ကိုယ္က်င့္တရား

လူေတြမွာ ကိုယ္က်င့္တရား မေကာင္းလွ်င္ တိုင္းျပည္ပ်က္တတ္တယ္။

အထက္က စာေၾကာင္းဟာ အဆက္အစပ္ မရွိ ေျပာလိုက္တာလို႔ ေတြးထင္မိႏိုင္ပါတယ္။

ကမာၻ႔ေျမျပင္ေပၚက ပထ၀ီ၀င္အရ သတ္မွတ္ထားတဲ့ အ၀န္းအ၀ိုင္း တစ္ခုကို ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္အျဖစ္ ေခၚေ၀ၚၾကပါတယ္။ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံဆိုတာ သက္ရွိ သက္မဲ့ သတၱ၀ါေတြနဲ႔ ဖြဲ႔စည္းထားတာပါ။ သက္မဲ့ေတြကို အေၾကာင္းအရာ၊ အခ်က္အလတ္ ကြဲျပားမႈအေပၚမွာ မူတည္ၿပီး တန္ဖိုးသတ္မွတ္ၾကပါတယ္။ လူသား ျဖစ္တည္ျခင္းရဲ႕ တန္ဖိုးကိုေတာ့ ကိုယ္က်င့္တရားနဲ႔ သတ္မွတ္ၾကပါတယ္။ အျခား အခ်င္းအရာနဲ႔ လူေတြကို တိုင္းတာျခင္းေတြဟာ ခဏတာ တန္ဖိုး(သို႔မဟုတ္) ပံုရိပ္ေယာင္တန္ဖိုးေတြကိုသာ ရရွိႏိုင္ၿပီး တကယ့္ တန္ဖိုး အစစ္ကိုေတာ့ မရႏိုင္ပါဘူး။ လူသားေတြရဲ႕ တန္ဖိုး အစစ္ကိုေတာ့ ကိုယ္က်င့္တရားဆိုတာနဲ႔သာ တိုင္းတာ ရရွိႏိုင္ပါတယ္။

လူအေတာ္မ်ားမ်ားဟာ အေျခခံ ကိုယ္က်င့္တရားရဲ႕ သေဘာတရားကို ေကာင္းမြန္စြာ သိရွိၾကတယ္လို႔ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ယံုၾကည္ေနၾကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ အပါအ၀င္ေပါ့။ သို႔ေသာ္ ကိုယ္က်င့္တရားကို ေသေသခ်ာခ်ာ အေသးစိပ္ သရုပ္ခြဲၾကည့္လိုက္လွ်င္ ဘာသာေရး၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ေရွးရိုး အစဥ္အလာ ယံုၾကည္မႈ၊ အရွက္အေၾကာက္ ဆိုတာေတြ ေရာေထြးေနတာကို ေတြ႔ႏိုင္ပါတယ္။

ဘယ္လို အေၾကာင္းအရာေတြပဲ ေခၚေခၚ အေျခခံအေနနဲ႔ကေတာ့ လူ႔ပတ္၀န္းက်င္ဆိုင္ရာ ေကာင္းက်ိဳးေပးမႈနဲ႔၊ သူ႔အက်ိဳး ကိုယ့္အက်ိဳး ျဖစ္တည္ ေဆာင္ရြက္ျခင္းတို႔အေပၚမွာ လူ႔ကိုယ္က်င့္တရားကို တည္ေဆာက္ၾကရပါတယ္။ ဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ယံုၾကည္ေနတဲ့ အေျခခံ လူ႔ကိုယ္က်င့္တရားဆိုတာေတြကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘယ္ေလာက္ သိရွိ ေဆာက္တည္ေနၾကပါသလဲ။ ကိုယ္က်င့္တရားမွာ အနည္းဆံုး မုသား မေျပာျခင္းနဲ႔ အဒိႏၷာဒါနာ မက်ဳးလြန္ျခင္းကို ကၽြန္ေတာ္ အဓိက ထည့္သြင္းခ်င္ပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ ဘုရား အဆံုးအမ၊ တရားေတာ္ေတြကို ကၽြန္ေတာ္ ေျပာမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီေန႔ လူ႔ေဘာင္ေလာကမွ အနည္းဆံုး လိုအပ္ေနတဲ့ ကိုယ္က်င့္တရားထဲက လိမ္လည္ျခင္းနဲ႔ ခိုးယူျခင္း ဆိုတာကိုသာ အဓိက ေဇာင္းေပး ေဆြးေႏြးျခင္လို႔ပါပဲ။

ပါဠိ စကား မုသား ရဲ႕ အဓိပၸါယ္က လိမ္ညာျခင္း၊ အမွန္ကို မေျပာျခင္းလို႔ အမ်ား သိၾကပါတယ္။ လူေတြ လိမ္လည္ျခင္းကို က်ဴးလြန္ၾကတာ အေၾကာင္း ၂ မ်ိဳးရွိပါတယ္။
၁။တစ္ခုခုကို ဖံုးကြယ္ခ်င္လို႔
၂။မရွိတာကို အရွိလုပ္ခ်င္လို႔ပါ။

သာမန္ေန႔စဥ္ လူ႔ပတ္၀န္းက်င္မွာ လိမ္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြ ေတြ႔ေနၾကားေနရတာ အမ်ားရွိေနပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ လိမ္လည္ျခင္းကိုပံုစံ ၂ မ်ိဳးနဲ႔ ထပ္ခြဲလို႔ ရပါေသးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ မုသားနဲ႔ မုသားျဖဴ ဆိုၿပီးေတာ့ ခြဲျခားေခၚေ၀ၚၾကည့္ပါတယ္။

