္ေတာင္းသူေတြ႐ိွၾကသလို တခ်ိဳ႕ ေစတနာတစ္၀က္၊ စီးပြားေရးအျမင္တစ္၀က္႐ွိသူေတြကလည္း တစ္နာရီ ၃၀၀၀ လို႕ ေျပာၾကျပန္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ စိတ္ရင္းလည္းျပည့္၊ ေငြေၾကးလည္းေနာက္ကလိုက္ႏိုင္သူေတြကေတာ့ အခမဲ့ ေရေ၀ ေနတာေတြ႕ရပါသည္။ ေရပံုးေလးေတြကိုယ္စီဆြဲလုိ႕ တန္းစီရပ္ေနၾကတဲ့ျမင္ကြင္းကို ေတြ႕ေနရသည္။ တခ်ိဳ႕ရပ္ကြက္ ေတြမွာေတာ့ ကန္ထ႐ိုက္တိုက္ေတြေပၚ ေရစက္နဲ႕လည္းတင္မရလို႕ ေရသြားခ်ိဳး၊ေရသြားခပ္ရင္ေတာင္ ေရတစ္စည္ ၁၀၀၀က်ပ္ ကေန ၁၂၀၀ က်ပ္အထိ ယူၾကျပန္ပါတယ္။ ျပည္သူေတြလည္း ဘယ္သူကမ်ား ကူပါ့မလဲလို႕ေတြးရင္း မ်က္ျဖဴဆိုက္၊ အသက္႐ႈရပ္မတတ္ျဖစ္ေနၾကပါၿပီ။ “မ်က္ျဖဴဆိုက္ေလ၊ ဆရာႀကိဳက္ေလ”ဆိုလွ်င္ေတာ့မေျပာတတ္ပါ၊ စာေရးေနခ်ိန္မွာေတာ့ ဓါတ္ဆီေစ်းက ၈၅၀၀၊ ဒီဇယ္ေစ်းက ၁၂၀၀၀ ျဖစ္ေနပါၿပီ။

လမ္းမမ်ားေပၚမွ အပင္ႀကီး၊ အပင္ငယ္မ်ားကို တနဂၤေႏြေန႕လည္အထိ လာေရာက္႐ွင္းလင္းမည့္ သူေပၚ မလာေသးပါ။ စည္ပင္လည္းမလာ၊ စစ္သားလည္းမ႐ွိ၊ ႀကံ့ဖြတ္ေတြလည္း႐ွာမေတြ႕ ႏွင့္ လမ္းေတြပိတ္ကာ ဘယ္ကိုမွ သြား၍မရျဖစ္ေနခ်ိန္တြင္ ကယ္တင္႐ွင္ေပၚလာသည္ကေတာ့ ဘုန္းဘုန္းတို႕ျဖစ္သည္။ ဘုန္းဘုန္းတို႕ ဓါးကိုင္၊ လႊတိုက္၊ သစ္ပင္ခုတ္လုိက္သည္မွာ ျမန္မာျပည္၏လမ္းမမ်ားေပၚတြင္ ဒုတိအႀကိမ္ သကၤန္းတပ္တို႕ျဖင့္ျပည့္ေလသည္။ ဘုရား သားေတာ္မ်ား ပီပီ ခြင့္လႊတ္တတ္ၾကေသာ ဘုန္းဘုန္းတို႕က လမ္းေပၚမွအပင္မ်ား သာမက သူတို႕ကို ႐ုိက္ႏွက္၊ ဖမ္းဆီး ခဲ့ေသာ ရဲစခန္းအတြင္းမွ လမ္းေပၚသို႕လဲၾကေနေသာ သစ္ပင္မ်ားကိုပါ ခုတ္ထြင္႐ွင္းလင္းေပးခဲ့ၾကသည္။ ေန႕တစ္၀က္ ခန္႕သာ ၾကာလိုက္သည္။ လမ္းမ်ားပြင့္သြား၍ ကားမ်ား သြားလာႏိုင္လာၾကသည္။

တနလၤာေန႕တြင္ ဆီဆိုင္မ်ားမွ ဆီျပန္ေပးသည္။ ဆီတန္းစီေသာကားမ်ားမွာ ေကြ႕ကာ၀ိုက္ကာႏွင့္ တန္းစီ ၾကရသည္မွာ မနက္ ၇နာရီတြင္ သြားတန္းစီသူမ်ား ေန႕လည္ ၃နာရီတြင္ ဆီမရၾကေသး၊ စာေရးသူ၏ ဦးေႏွာက္ တစ္ထြာ တစ္မိုက္ႏွင့္ စဥ္းစားၾကည့္မိသည္။ ဒီလုိ ကားေပါင္းမ်ားစြာ စီတန္းၿပီး လမ္းေတြက်ပ္ပိတ္ေနမည့္အစား ဆီစာ အုပ္ႏွင့္ ပုန္းေတြယူလာကာ ဆီလာထည့္ၾကပါဟု ေၾကျငာေစခ်င္ပါသည္။ ႐ွားပါးလာေတာ့မည့္အခ်ိန္တြင္ တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ စီတန္းေ႐ႊ႕လ်ားေနရသျဖင့္ ကုန္ေသာ ဆီကိုလည္း ေခၽြတာၿပီးျဖစ္သြားမည္ဟု ထင္ပါသည္။ စာေရးသူက ဥာဏ္ပုပါသည္။ ဤသို႕လုပ္လာလိမ့္မည္ဟု လံုး၀မထင္ပါ။ လံုး၀မထင္ပါ။ ႏိုင္ငံေတာ္တြင္ ခိုင္းတတ္ေသာ လူႀကီး တစ္ေယာက္ေတာ့ အလို႐ွိပါသည္။ လမ္းပိတ္ေနေသာ သစ္ပင္မ်ားအား ခုတ္ထြင္႐ွင္းလင္၍ တစ္ေနရာတြင္ စုပံုေစခ်င္ပါသည္။ က်န္တစ္ဖြဲ႕က ျပတ္က်ေနေသာ ဓါတ္ႀကိဳၚမ်ားႏွင့္ ၿပိဳလဲေနသော ဓါတ္တိုင္မ်ားအား သိမ္းဆည္း ေထာင္မတ္ေစလိုပါသည္။

ဖုန္းဆက္သြယ္ေရးျပန္ရရန္၊ အနည္းဆံုး ၁လႏွင့္ လွ်ပ္စစ္မီးမ်ားျပန္ရရန္ အနည္းဆံုး ႏွစ္လေစာင့္ဆိုင္း ရမည္ဟု ၾကားေနရသည္။ စာေရးသူကေတာ့ လိုယ့္လက္လွမ္းမီရာျမင္ကြင္းနဲ႕တင္ မထင္မိပါ။ သက္ျပင္းသာ အခါခါ ခ်ေန႐ံုကလြဲၿ႔ပီး ႀကိတ္မွတ္ခံ႐ံုသာ႐ွိပါေတာ့သည္။