ဆရာ၀န္က ေနာက္ရက္ အနည္းငယ္အတြင္းမွာ ေသမယ္လို႔ သိထားတဲ့ လူနာကို မၾကာခင္ သက္သာလာမွာပါလို႔ ႏွစ္သိမ့္ရတဲ့ မုသားကို မုသားျဖဴလို႔ ေခၚၿပီး၊ ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားအတြက္ အရည္အေသြး မျပည္မီတဲ့ တံတားတစ္စင္း ဘယ္လို ပစၥည္းေကာင္းေတြနဲ႔ ဘယ္လို ခိုင္ခန္႔ေအာင္ ေဆာက္ပါတယ္လို႔ ေျပာၿပီး မၾကာမတင္မွာပဲ ၿပိဳက်မယ့္ တံတားအေၾကာင္းကို အေကာင္းအျဖစ္ အမႊန္းတင္ေနတဲ့ အင္ဂ်င္နီယာရဲ႔ မုသားကိုေတာ့ မုသားလို႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္ ေခၚၾကည့္ပါတယ္။

မုသားျဖဴ အမ်ိဳး အစားကို က်ဴးလြန္သူအား ကိုယ့္က်င့္တရားပ်က္သည္လို႔ ထည့္သြင္း ေျပာဆိုျခင္း မျပဳႏိုင္ပါ။ သို႔ေသာ္ အျခား မုသားမ်ိဳး က်ဴးလြန္လွ်င္ေတာ့ ကိုယ္က်င့္တရား ပ်က္ယြင္း တတ္ပါတယ္။

အဒိႏၷာဒါနာကေတာ့ ခိုးယူျခင္းလို႔ အမ်ားက သိၾကပါတယ္။ ခိုးယူတာကေတာ့ သိသာ ပါတယ္။ သူတပါး ပစၥည္း ဥစၥာ၊ အမ်ားပိုင္ ပစၥည္းဥစၥာ စတာေတြကို ပိုင္ရွင္မသိ၊ ခြင့္မျပဳဘဲ မိမိ အက်ိဳးအတြက္ ကိုယ္ပိုင္ အျဖစ္ ရယူတာကို ခိုးယူျခင္းလို႔ သတ္မွတ္ၾကပါတယ္။

လူတစ္ေယာက္ ကိုယ္က်င့္တရား ေကာင္း၊ မေကာင္းကို အေျခခံအားျဖင့္ အထက္ပါ အခ်က္ေတြနဲ႔ တိုင္းတာႏိုင္ပါတယ္။ လိမ္ေျပာျခင္းနဲ႔ ခိုးယူျခင္းေလာက္မွ မေဆာက္တည္ႏိုင္တဲ့ လူတစ္ေယာက္မွာ ကိုယ္က်င့္တရားဆိုတာ မရွိေတာ့ပါဘူး။ လူ႔တန္ဖိုးလည္း မရွိႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ တိုင္းျပည္မွာ လူလိ္မ္မ်ား၊ ခိုးသူမ်ား ေပါမ်ားလာလွ်င္ျဖင့္ တိုင္းျပည္ပ်က္စီးႏိုင္ပါသည္။ အထူးသျဖင့္ တိုင္းျပည္ကို အုပ္ခ်ဳပ္သူ လူတန္းစားက ကိုယ္က်င့္တရား ပ်က္ယြင္းေနလွ်င္ျဖင့္ ထိုတိုင္းျပည္သည္ အစစ၊ အရာရာ ဆုတ္ယုတ္ၿပီး အဖတ္ဆယ္၍ မရႏိုင္ပါ။ ထိုေၾကာင့္ ကိုယ္က်င့္တရားပ်က္လွ်င္ တိုင္းျပည္ပ်က္တတ္သည္ဟု အထက္မွာ ဆိုခဲ့ရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

တိုင္းျပည္အတြက္ သာမက တစ္ဦးျခင္းစီရဲ႕ လူ႔တန္ဖိုး၊ ဘ၀ ေအာင္ျမင္မႈ စတာေတြ အတြက္လည္း ကိုယ္က်င့္တရားဟာ မရွိမျဖစ္လိုအပ္ပါတယ္။ ဘ၀ရဲ႕ တိုက္ပြဲေတြမွာ ကိုယ္က်င့္တရားနဲ႔ စစ္မွန္စြာေအာင္ႏိုင္သူ အျဖစ္ ရယူႏိုင္ျခင္းက အေကာင္းဆံုး ေအာင္ႏိုင္ျခင္းပါ။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ အေနနဲ႔ ကိုယ္က်င့္ တရားဆိုတဲ့ အေျခခံ လူ႔စည္းမ်ဥ္းေတြကို ဘယ္ေလာက္ ေဆာက္တည္ ေနထိုင္ၾကပါသလဲ။ မ်ားမ်ားေဆာက္တည္စရာ မလိုတဲ့ အထက္ပါ အေျခခံ အခ်က္ ၂ ခ်က္ကိုသာ ကိုယ့္က်င့္တရား အျဖစ္ ေဆာက္တည္ ေနထိုင္ၾကမယ္ဆိုလွ်င္ျဖင့္၊ ေလာကုတၱရာ အေရး အရာအတြက္ နားမလည္၊ မကၽြမ္းက်င္ေသာ္လည္း၊ ေလာကီေရးရာမွာေတာ့ တန္ဖိုးရွိတဲ့ လူသား အျဖစ္ကို ရယူႏိုင္မွာေတာ့ အေသအခ်ာ ျဖစ္ေၾကာင္းပါ။
ု
ကိုထိုက္