ေ႐ႊေစ်းလား… မသိေတာ့ပါ။ သြပ္႐ိုက္သံေစ်းကေတာ့ ေကာင္းလွသည္။ သြပ္႐ိုက္သံက တစ္ပိသာ ၃၀၀၀၀က်ပ္ ေစ်း။ သြပ္မိုးတစ္ခ်ပ္က ၁၅၀၀၀ေစ်း၊ လာမယ့္ေဘး ေျပးေတြ႕၊ မည္သို႕မည္ပံု ႐ွာႀကံဖန္တီးၾကမည္မသိ။ စာေရးသူအနီး၀န္းက်င္မွာ သြပ္မိုးေလးေတြ အေဟာင္းအသစ္ေရာလို႕ ျပန္ျပည့္စံုလာသည္။ ဒီလိုနဲ႕ တနလၤာမနက္က် ေတာ့ ေလာ္စပီကာသံျပန္ၾကားရျပန္သည္။ သတင္းစာထဲမွာေတာ့ အေရးေပၚအေျခအေနေဒသအျဖစ္ ရန္ကုန္တိုင္း၊ ပဲခူးတိုင္း၊ ဧရာ၀တီတိုင္း၊ မြန္ျပည္နယ္၊ ကရင္ျပည္နယ္တို႕အား ေၾကျငာထားတာေတြ႕ရၿပီ။ “ေ႐ွးဦးမဆြကပင္ ဖြဲ႕စည္း ထား႐ွိသည့္ သဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္ကကယ္ဆယ္ေရးေကာ္မတီေတြ ဖြဲ႕စည္းေနေၾကာင္း ၾကားသိရသည္။ အမ်ိဳးသား ညီလာခံေလာက္မၾကာပါေစနဲ႕ဟု ဆုေတာင္းမိသည္။ ထိုကက ေလာ္စပီကာတြင္လညး္ အလကားေပးမည့္ အကူအညီ အေၾကာင္းလံုး၀မပါဘဲ စားအံုးဆီ၊ ေရနံဆီ၊ ဖေယာင္းတိုင္ တို႕ကို လိုသေလာက္၀ယ္ယူရ႐ွိမည္ျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ သြပ္တစ္ခ်ပ္လွ်င္ ၄၉၀၀က်ပ္ ေစ်းႏွင့္ လိုသေလာက္ေရာင္းခ်ေပးမည္ျဖစ္ေၾကာင္းေၾကျငာသြားခဲ့သည္။ စာေရးသူ နားထဲတြင္ မၾကားလိုက္ရတာ တစ္ခု႐ွိ၍ အျခားသူမ်ားအား ၾကားလိုက္သလားဟု လိုက္လံေမးၾကည့္ရာ သူတို႕လည္း မၾကားလိုက္ပါတဲ့။ ထိုအရာကား မည့္သည့္ ေနရာတြင္ ၀ယ္ယူရ႐ွိႏိုင္သည္ ဆိုတဲ့အသံပါပဲ။ တခ်ိဳ႕ကေျပာတာကေတာ့ မ.ရ.က ႐ံုးတြင္ရႏိုင္တယ္လို႕ ၾကားလိုက္သလားလို႕၊ တခ်ိဳ႕ေျပာျပန္တာကေတာ့ “ေအး၊ ဘယ္ေနရာမွာ ရမယ့္ဆိုတဲ့ အသံက ေၾကျငာရင္းနဲ႕ လံုးသြားသလိုပဲကြာ” တဲ့။ ဘာကိစၥမ်ား လူေျခတိတ္ခ်ိန္၊ ညသန္းေခါင္မွေၾကျငာသလဲ မသိပါဘူးကြာတဲ့။ ေၾကျငာထဲမွာလည္း “ျပည္ပတိုင္းျပည္အကူအညီကို ယူစရာမလိုဘဲ” လို႕ၾကားလိုက္မိတယ္တဲ့။ ထိုေလာ္စပီကာသံသည္လည္း ညသန္းေခါင္ယံ တစ္ေခါက္သာ ေပၚလာခဲ့ပါသည္။

ေနာက္တစ္ေန႕က်ေတာ့ မသတီစရာ သတင္းေကာ၊ နည္းနည္းသတီခ်င္စရာျမင္ကြင္းေတြပါျမင္လာရ၊ ၾကားလာရသည္။ လမ္းမႀကီးေတြဘက္ထြက္လို႕ရတဲ့အခ်ိန္က်ေတာ့ လမ္း႐ွင္းေနႀကတဲ့ တပ္မေတာ္သားၾကီးေတြကို ျမင္လာရသည္။ ေႀသာ္…. ဒီလိုအေျခအေနေတြကို ေမွ်ာ္ကိုးၿပီး “တပ္မေတာ္ အင္အား႐ွိမွ တိုင္ျပည္အင္အား႐ွိမည္” လို႕ ေႀကြးေႀကာ္ေနၾကတာမ်ားလား လို႕ ေတြးမိပါသည္။ တကယ္ဟုတ္လား၊ မဟုတ္ဘူးလားေတာ့မသိပါ။ သစ္ပင္ျဖတ္တဲ့ ေမာ္တာလႊစက္ကို အရာ႐ွိမ်ားသာကိုင္တြယ္ခြင့္ ရသတဲ့။ မျမင္ေတြ႕ရေသးတဲ့ အျဖဴ အစိမ္း ျခေသၤ့တပ္ကလည္း သတင္းစကားပါးလိုက္ပါသည္။ လမ္းေပၚက်ေနေသာ သစ္ပင္မ်ားအား လူအမ်ား မထိရ၊ သူတို႕လာမည္၊ သူတို႕ခုတ္ မည္၊ သူတို႕႐ွင္းလင္းၿပီး ထင္းကိုလည္း သူတို႕ဘဲယူမည္တဲ့။ သို႕ေသာ္လည္း အခုထိ မေတြ႕ရေသးပါ။ ဆပ္ေကာ္မတီ မ်ား ဖြဲ႕ေနၾကမည္ထင္ပါသည္။ သူတို႕လည္း အမ်ိဳးသားညီလာခံေလာက္ မၾကာပါေစနဲ႕ဟု ဆုေတာင္းမိသည္။ ပုဂၢလိက သစ္ပင္ခုတ္ေသာအဖြဲ႕မ်ား ကေတာ့႐ွိသည္။ အပင္ႀကီးဆိုရင္ ၅၀၀၀၀/ ၆၀၀၀၀ က်ပ္ခန္႕ေပးရသည္။ ခုတ္႐ံုသာခုတ္ေပးမည္။ ႐ွင္းလင္းေပးမည္ မဟုတ္ပါတဲ့။ ထိုအခ်ိန္တြင္ သမက္ေတာ္ႀကီးကလည္း အႀကံပိုင္လွသည္။ ထိုပုဂၢလိက သစ္ပင္ခုတ္သူမ်ားအား Air-Bagan တံဆိပ္ပါေသာ တီ႐ွပ္မ်ား လိုက္လံေ၀ငွ၍ ၀တ္ဆင္ေစပါသည္။ ဆီေဘာက္ဆာကားႀကီးမ်ားတြင္ Air-Bagan မွ ေရလွဴဒါန္းပါသည္ ဟု စာတန္းထိုးကာ ေရကားႀကီးမ်ားျဖင့္ ၿမိဳ႕ပတ္ေန သည္ကိုလည္းေတြ႕ရသည္။ တကယ္လွဴမလွဴေတာ့ မသိရပါ။ ေကာင္းေလစြ…. ေကာင္းေလစြ။

အစၥေရးက အစိုးရလက္ထဲသို႕ ေဒၚလာ၅သန္းေပးသည္ဟုလည္းေကာင္း၊ Caneda ႏိုင္ငံကေတာ့ အစိုးရ အား အယံုအၾကည္မ႐ွိသျဖင့္ N.G.O အဖြဲ႕တစ္ခုအား ေငြ ၂သန္းလႊဲေပးထားသည္ဟုလည္းေကာင္း ၾကားသိရ ျပန္သည္။

ကုလသမဂၢ ကယ္ဆယ္ေရးအေျခစုိက္အဖြဲ႕ေတြကို ျပည္၀င္ခြင့္ ဗီဇာမေပးဟု ၾကားရျပန္သည္။ ေငြႏွင့္ ပစၥည္းမ်ားကိုသာ လွဴဒါန္းႏိုငသည္တဲ့။ UN ကလည္း အစိုးရအေၾကာင္းကို ေနာေၾကေနေလာက္ၿပီ။ တဖန္ UN မွ ေငြ မလွဴ၊ ပစၥည္းသာလွဴမည္ဆိုေတာ့ အစိုးရက ဆန္၊ ဆီ၊ ေဆး သူတို႕ဆီတြင္အျပည့္အစံု႐ွိပါသည္။ အျခားမွ၀ယ္ယူလွ်င္ ခရီးစရိတ္ေထာင္းႏိုင္သျဖင့္ သူတို႕ဆီမွ ၀ယ္ယူပါဟု ကမ္းလွမ္းလာျပန္သည္တဲ့။ စီးပြားေရးပါရဂူ အစိုးရအဖြဲ႕ႏွင့္ ေနရ ေသာ ျမန္မာျပည္သူျပည္သားမ်ား ဂုဏ္ယူသင့္လွသည္။

မျဖစ္ခင္၁ရက္အလိုက ႏိုင္ငံတကာမွ ႀကိဳတင္အသိေပးခဲ့သည္ကို မိုးေလ၀သဌာနမွ ပုသိမ္သို႕သာဦးတည္ ၿပီး ရန္ကုန္ကို အဖ်ားခတ္ႏိုင္သည္ဟု မုန္တိုင္းလာခါနီးအခ်ိန္အထိ ေၾကျငာေနဆဲျဖစ္ေၾကာင္း၊ ေထာင္တြင္း မီးးေလာင္သည္ကို ေထာင္ဆူသည္ဟုယူဆကာ စစ္ကားႏွစ္စီးျဖင့္ လာာေရာက္ပစ္ခတ္ ႏွိမ္နင္းခဲ့၍ အေသအေပ်ာက္ ႐ွိေၾကာင္းၾကားသိရျပန္သည္။

ေနာက္ဆံုးသတင္းအေနျဖင့္ ေမလ၁၀ရက္ေန႕ ျပည္သူ႕ဆႏၵခံယူပြဲႀကီးကို ၂၄ရက္ေန႕သို႕ ေ႐ႊ႕ဆိုင္းလိုက္ ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း၊ သြပ္ေရာင္းေသာဆိုင္မ်ားတြင္ သြပ္မ်ား၀ယ္ယူ၍မရေတာ့ေၾကာင္း၊ ရပ္ကြက္ ရယက ႐ံုးတြင္ အမိုးမိုးၿပီး သူမ်ားမပါ၊ အမိုး မမိုးရေသးသူမ်ားသာ သြပ္၀ယ္ယူရန္ လာေရာက္ေလွ်ာက္ထားႏိုင္ေၾကာင္း စသည္ျဖင့္ ေကာင္းေလ စြ…. ေကာင္းေလစြ….. စံုလင္လွသည္။

အရာရာကိုေတြးပူတတ္တဲ့စာေရးသူကေတာ့ လမ္းေဘး၀ဲယာတြင္ စုၿပံဳထားေသာ သစ္ကိုင္းသစ္႐ြက္မ်ား ေျခာက္ေသြ႕လာခ်ိန္၊ ေရ႐ွားပါးေသာအခ်ိန္၌ မီးေဘးအႏၱရာယ္ကို ေတြးပူမိပါသည္။ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ထိ ေျမငလ်င္ လႈပ္မည္ဟု လူအမ်ားေျပာဆိုေနၾကကာ ကုန္ပစၥည္းမ်ားေစ်းမွာ တက္ခ်င္တိုင္းတက္ေနၾကပါသည္။ ျဖစ္ကာစမွာ လိုင္းကားခမ်ား ဟုိနားဒီနား ၅၀၀ မွ ၁၀၀၀ အထိေကာက္ခံယူေၾကာင္းၾကားသိရပါသည္။

ဟိုဟာျဖစ္မည္၊ ဒီဟာျဖစ္မည္ႏွင့္ ၾကားသမွ် ေကာလဟလသတင္းမ်ားအား စိတ္နာလွၿပီျဖစ္သျဖင့္ စာေရးသူကိုယ္တိုင္ သတင္းတပုဒ္ ထုတ္လႊင့္လိုက္သည္။ လူအမ်ား ဒုကၡေ၀ဒနာမ်ားၾကားထဲမွ အနည္းငယ္ေတာ့ ၿပံဳးမိ မည္ဟုထင္ပါသည္။

“UN ကယ္ဆယ္ေရးႏွင့္ ျပည္တြင္းကယ္ဆယ္ေရးဆပ္ေကာ္မတီမ်ားမွ မုန္တိုင္းတိုက္ခတ္ေသာ ေဒသမ်ား သို႕ လိုက္လံၾကည့္႐ႈ၍ အိမ္အမိုး အေကာင္းပကတိ႐ွိသူမ်ား မွ အိမ္အမိုးျပင္ၿပီးသူမ်ားမသိေအာင္ မိမိတို႕၏ အိမ္အမိုး မ်ားကို ညအခ်ိန္၌ တိတ္တဆိတ္ဆြဲလွန္ပစ္ရန္ ႀကံစည္ေနၾကျခင္း၊ အထူးသတင္းအေနျဖင့္ မၾကာမွီ ရက္ပိုင္းအတြင္း ၌ ရန္ကုန္ကုိ ဗဟုျပဳ၍ “ဂ်ာဂစ္”အမည္႐ွိ နာဂစ္ ၏အကိုေတာ္သူ ေလဆင္ႏွာေမာင္းႀကီးက သူ၏ညီမငယ္ ဆိုးသြမ္း ေဆာ့ကစားမႈေၾကာင့္ ပ်က္စီးသြားေသာ အပ်က္အစီးမ်ား၊ အမႈက္မ်ားကိုသယ္ေဆာင္ဆြဲငင္၍ ယူေဆာင္သြားျပည္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွ ထြက္ေျပးပုန္းေ႐ွာင္သြားေသာ ၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးတြင္ သြားေရာက္စုပံုထားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ႀကိဳးျပတ္ေတာက္ ၍ လဲက်ေနေသာ ဓါတ္တိုင္မ်ားကို ဟယ္ရီေပၚတာႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းတစ္စုမွ ေမွာႀကိမ္လံုးမ်ားျဖင့္ လာေရာက္ျပဳျပင္ေပး သြားေသာေၾကာင့္ ဓါတ္တိုင္မ်ား ျပန္လည္တည့္မတ္ၿပီး မီးမ်ား ထိန္ထိန္လင္းေတာ့မည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ လူအမ်ား လက္မခံေသာ ဆႏၵခံယူပြဲႀကီးကို ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္ေနမည္ဆိုပါက ေလဆင္ႏွာေမာင္းႀကီးသည္ ေနာက္တစ္ခါ ျပန္လာ၍ ကူရာ၊ ကယ္ရာမဲ့ေနေသာ ေက်ာမြဲလူတန္းစားမ်ားအား သယ္ေဆာင္ကာ မဲ႐ံုမ်ားသို႕သယ္ေဆာင္လာကာ ခ် ထားခဲ့ၿပီး ႐ိုက္ပြဲ၊ သတ္ပြဲ၊ လုယက္ပြဲမ်ားဖန္တီးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ၾကားသိရပါသည္။

ေကာင္းေလစြ၊ ေကာင္းေလစြ။ စိတ္ကူးနဲ႕တင္ အရသာ႐ွိလွပါသည္။

မင္းသစ္တည္

7.5.2008

(စကားခ်ပ္ ၁။ ပါးစပ္သတင္း၊ အရပ္သတင္းမ်ားအေပၚ ကိုးကားအေျခခံထားပါသျဖင့္ အခ်က္အလက္မ်ား အားလံုး မွန္ကန္သည္ဟု မဆိုလိုပါ။

စကားခ်ပ္ ၂။ ေဆာင္းပါးကို ၇.၅.၂၀၀၈ တြင္ေရးသားျပီးစီးေသာ္လည္း လွ်ပ္စစ္မီးျပတ္ေတာက္ေနမႈေၾကာင့္ ကြန္ျပဴတာစာစီ၍မရျခင္း၊ တယ္လီဖုန္းလိုင္းအခ်ိဳ႕မေကာင္းေသးသျဖင့္ Internet မရျခင္းတို႕ေၾကာင့္ ေဆာင္းပါးသည္ အနည္းငယ္ ေနာက္က်သြားပါသည္။

ဤေဆာင္းပါးကို ေနာက္ဆံုး ကြန္ျပဴတာတင္ၿပီးခ်ိန္ ရ႐ွိေသာ သတင္းမ်ားအရ အျပည္ျပည္ဆိုင္ ရာ မွေပးပို႕ေသာ ေခါက္ဆြဲေျခာက္၊ ဘီစကြတ္၊ ႏို႕ဆီမ်ားကို စားဖူးလိုပါက ေညာင္ပင္ေလးေစ်းတြင္ လိုသေလာက္ရ ႐ွိႏိုင္ေၾကာင္း၊ မည္သည့္ေနရာမွ ေရာက္႐ွိလာသည္ကို မသိရေသာ မီးစက္ႀကီးမ်ား၊ ကြန္ျပဴတာမ်ားကို ဘုရင့္ေနာင္ တြင္ အဆက္အသြယ္႐ွိပါက ၀ယ္ယူ၍ ရႏိုင္ေၾကာင္းႏွင့္ ေလေဘးခံ ရန္ကုန္ျပည္သူမ်ားအေနျဖင့္ အိမ္ေထာင္စု စာရင္း ကိုျပသႏိုင္ပါက ၃ရက္၁ခါ၊ ရ.ယ.က ႐ံုးတြင္ ဆီ၂၀သားကို တဆယ္သားလွ်င္ ၂၅၀က်ပ္ေစ်းႏွင့္ ၀ယ္ယူ ရ႐ွိႏိုင္ေၾကာင္း သတင္းမ်ားကိုပါ ထည့္သြင္းတင္ျပလို္က္ရပါသည္။)